Θυμάμαι ξεκάθαρα ποιο τραγούδι άκουγα όταν περπατούσα προς το σχολείο για να δω τα αποτελέσματα των Πανελληνίων. Είχε κουφόβραση και...
ανέβαινα έναν ανηφορικό δρόμο, σταμάτησα σε μία άκρη και πάτησα «παύση» στο mp3. Δεν σκέφτηκα την σχολή που θα πέρναγα τα επόμενα χρόνια της ζωής μου. Σκέφτηκα απλά ότι εκείνο το τραγούδι θα το θυμόμουν για πάντα. Σαν το τραγούδι που άκουγα λίγο πριν μάθω σε ποια σχολή πέρασα.
Το ομολογώ. Δεν μπορώ πραγματικά να σκεφτώ κάτι θετικό στον θεσμό των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Οταν πήγαινα στο γυμνάσιο και στην πρώτη τάξη του Λυκείου, όλοι μας έλεγαν ότι οι Πανελλήνιες θα καταργηθούν. «Θα γλιτώσετε», «θα είστε οι τυχεροί» και άλλα τέτοια. Τελικά το καλοκαίρι πριν μπω στην τελευταία τάξη του Λυκείου, κατάλαβα ότι οι φήμες δεν θα επιβεβαιώνονταν. Σιγά σιγά ξεκινούσε η γενικευμένη παραφροσύνη στο σχολικό περιβάλλον...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Ιάσονα Καραμήτσου, πατήστε εδώ
ανέβαινα έναν ανηφορικό δρόμο, σταμάτησα σε μία άκρη και πάτησα «παύση» στο mp3. Δεν σκέφτηκα την σχολή που θα πέρναγα τα επόμενα χρόνια της ζωής μου. Σκέφτηκα απλά ότι εκείνο το τραγούδι θα το θυμόμουν για πάντα. Σαν το τραγούδι που άκουγα λίγο πριν μάθω σε ποια σχολή πέρασα.
Το ομολογώ. Δεν μπορώ πραγματικά να σκεφτώ κάτι θετικό στον θεσμό των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Οταν πήγαινα στο γυμνάσιο και στην πρώτη τάξη του Λυκείου, όλοι μας έλεγαν ότι οι Πανελλήνιες θα καταργηθούν. «Θα γλιτώσετε», «θα είστε οι τυχεροί» και άλλα τέτοια. Τελικά το καλοκαίρι πριν μπω στην τελευταία τάξη του Λυκείου, κατάλαβα ότι οι φήμες δεν θα επιβεβαιώνονταν. Σιγά σιγά ξεκινούσε η γενικευμένη παραφροσύνη στο σχολικό περιβάλλον...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Ιάσονα Καραμήτσου, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου