Τι και αν η Κατερίνα Στεφανίδη δήλωσε ότι δεν γνωρίζει την «Αυγή».
Η χρυσή Ολυμπιονίκης ένα χρόνο πριν (23 Μαρτίου 2015) μίλησε στην εφημερίδα και τον Νίκο Πανταζίδη για τους στόχους και τα όνειρά της. Διαβάστε την συνέντευξή της στην «Αυγή»...
Με βάση την ανοδική πορεία σου τα δύο τελευταία χρόνια, θεωρείσαι πλέον μέσα στα φαβορί για μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου, αλλά και του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Με 4.75 έπαιρνες χρυσό μετάλλιο στο Λονδίνο. Πόσο αισιόδοξη είσαι ότι θα τα καταφέρεις;
Είμαι πολύ αισιόδοξη. Γενικότερα στη διάρκεια των χρόνων έχει φανεί ότι ένα άλμα πάνω από τα 4.70 δίνει μετάλλιο σε πολύ μεγάλες διοργανώσεις. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να συνεχίσω να έχω ανοδική πορεία, να είμαι υγιής και πιστεύω ότι έχω πολλά περιθώρια βελτίωσης.
* Σε ποιον τομέα έχεις μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης. Στην ταχύτητα, τη δύναμη, την τεχνική; Ποιο απ' αυτά θεωρείς ότι είναι το δυνατό σου σημείο;
Νομίζω ότι όλα αυτά είναι ένας συνδυασμός. Η τεχνική μου είναι το δυνατό μου σημείο, αλλά πολλές φορές, όταν χρησιμοποιώ μεγαλύτερα κοντάρια, κάνω περισσότερα λάθη, κάτι που ίσως να έχει σχέση με τη δύναμη και την ταχύτητα. Πιστεύω ότι όλα αυτά πρέπει να βελτιώνονται την ίδια στιγμή για να βγουν τα άριστα αποτελέσματα.
* Tα προηγούμενα χρόνια συνήθως πήγαινες καλύτερα στον ανοιχτό στίβο απ' ό,τι στον κλειστό. Τι μπορούμε να περιμένουμε το καλοκαίρι από πλευράς επίδοσης; Αληθεύει ότι πέρασες τα 4.90 στο ζέσταμα στην Πράγα;
Ναι, στην Πράγα στα δοκιμαστικά πέρασα το 4.90, με λάστιχο όμως, όχι με πήχη. Ξέρω ότι είναι εφικτό ύψος για μένα φέτος. Ο ανοιχτός στίβος είναι πολύ διαφορετικός από τον κλειστό, γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις αλλαγές των καιρικών συνθηκών . Πιστεύω ότι εμένα με ευνοεί αυτό σε σχέση με άλλες αθλήτριες λόγω της τεχνικής μου. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιώ πολύ μεγάλα κοντάρια για να πηδήξω ψηλά. Το καλοκαίρι περιμένω επίδοση πάνω από το 4.80 και γιατί όχι πάνω από τα 4.90. Επίσης θα ήθελα να είμαι σταθερή στους αγώνες σε άλματα πάνω από τα 4.70.
* Πόσο σε βοήθησε το ότι γυμνάζεσαι στις ΗΠΑ; Θα έφτανες σε ανάλογες επιδόσεις αν βρισκόσουν στην Ελλάδα;
Ναι, πιστεύω δεν έχει καμία σχέση ότι γυμνάζομαι στις ΗΠΑ με τις επιδόσεις μου. Όταν ήμουν μικρή και γυμναζόμουν στην Ελλάδα, πάλι είχα επιτυχίες. Το μόνο που θα έλεγα ότι με έχει βοηθήσει είναι ότι σπουδάζοντας και ζώντας στην Αμερική γνώρισα πάρα πολλούς ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με βοήθησαν στη διάρκεια των επτά χρόνων που βρίσκομαι στις ΗΠΑ. Όμως για να φτάσω εδώ προηγήθηκε σημαντική βοήθεια από ανθρώπους στην Ελλάδα.
* Το ότι ο προπονητής σου Νικ Χάισονγκ είναι ο ίδιος Ολυμπιονίκης του 2000 στο Σίδνεϊ πόσο έχει συντελέσει να αποκτήσεις την αυτοπεποίθηση που βλέπουμε ότι έχεις;
Δεν ξέρω... Πιστεύω δεν έχει κάποια σχέση αυτό. Ο Νικ σίγουρα με έχει βοηθήσει να έχω αυτοπεποίθηση και να είμαι πιο δυνατή, με όποιες συνθήκες αγώνων κι αν συναντώ ή ό,τι άλλο πρόβλημα μπορεί να προκύψει, αλλά νομίζω πως έχω πια ωριμάσει, «μεγάλωσα» κι αυτό έχει αλλάξει πολλά πράγματα στη διάθεση και την ψυχολογία μου.
* Πριν λίγες μέρες, το BBC είχε τίτλο σε άρθρο του: Είναι το στερεότυπο του "Έλληνα τεμπέλη" αληθινό; Εσύ τι απαντάς;
Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο Έλληνας τεμπέλης. Το αντίθετο θα έλεγα, ότι είναι ίσως ο πιο σκληρά εργαζόμενος, με χαμηλές απολαβές σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Έλληνες του εξωτερικού διαπρέπουν σε όλους τους τομείς που καταπιάνονται, από το επιστημονικό έως το επιχειρηματικό τομέα. Απλώς, το υποστηρικτικό πλαίσιο εκεί είναι πιο βοηθητικό σε αντίθεση με την Ελλάδα, που πολλές φορές είναι έως και εχθρικό. Οι τεμπέληδες στην Ελλάδα είναι τόσοι όσοι και στην υπόλοιπη Ευρώπη...
Τα στερεότυπα είναι η προκατασκευασμένη γνώση για το άγνωστο. Δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και γι' αυτό είναι κατά κανόνα άδικα, αφού είτε επικρίνουν τον άλλον είτε τον επαινούν, χωρίς να τον γνωρίζουν αληθινά.
* Σε συνέντευξή σου μετά την επιτυχία της Ζυρίχης είχες αναφέρει ότι βίωσες τον ρατσισμό σε κάποιες χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης. Θα μπορούσες να γίνεις πιο συγκεκριμένη;
* Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα στην Αμερική... Τώρα μεμονωμένα άσχημα περιστατικά μπορούν να υπάρξουν. Είχα μια σχετική δυσάρεστη εμπειρία στην Ολλανδία. Και όταν ήμασταν στους Ολυμπιακούς στο Λονδίνο είχαμε μια κακή εμπειρία, συμπτωματικά πάλι από Ολλανδούς, αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω έναν ολόκληρο λαό γιατί βρέθηκαν μπροστά μας κάποιοι ανάγωγοι ρατσιστές...
* Όταν αγωνίζεσαι π.χ. κόντρα σε Γερμανίδες επικοντίστριες τι σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου;
* Χαχα! Να σας πω... Τίποτα διαφορετικό από όταν αγωνίζομαι αντίπαλος με αθλήτριες άλλης χώρας. Επειδή υποψιάζομαι τι κρύβεται πίσω από την ερώτησή σας, στον αθλητισμό δεν χωράει η πολιτική. Εγώ μάλιστα έφυγα το 2008 και η αλήθεια είναι ότι δεν έχω βιώσει τα προβλήματα των τελευταίων ετών στην Ελλάδα.
* Στο πρόσωπό σου πολλοί βλέπουμε "την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει". Είσαι ένα από τα παιδιά που βρίσκονται μακριά από την πατρίδα και αντικειμενικά παίζεις και τον ρόλο της "πρέσβειρας". Αυτό σε αγχώνει ή σου δίνει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη;
Ασφαλώς και δεν με αγχώνει, γιατί απλώς δεν βρίσκεται στην σκέψη μου. Θέλω να είμαι και να παραμείνω όπως είμαι...
* Αν έστελνες ένα μήνυμα στους νέους της ηλικίας σου, που βρίσκονται στην ανεργία, αν και έχουν όλα τα προσόντα να σταδιοδρομήσουν, ο καθένας στον τομέα του, τι θα τους έλεγες;
Θα έλεγα, ότι, παρ' όλο που πιστεύουμε διαφορετικά στην Ελλάδα, τα πράγματα δεν είναι εύκολα πουθενά... Έχω φίλους, που αποφοίτησαν από το Στάνφορντ, ένα από τα τρία τοπ πανεπιστήμια της Αμερικής και δυσκολεύονται να βρουν δουλειά. Όχι μόνο αυτό, αλλά εδώ ο κόσμος έχει πληρώσει 20.000 - 60.000 δολάρια τον χρόνο για την πανεπιστημιακή μόρφωση και το πτυχίο. Εκτός από τους αθλητές, που έχουν υποτροφία, όλοι οι υπόλοιποι έχουν τεράστια σπουδαστικά δάνεια να ξεπληρώσουν. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα πουθενά. Θα έλεγα λοιπόν, να μη το βάζουν κάτω, να μην απογοητεύονται, να δοκιμάζουν κάθε ευκαιρία που τους προκύπτει, γιατί το θέμα της ανεργίας δεν είναι μόνο ελληνικό...
koolnews.gr
Η χρυσή Ολυμπιονίκης ένα χρόνο πριν (23 Μαρτίου 2015) μίλησε στην εφημερίδα και τον Νίκο Πανταζίδη για τους στόχους και τα όνειρά της. Διαβάστε την συνέντευξή της στην «Αυγή»...
Με βάση την ανοδική πορεία σου τα δύο τελευταία χρόνια, θεωρείσαι πλέον μέσα στα φαβορί για μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου, αλλά και του χρόνου στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Με 4.75 έπαιρνες χρυσό μετάλλιο στο Λονδίνο. Πόσο αισιόδοξη είσαι ότι θα τα καταφέρεις;
Είμαι πολύ αισιόδοξη. Γενικότερα στη διάρκεια των χρόνων έχει φανεί ότι ένα άλμα πάνω από τα 4.70 δίνει μετάλλιο σε πολύ μεγάλες διοργανώσεις. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να συνεχίσω να έχω ανοδική πορεία, να είμαι υγιής και πιστεύω ότι έχω πολλά περιθώρια βελτίωσης.
* Σε ποιον τομέα έχεις μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης. Στην ταχύτητα, τη δύναμη, την τεχνική; Ποιο απ' αυτά θεωρείς ότι είναι το δυνατό σου σημείο;
Νομίζω ότι όλα αυτά είναι ένας συνδυασμός. Η τεχνική μου είναι το δυνατό μου σημείο, αλλά πολλές φορές, όταν χρησιμοποιώ μεγαλύτερα κοντάρια, κάνω περισσότερα λάθη, κάτι που ίσως να έχει σχέση με τη δύναμη και την ταχύτητα. Πιστεύω ότι όλα αυτά πρέπει να βελτιώνονται την ίδια στιγμή για να βγουν τα άριστα αποτελέσματα.
* Tα προηγούμενα χρόνια συνήθως πήγαινες καλύτερα στον ανοιχτό στίβο απ' ό,τι στον κλειστό. Τι μπορούμε να περιμένουμε το καλοκαίρι από πλευράς επίδοσης; Αληθεύει ότι πέρασες τα 4.90 στο ζέσταμα στην Πράγα;
Ναι, στην Πράγα στα δοκιμαστικά πέρασα το 4.90, με λάστιχο όμως, όχι με πήχη. Ξέρω ότι είναι εφικτό ύψος για μένα φέτος. Ο ανοιχτός στίβος είναι πολύ διαφορετικός από τον κλειστό, γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις αλλαγές των καιρικών συνθηκών . Πιστεύω ότι εμένα με ευνοεί αυτό σε σχέση με άλλες αθλήτριες λόγω της τεχνικής μου. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιώ πολύ μεγάλα κοντάρια για να πηδήξω ψηλά. Το καλοκαίρι περιμένω επίδοση πάνω από το 4.80 και γιατί όχι πάνω από τα 4.90. Επίσης θα ήθελα να είμαι σταθερή στους αγώνες σε άλματα πάνω από τα 4.70.
* Πόσο σε βοήθησε το ότι γυμνάζεσαι στις ΗΠΑ; Θα έφτανες σε ανάλογες επιδόσεις αν βρισκόσουν στην Ελλάδα;
Ναι, πιστεύω δεν έχει καμία σχέση ότι γυμνάζομαι στις ΗΠΑ με τις επιδόσεις μου. Όταν ήμουν μικρή και γυμναζόμουν στην Ελλάδα, πάλι είχα επιτυχίες. Το μόνο που θα έλεγα ότι με έχει βοηθήσει είναι ότι σπουδάζοντας και ζώντας στην Αμερική γνώρισα πάρα πολλούς ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με βοήθησαν στη διάρκεια των επτά χρόνων που βρίσκομαι στις ΗΠΑ. Όμως για να φτάσω εδώ προηγήθηκε σημαντική βοήθεια από ανθρώπους στην Ελλάδα.
* Το ότι ο προπονητής σου Νικ Χάισονγκ είναι ο ίδιος Ολυμπιονίκης του 2000 στο Σίδνεϊ πόσο έχει συντελέσει να αποκτήσεις την αυτοπεποίθηση που βλέπουμε ότι έχεις;
Δεν ξέρω... Πιστεύω δεν έχει κάποια σχέση αυτό. Ο Νικ σίγουρα με έχει βοηθήσει να έχω αυτοπεποίθηση και να είμαι πιο δυνατή, με όποιες συνθήκες αγώνων κι αν συναντώ ή ό,τι άλλο πρόβλημα μπορεί να προκύψει, αλλά νομίζω πως έχω πια ωριμάσει, «μεγάλωσα» κι αυτό έχει αλλάξει πολλά πράγματα στη διάθεση και την ψυχολογία μου.
* Πριν λίγες μέρες, το BBC είχε τίτλο σε άρθρο του: Είναι το στερεότυπο του "Έλληνα τεμπέλη" αληθινό; Εσύ τι απαντάς;
Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο Έλληνας τεμπέλης. Το αντίθετο θα έλεγα, ότι είναι ίσως ο πιο σκληρά εργαζόμενος, με χαμηλές απολαβές σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Έλληνες του εξωτερικού διαπρέπουν σε όλους τους τομείς που καταπιάνονται, από το επιστημονικό έως το επιχειρηματικό τομέα. Απλώς, το υποστηρικτικό πλαίσιο εκεί είναι πιο βοηθητικό σε αντίθεση με την Ελλάδα, που πολλές φορές είναι έως και εχθρικό. Οι τεμπέληδες στην Ελλάδα είναι τόσοι όσοι και στην υπόλοιπη Ευρώπη...
Τα στερεότυπα είναι η προκατασκευασμένη γνώση για το άγνωστο. Δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και γι' αυτό είναι κατά κανόνα άδικα, αφού είτε επικρίνουν τον άλλον είτε τον επαινούν, χωρίς να τον γνωρίζουν αληθινά.
* Σε συνέντευξή σου μετά την επιτυχία της Ζυρίχης είχες αναφέρει ότι βίωσες τον ρατσισμό σε κάποιες χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης. Θα μπορούσες να γίνεις πιο συγκεκριμένη;
* Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα στην Αμερική... Τώρα μεμονωμένα άσχημα περιστατικά μπορούν να υπάρξουν. Είχα μια σχετική δυσάρεστη εμπειρία στην Ολλανδία. Και όταν ήμασταν στους Ολυμπιακούς στο Λονδίνο είχαμε μια κακή εμπειρία, συμπτωματικά πάλι από Ολλανδούς, αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω έναν ολόκληρο λαό γιατί βρέθηκαν μπροστά μας κάποιοι ανάγωγοι ρατσιστές...
* Όταν αγωνίζεσαι π.χ. κόντρα σε Γερμανίδες επικοντίστριες τι σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου;
* Χαχα! Να σας πω... Τίποτα διαφορετικό από όταν αγωνίζομαι αντίπαλος με αθλήτριες άλλης χώρας. Επειδή υποψιάζομαι τι κρύβεται πίσω από την ερώτησή σας, στον αθλητισμό δεν χωράει η πολιτική. Εγώ μάλιστα έφυγα το 2008 και η αλήθεια είναι ότι δεν έχω βιώσει τα προβλήματα των τελευταίων ετών στην Ελλάδα.
* Στο πρόσωπό σου πολλοί βλέπουμε "την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει". Είσαι ένα από τα παιδιά που βρίσκονται μακριά από την πατρίδα και αντικειμενικά παίζεις και τον ρόλο της "πρέσβειρας". Αυτό σε αγχώνει ή σου δίνει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη;
Ασφαλώς και δεν με αγχώνει, γιατί απλώς δεν βρίσκεται στην σκέψη μου. Θέλω να είμαι και να παραμείνω όπως είμαι...
* Αν έστελνες ένα μήνυμα στους νέους της ηλικίας σου, που βρίσκονται στην ανεργία, αν και έχουν όλα τα προσόντα να σταδιοδρομήσουν, ο καθένας στον τομέα του, τι θα τους έλεγες;
Θα έλεγα, ότι, παρ' όλο που πιστεύουμε διαφορετικά στην Ελλάδα, τα πράγματα δεν είναι εύκολα πουθενά... Έχω φίλους, που αποφοίτησαν από το Στάνφορντ, ένα από τα τρία τοπ πανεπιστήμια της Αμερικής και δυσκολεύονται να βρουν δουλειά. Όχι μόνο αυτό, αλλά εδώ ο κόσμος έχει πληρώσει 20.000 - 60.000 δολάρια τον χρόνο για την πανεπιστημιακή μόρφωση και το πτυχίο. Εκτός από τους αθλητές, που έχουν υποτροφία, όλοι οι υπόλοιποι έχουν τεράστια σπουδαστικά δάνεια να ξεπληρώσουν. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα πουθενά. Θα έλεγα λοιπόν, να μη το βάζουν κάτω, να μην απογοητεύονται, να δοκιμάζουν κάθε ευκαιρία που τους προκύπτει, γιατί το θέμα της ανεργίας δεν είναι μόνο ελληνικό...
koolnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου