Δημήτρης Τρίμης
Η πραγματικότητα μοιάζει να ξεπερνάει την όποια τεχνική στατιστικής αποτύπωσης και καταφέρνει να ικανοποιήσει όλες τις αντιμαχόμενες πτέρυγες εντός των Θεσμών και της χώρας σε πολιτικό, τεχνοκρατικό και δημοσιογραφικό επίπεδο.
Αυτό προκύπτει από...
τη σημερινή ανακοίνωση με τα πιο φρέσκα στοιχεία για τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία: «Πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3.571 εκατ. ευρώ παρουσίασε ο κρατικός προϋπολογισμός το διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου εφέτος, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 874 εκατ. ευρώ», λέει στη μία παράγραφο και προφανώς αυτό ικανοποιεί την κυβέρνηση και όσους βλέπουν ή θέλουν να βλέπουν... το ποτήρι μισογεμάτο.
Όμως, πως τα φέρνει η στατιστική. Αμέσως πιο κάτω στην άλλη παράγραφο της ίδιας ανακοίνωσης, σημειώνεται ότι «το ύψος των καθαρών εσόδων του δημοσίου ανήλθε σε 28.019 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας μείωση κατά 621 εκατ. ευρώ ή 2,2% έναντι του στόχου του 2016», ώστε να ενθαρρυνθεί και η άλλη πλευρά να συνεχίσει να καταγγέλλει την κυβέρνηση Τσίπρα για όλα δεδομένου ότι για αντιπολιτευτικούς λόγους νομίζει ότι έτσι κι αλλιώς το ποτήρι της οικονομίας πρέπει να είναι ή να φαίνεται πάντοτε... μισοάδειο.
Το πιο πάνω παράδειγμα δείχνει με απλό τρόπο ότι η πορεία της οικονομίας επιβεβαιώνεται ουσιαστικά μόνο από τους κοινωνικούς δείκτες ή τους δείκτες ευημερίας (δουλειά, παιδεία, υγεία, δημόσιες υποδομές, προσδόκιμο ζωής, εξάλειψη ανισοτήτων, λειτουργία δημοκρατίας, πολιτισμός κ.λπ) και ότι ο κλάδος της στατιστικής των οικονομικών πολλές φορές είναι εξίσου... επιστημονικός με τις σεισμικές προβλέψεις.
Ή έστω με την ξαναζεσταμένη υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και τα δημόσια ελλείμματα που υπήρχαν, το ήξεραν όλοι, ήταν όμως αδύνατο να καλυφθούν, και έτσι λογιστικά μπορούσαν να μεταφερθούν στο μέλλον και να περιμένουν βρε αδερφέ, ως την επόμενη κυβέρνηση...
Η πραγματικότητα μοιάζει να ξεπερνάει την όποια τεχνική στατιστικής αποτύπωσης και καταφέρνει να ικανοποιήσει όλες τις αντιμαχόμενες πτέρυγες εντός των Θεσμών και της χώρας σε πολιτικό, τεχνοκρατικό και δημοσιογραφικό επίπεδο.
Αυτό προκύπτει από...
τη σημερινή ανακοίνωση με τα πιο φρέσκα στοιχεία για τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία: «Πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3.571 εκατ. ευρώ παρουσίασε ο κρατικός προϋπολογισμός το διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου εφέτος, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 874 εκατ. ευρώ», λέει στη μία παράγραφο και προφανώς αυτό ικανοποιεί την κυβέρνηση και όσους βλέπουν ή θέλουν να βλέπουν... το ποτήρι μισογεμάτο.
Όμως, πως τα φέρνει η στατιστική. Αμέσως πιο κάτω στην άλλη παράγραφο της ίδιας ανακοίνωσης, σημειώνεται ότι «το ύψος των καθαρών εσόδων του δημοσίου ανήλθε σε 28.019 εκατ. ευρώ παρουσιάζοντας μείωση κατά 621 εκατ. ευρώ ή 2,2% έναντι του στόχου του 2016», ώστε να ενθαρρυνθεί και η άλλη πλευρά να συνεχίσει να καταγγέλλει την κυβέρνηση Τσίπρα για όλα δεδομένου ότι για αντιπολιτευτικούς λόγους νομίζει ότι έτσι κι αλλιώς το ποτήρι της οικονομίας πρέπει να είναι ή να φαίνεται πάντοτε... μισοάδειο.
Το πιο πάνω παράδειγμα δείχνει με απλό τρόπο ότι η πορεία της οικονομίας επιβεβαιώνεται ουσιαστικά μόνο από τους κοινωνικούς δείκτες ή τους δείκτες ευημερίας (δουλειά, παιδεία, υγεία, δημόσιες υποδομές, προσδόκιμο ζωής, εξάλειψη ανισοτήτων, λειτουργία δημοκρατίας, πολιτισμός κ.λπ) και ότι ο κλάδος της στατιστικής των οικονομικών πολλές φορές είναι εξίσου... επιστημονικός με τις σεισμικές προβλέψεις.
Ή έστω με την ξαναζεσταμένη υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και τα δημόσια ελλείμματα που υπήρχαν, το ήξεραν όλοι, ήταν όμως αδύνατο να καλυφθούν, και έτσι λογιστικά μπορούσαν να μεταφερθούν στο μέλλον και να περιμένουν βρε αδερφέ, ως την επόμενη κυβέρνηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου