Φέτος ο δημόσιος λόγος για την Μύκονο κυμαίνεται μεταξύ δύο άκρων:
1. "Κωλόνησο, γιατί τόσα λεφτά μαζεμένα";
2. "Μας φθονείτε γιατί είμαστε...
οι καλύτεροι".
Απόλυτα αντιπροσωπευτικές θέσεις και οι δύο, της σημερινής Ελλάδας που μετεωρίζεται μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και εξοχικού. Μεταξύ τάπερ και weekend στου Μπερνι, με ημιθανείς ολιγάρχες που ανοίγουν τις χρεωμένες βίλες για μερικές μέρες να φιλοξενήσουν τα ορφανά των ΕΣΠΑ.
Ο πραγματικός διάλογος για το νησί και αν θέλετε για την χώρα δεν θα γίνει εδώ. Και δεν θα γίνει από τις γερομπεμπέκες των σάιτ ή τους όψιμους μυαλοπώληδες που δεν έχουν ιδέα.. για Μύκονο- Τουρισμό- Καπιταλισμό- Θέρετρα- Ζωή. Αν η τοπική κοινωνία, οι εναπομείνασες υγιείς δυνάμεις, ο Δήμος, θέλουν ουσιαστική διαβούλευση, ο τρόπος υπάρχει.
Το κουδούνι πάντως φέτος βάρεσε για την οριοθέτηση της ταυτότητας του τόπου. Με παλιά εργαλεία δεν μπορεί να διασωθεί τίποτε. Και βέβαια από κάτι losers της Αθήνας που ξεβράστηκαν στο νησί και υποδύονται τους γκουρού του πνεύματος.
Δημήτρης Μανιάτης (fb)
zoornlaistas.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου