εγρήγορση για να φωτίζεις τις ανακολουθίες και τα ελλείμματά τους, έτοιμος να τους αποδομήσεις. Ταυτόχρονα, οργάνωσε τις εναλλακτικές προτάσεις σου και χτίσε το κυβερνητικό προφίλ σου λειτουργώντας σε παράλληλο πλαίσιο, σαν να είσαι εσύ η μοναδική αξιόπιστη επιλογή για τη διακυβέρνηση του τόπου. Δώσε χρόνο και χώρο στα πράγματα· ο χρόνος μετρά υπέρ σου».
Αναμφίβολα μια πεπατημένη αντιπολιτευτική τακτική, που στο παρελθόν έχει λειτουργήσει.
Εχοντας απέναντι μια κυβέρνηση σαν τη σημερινή, η οποία δυσκολεύεται να φανεί συνεπής ακόμα και με τις πιο ανώδυνες προεκλογικές της διακηρύξεις και που αναδιπλώνει στόχους, επιδιώξεις, προσδοκίες και «κόκκινες γραμμές» κατά το δοκούν, έχοντας ταχύτατη πολιτική φθορά, θα περίμενε κάποιος ως αυτονόητη την επιλογή μιας παρόμοιας στρατηγικής από μέρους της μείζονος αντιπολίτευσης.
Παραδόξως, η καινούργια ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας επιλέγει να κινηθεί σε αντίθετη λογική.
Από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων της επιδίδεται σ’ έναν ατέρμονο «ανένδοτο» γεμάτο τεχνητή ένταση, φωνασκίες, υπερβολές, λεκτικά τερτίπια, επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και πάμπολλους στερεοτυπικούς πολιτικαντισμούς, χρησιμοποιώντας μέσα και μηχανισμούς που από καιρό έχουν απαξιωθεί σε μεγάλο φάσμα της κοινωνίας.
Επιδιώκει με κάθε τρόπο να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων από την κυβέρνηση δημιουργώντας δυσανάλογα μεγάλη φασαρία για το παραμικρό και πολλές φορές, στην αγωνιώδη προσπάθειά της να αποδομήσει εδώ και τώρα τα κυβερνητικά πεπραγμένα, εκτίθεται η ίδια, επιδιδόμενη σε συνεχόμενα ατοπήματα και γκάφες ολκής.
Ενδεχομένως η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας να εκτίμησε λανθασμένα τους εξής δύο παράγοντες: τις αντοχές της κυβέρνησης και τα δημοσκοπικά ευρήματα.
Σχετικά με τον πρώτο, κι ενώ η κυβέρνηση απέχει πια έτη φωτός από την προεκλογική της ρητορική και -κυρίως- την πολιτική της φιλοσοφία, δείχνει να έχει την ανοχή αξιοσημείωτου κομματιού της κοινωνίας λόγω των αρνητικών αντανακλαστικών των ψηφοφόρων απέναντι στα προηγούμενα κόμματα εξουσίας.
«Ξέχασε», δηλαδή, ο κύριος Μητσοτάκης ότι για μεγάλη μερίδα του κόσμου ο ίδιος και το κόμμα του αποτελούν κομμάτι του προβλήματος και όχι της λύσης και συμπεριφέρεται σαν να εμφυτεύτηκε προχτές στην πολιτική ζωή του τόπου.
Αποτέλεσμα, όσο δυνατότερα φωνάζει τόσο θα φοβίζει και θα οδηγεί ένα κρίσιμο κομμάτι της κοινής γνώμης στην αγκάλη του αντιπάλου.
Κι όσο για τις δημοσκοπήσεις, παρά τη διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα, που αγγίζει ακόμα και διψήφια ποσοστά, προς το παρόν η Νέα Δημοκρατία φαίνεται απλώς να συσπειρώνει την εκλογική της βάση, προσελκύοντας ταυτόχρονα και ένα μικρό κομμάτι αγανακτισμένων (πρώην) ψηφοφόρων της κυβέρνησης.
Και όλα αυτά, ευρισκόμενη η ίδια στο ενθουσιώδες της ξεκίνημα και με την κυβέρνηση να έχει συνθλίψει τις προσδοκίες των περισσότερων ψηφοφόρων της.
Αναλογιζόμενοι, επιπρόσθετα, την αποτυχία των δημοσκοπήσεων να σφυγμομετρούν ορθά την κοινή γνώμη από καιρό, αντιλαμβανόμαστε την επισφάλεια των ευρημάτων τους.
Ιδιαίτερη εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί και η στάση μέρους της ελάσσονος αντιπολίτευσης (Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι), που αντί να διαχωρίσει εμφατικά τη θέση της από τους δύο πυλώνες εξουσίας και να καρπωθεί εκλογικά οφέλη από τους πάμπολλους απογοητευμένους και αναποφάσιστους, λειτουργεί ως «ουρά» της Νέας Δημοκρατίας, υιοθετώντας την ίδια λυσσαλέα αντιπολιτευτική στρατηγική.
Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν αντιλαμβάνονται την προφανή συνέπεια της επιλογής τους· την εκλογική τους εκμηδένιση δηλαδή ή την απορρόφησή τους από τη Νέα Δημοκρατία.
Κι όσο για τον κύριο Τσίπρα και το κόμμα του, μάλλον θα πρέπει να αισθάνεται ευτυχής που μέσα στην τόσο δύσκολη συγκυρία για τον ίδιο έχει να αντιμετωπίσει τους συγκεκριμένους πολιτικούς αντιπάλους που επέλεξαν τη συγκεκριμένη στρατηγική. Εχει εξοικείωση με τη σκληρή πολιτική αντιπαράθεση και τις προσωπικές επιθέσεις και ξέρει πώς να αντεπεξέλθει.
Κι αν το ενδεχόμενο μιας ήττας σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση φαντάζει εξαιρετικά πιθανό, μάλλον δεν θα είναι ούτε τόσο συντριπτική ούτε τόσο καίρια ώστε να τον οδηγήσει αμετάκλητα εκτός πολιτικού σκηνικού...
Λευτέρης Κουγιουμουτζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου