Η βίαιη εκκένωση των τριών καταλήψεων στέγης προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, κατ΄εντολήν της κυβέρνησης Σύριζα-Ανελ - με τις ευλογίες του εθνικιστή και ξενόφοβου Ανθιμου και τις «χωρίς σύνορα» (no border) εκδικητικές επιθυμίες της συντηρητικής πρυτανείας του ΑΠΘ - σηματοδοτεί κάτι πολύ περισσότερο από ένα ακόμα...
επεισόδιο αστυνομικής καταστολής, που έχει γίνει, πλέον, όλο και πιο «αυτονόητα», συστατικό στοιχείο της διακυβέρνησης από την συστημική «αριστερά».
Πρόκειται για μιαν έκφραση του περάσματος, της κυβέρνησης Τσίπρα, σε μια πολιτική της με κάθε μέσο επιβολής της «νόμου και της τάξης», της άτεγκτης καταστολής της όποιας αμφισβήτησης της κυρίαρχης νόρμας και της ετοιμότητας για διακυβέρνηση μέσω της επιβολής «καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης» - κατά το παράδειγμα των Ευρωπαίων «εταίρων» που, ξεκινώντας από τη Γαλλία του Ολάντ, κυβερνούν όλο και πιο πολύ με το στρατό στους δρόμους.
Με το τρίτο, και χειρότερο, μνημόνιο που υπέγραψαν, να μπαίνει τώρα σε εφαρμογή (εν αναμονή και των περαιτέρω ανατροπών στην αγορά εργασίας, που αναμένονται για τον Σεπτέμβρη), με την πολιτική αστάθεια και αβεβαιότητα που διακρίνει την παραπαίουσα κοινοβουλευτική «δημοκρατία» και εν μέσω της επιδείνωσης των ανά πάσα στιγμή απρόβλεπτων, ως προς τις εκδηλώσεις τους, γεωπολιτικών διαστάσεων της διεθνούς κρίσης (με την προϊούσα, μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις, «Συριοποίηση» της Τουρκίας και τη συμφωνία της τελευταίας με την ΕΕ για το προσφυγικό να βρίσκεται υπό κατάρρευση), η κατάσταση για την κυρίαρχη εξουσία γίνεται, πλέον, μη διαχειρίσιμη με τους παραδοσιακούς, έστω και άκρως κατασταλτικούς, τρόπους.
Οι όποιες αναλύσεις, συμβουλές και οδηγίες, από διάφορους «οργανικούς διανοούμενους», εντός και πέριξ του Σύριζα, για πλοήγηση εντός της υπό κατάρρευση «Ευρώπης μας» και του περί «Διαφωτισμού» ιδεολογήματός της, δεν είναι παρά συνοδά σχόλια, ως το «αριστερό» περικάλυμμα μιας προδιαγεγραμμένης πορείας: το σύστημα χρειάζεται να περάσει σε κάτι «άλλο» και αυτό το άλλο σηματοδοτείται από αυτό, που από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίζεται μέσω πρακτικών και πολιτικών «εκτάκτου ανάγκης» και ως
προοίμιο επιβολής μιας συνολικής διακυβέρνησης «εκτάκτου ανάγκης» - και αυτό είναι το προσφυγικό.
επεισόδιο αστυνομικής καταστολής, που έχει γίνει, πλέον, όλο και πιο «αυτονόητα», συστατικό στοιχείο της διακυβέρνησης από την συστημική «αριστερά».
Πρόκειται για μιαν έκφραση του περάσματος, της κυβέρνησης Τσίπρα, σε μια πολιτική της με κάθε μέσο επιβολής της «νόμου και της τάξης», της άτεγκτης καταστολής της όποιας αμφισβήτησης της κυρίαρχης νόρμας και της ετοιμότητας για διακυβέρνηση μέσω της επιβολής «καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης» - κατά το παράδειγμα των Ευρωπαίων «εταίρων» που, ξεκινώντας από τη Γαλλία του Ολάντ, κυβερνούν όλο και πιο πολύ με το στρατό στους δρόμους.
Με το τρίτο, και χειρότερο, μνημόνιο που υπέγραψαν, να μπαίνει τώρα σε εφαρμογή (εν αναμονή και των περαιτέρω ανατροπών στην αγορά εργασίας, που αναμένονται για τον Σεπτέμβρη), με την πολιτική αστάθεια και αβεβαιότητα που διακρίνει την παραπαίουσα κοινοβουλευτική «δημοκρατία» και εν μέσω της επιδείνωσης των ανά πάσα στιγμή απρόβλεπτων, ως προς τις εκδηλώσεις τους, γεωπολιτικών διαστάσεων της διεθνούς κρίσης (με την προϊούσα, μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις, «Συριοποίηση» της Τουρκίας και τη συμφωνία της τελευταίας με την ΕΕ για το προσφυγικό να βρίσκεται υπό κατάρρευση), η κατάσταση για την κυρίαρχη εξουσία γίνεται, πλέον, μη διαχειρίσιμη με τους παραδοσιακούς, έστω και άκρως κατασταλτικούς, τρόπους.
Οι όποιες αναλύσεις, συμβουλές και οδηγίες, από διάφορους «οργανικούς διανοούμενους», εντός και πέριξ του Σύριζα, για πλοήγηση εντός της υπό κατάρρευση «Ευρώπης μας» και του περί «Διαφωτισμού» ιδεολογήματός της, δεν είναι παρά συνοδά σχόλια, ως το «αριστερό» περικάλυμμα μιας προδιαγεγραμμένης πορείας: το σύστημα χρειάζεται να περάσει σε κάτι «άλλο» και αυτό το άλλο σηματοδοτείται από αυτό, που από την πρώτη στιγμή αντιμετωπίζεται μέσω πρακτικών και πολιτικών «εκτάκτου ανάγκης» και ως
προοίμιο επιβολής μιας συνολικής διακυβέρνησης «εκτάκτου ανάγκης» - και αυτό είναι το προσφυγικό.
Διαβάαστε ολόκληρο το κείμενο του Θόδωρου Μεγαλοοικονόμου, ΕΔΩ...
πηγη efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου