Αντε, να μαζευόμαστε...

Σταυρούλα Ματζώρου

Καλή βδομάδα και να μαζευόμαστε σιγά σιγά. Τελείωσαν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες και «γυμνασμένοι» επιστρέφουμε. Εχει να το...
λέει κάποιος φίλος πόσο πολύ κουράστηκε σωματικά από το γεμάτο αγώνες καλοκαίρι.

Είδε το Euro, όπου έφτασε να «παίζει» δυο αγώνες την ημέρα. Ηρθαν μετά και οι Ολυμπιακοί, περνούσε από το ένα άθλημα στο άλλο, ξεθεώθηκε.

Καλή επιστροφή, να απαλλάξουμε και τη γειτόνισσα από το πότισμα των λουλουδιών μας και το τάισμα της γάτας. (Τα σκυλιά οι περισσότεροι τα παίρνουν μαζί τους. Η γάτα έχει το πρόβλημα όταν αλλάζει περιβάλλον.)

Να μπούμε στους ρυθμούς μας, να βρούμε τη σειρά μας. Να ξεκαθαρίσει και το τοπίο με τις τηλεοπτικές άδειες, μπας και αρχίσουν οι πολιτικές εκπομπές, να ησυχάσει κι ο Λοβέρδος που «λόγω έλλειψης δημοκρατίας κι επειδή φοβούνται» δεν έβρισκε κανάλι να πάει και του είχε μείνει μόνο ένα -της ΕΡΤ εξαιρουμένης, που τώρα τη βρίσκει κυβερνητική- για να διατυπώνει τις πολιτικές του απόψεις, που άμα θέλεις να μιλήσεις, να επικοινωνήσεις, υπάρχουν και οι εφημερίδες. (Ουφ, τα είπα με μιαν ανάσα, «Που να σου κοβόταν» θα εύχονται κάποιοι.)

Πάντως, για να λέμε την αλήθεια, να την ακούνε και οι θρηνούντες για τη μείωση μέχρις αφανισμού των πολιτικών τηλεοπτικών εκπομπών, πάντα το καλοκαίρι τα κανάλια -και όχι όλα- μόνο μία πρωινή πολιτική εκπομπή κρατούσαν. Μόνο μία χρονιά ήρθαν τούμπα τα πράγματα: πέρσι, που είχαμε το δημοψήφισμα με τα πριν και τα μετά του.

Η επιστροφή στην καθημερινότητα είναι και κάπως ανακουφιστική. «Μόνο στο σπίτι σου ξεκουράζεσαι». Πόσες φορές δεν το έχουμε πει αυτό. Αντιμέτωποι με τις υποχρεώσεις μας, με δόσεις, με αγορά σχολικών, με αναζήτηση δουλειάς (όσοι δεν έχουν, κι είναι δυστυχώς πολλοί, μα πάρα πολλοί). Αντιμέτωποι με τα προγνωστικά για σκληρό φθινόπωρο και χειμώνα, με τα εργασιακά που καραδοκούν.

Εν αναμονή των εκ Θεσσαλονίκης κυβερνητικών οικονομικών εξαγγελιών. Πάντα τα ίδια, νομίζουμε. Δεν είναι, όμως. «Τίποτα δεν αλλάζει πιο δραματικά στο μέλλον από το παρελθόν», είχε πει κάποιος ιστορικός. Το προσωπικό μας, δικό μας παρελθόν, το δικό μας μέλλον. Δεν είναι, δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι εύκολη η ζωή. Κι εμείς ζούμε τις στιγμές της πλάι στις δικές μας.

Αντε, να μαζευόμαστε να δούμε τι θα κάνουμε...

efsyn.gr