6.8.16

6 Αυγούστου: Του Σωτήρος ή ολέθρου;...

Μετά και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα το 2011, είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσει όλη η ανθρωπότητα ότι «από τα πυρηνικά δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο πρόληψη» όπως...
λένε οι αντιπυρηνικοί γιατροί. Να γίνει κοινή πεποίθηση ότι «η μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά είναι η κατάργησή τους». Δεν έχει θέση ανάμεσά μας ο παλαιότερος διαχωρισμός που γινόταν και από δυνάμεις της Αριστεράς, κατά των πυρηνικών όπλων, αλλά υπέρ των πυρηνικών εργοστασίων. Θέλουμε έναν κόσμο ελεύθερο και από τις δύο αυτές πηγές πυρηνικού τρόμου. 

6 Αυγούστου είναι του Σωτήρος, κατά το χριστιανικό εορτολόγιο, αλλά για την ανθρωπότητα είναι του ολέθρου. Διότι στις 6 Αυγούστου 1945 ο κόσμος εισήλθε στην πυρηνική εποχή μέσα από την κόλαση της Χιροσίμα και πρώτη φορά διαγραφόταν στον ορίζοντα ο κίνδυνος πλήρους εξαφάνισης της ζωής στη Γη. Ακολούθησε ο ψυχρός πόλεμος, με πρωταγωνίστριες τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ που ορισμένες φορές βρέθηκαν μπροστά σε πυρηνική αναμέτρηση, όπως το 1962 με την “κρίση των πυραύλων της Κούβας”.

Η μνήμη της Χιροσίμα συνοδεύεται από την προειδοποίηση ότι η πυρηνική απειλή δεν περιορίζεται από εθνικά σύνορα. Η κατοχή πυρηνικών όπλων και η κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων δεν μπορεί να αποτελούν αποκλειστικές επιλογές μιας χώρας, αφορούν όλο τον κόσμο και πολύ περισσότερο τους γείτονές της. Στη βάση αυτή καλούμαστε να εντείνουμε τους αγώνες μας για την αποπυρηνικοποίηση της ευρύτερης περιοχής μας και του κόσμου ολόκληρου.

Μετά και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα το 2011, είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσει όλη η ανθρωπότητα ότι «από τα πυρηνικά δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο πρόληψη» όπως λένε οι αντιπυρηνικοί γιατροί. Να γίνει κοινή πεποίθηση ότι «η μόνη ασφάλεια από τα πυρηνικά είναι η κατάργησή τους». Δεν έχει θέση ανάμεσά μας ο παλαιότερος διαχωρισμός που γινόταν και από δυνάμεις της Αριστεράς, κατά των πυρηνικών όπλων, αλλά υπέρ των πυρηνικών εργοστασίων. Θέλουμε έναν κόσμο ελεύθερο και από τις δύο αυτές πηγές πυρηνικού τρόμου.

Το αντιπυρηνικό κίνημα υπήρξε το πρώτο παγκοσμιοποιημένο κίνημα, εδώ και πάνω από επτά δεκαετίες. Πέτυχε σημαντικές νίκες στο παρελθόν, υπήρξε εργαστήρι ριζοσπαστικών ιδεών και στη δική του δράση στην Ευρώπη στη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 οφείλεται η καθιέρωση του όρου «διπλωματία των λαών».

Έχει και στη χώρα μας μεγάλη ιστορία αγώνων και αξίζει να θυμηθούμε ότι η πρώτη μαζική καμπάνια που οργάνωσε η Αριστερά στην Ελλάδα, μετά τον εμφύλιο, ήταν για τη συγκέντρωση υπογραφών κάτω από την «Έκκληση της Στοκχόλμης» για την απαγόρευση όλων των πυρηνικών δοκιμών. Προσπάθεια που απαιτούσε τόλμη και αυτοθυσία τα δύσκολα εκείνα χρόνια, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ένας από τους πρωτεργάτες της, ο νεολαίος Νίκος Νικηφορίδης, είχε συλληφθεί στη Θεσσαλονίκη, καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο και εκτελέστηκε στις 5 Μάρτη 1951. Γραμματέας της ΕΠΟΝ Παγκρατίου και πρώην εξόριστος της Μακρονήσου ο 22χρονος Νίκος Νικηφορίδης, είναι ο πρώτος μάρτυρας παγκοσμίως του αντιπυρηνικού κινήματος.

Σ' όλες τις φάσεις ανάπτυξής του το αντιπυρηνικό κίνημα υπήρξε πλατύ και πολύχρωμο, με κύρια δύναμή του τη νέα γενιά, που αποτελεί πηγή ριζοσπαστικών ιδεών και πρωτότυπων μορφών δράσης. Όμως, η διασύνδεσή του με το εργατικό κίνημα του εξασφάλιζε πάντοτε σταθερή υποστήριξη και διάρκεια μέσα στον χρόνο.

Με την ευκαιρία της συνταγματικής αναθεώρησης που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, καλούμαστε να σκεφτούμε και να εισηγηθούμε ιδέες και προτάσεις στην κατεύθυνση της συνταγματικής κατοχύρωσης μη πυρηνικού status για την Ελλάδα. Άλλες χώρες το έχουν ήδη κάνει και μάλιστα μέσω δημοψηφισμάτων.

Τέλος, πρέπει να μας απασχολήσει η αναγέννηση του αντιπυρηνικού κινήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ειδικότερα μετά από τις εντάσεις που τροφοδότησε το Ουκρανικό καθώς και η εγκατάσταση βάσεων της “αντιπυραυλικής ασπίδας” των ΗΠΑ σε χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού. Επίσης η Μ. Ανατολή θεωρείται περιοχή «υψηλού πυρηνικού κινδύνου», με ενδεχόμενα προβλήματα για την Ελλάδα και την Κύπρο. Άρα, πρέπει και οι δύο χώρες να συνεργαστούν και να συμβάλουν για τη δημιουργία μιας Μ. Ανατολής ελεύθερης από πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής...

Πάνος Τριγάζης, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ


πηγή left.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: