Στη Τουρκία, το FaceTime νίκησε το WhatsApp...

Τη νύχτα της 15ης Ιουλίου αναγκάστηκα να αναβάλλω τα σχέδια μου για έξοδο, γιατί βρέθηκα να τρέχω στο επάνω πάτωμα για να κρυφτώ από μία ομάδα στασιαστών που εισέβαλαν στο γραφείο μου...
Μετάφραση: Γεωργία Πρωτογέρου.


Δύο λοχαγοί και δέκα στρατιώτες, που συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος, προσγείωσαν το στρατιωτικό τους ελικόπτερο στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης της Hurriyet (Χουριέτ), της μεγαλύτερης ανεξάρτητης εφημερίδας της Τουρκίας, στην οποία εργάζομαι ως συντονιστής ψηφιακού περιεχομένου. Οπλισμένοι με τουφέκια G3 και χειροβομβίδες, εξουδετέρωσαν γρήγορα τους ιδιωτικούς φρουρούς ασφαλείας και εισήλθαν στο κτίριο μετά τα μεσάνυχτα.

"Μην διστάσετε να πυροβολήσετε," είπε ο ένας από τους λοχαγούς στους στρατιώτες, στέλνοντάς τους στους επάνω ορόφους για να κυκλώσουν τους συναδέλφους μου. Αφού κάποιοι στρατιώτες έλεγξαν τον πρώτο όροφο, εν συνεχεία προωθήθηκαν προς τον δεύτερο, όπου διεξάγεται ο χειρισμός των ψηφιακών λειτουργιών μας. Αντί να παραδοθώ  πάραυτα, αποφάσισα να μετακινηθώ στον πέμπτο όροφο, που εκείνη την στιγμή ήταν άδειος και σκοτεινός. Θα αποτελούσε την ιδανική κρυψώνα, που θα μου επέτρεπε να δείξω στον κόσμο τι συνέβαινε εδώ.

Ευτυχώς, ήξερα πώς να μεταδίδω απευθείας βίντεο από τον λογαριασμό Facebook της Χουριέτ, που έχει μεγάλη απήχηση, καθώς η Σελίδα της εφημερίδας αρέσει σε περισσότερα από 2.6 εκατομμύρια άτομα. Εντός της επόμενης ώρας μετέδωσα τρία βίντεο που ανοίχθηκαν πάνω από 500.000 φορές, κι έδειχναν πώς στρατιώτες κακομεταχειρίζονταν δημοσιογράφους, εκκενώνοντας το κτίριο υπό την απειλή όπλου. 

Ήταν μια σουρρεαλιστική βραδιά. Μια ομάδα στασιαστών βομβάρδιζε το κοινοβούλιο της Τουρκίας με αεροπλάνα τύπου F-16, ενώ οι συγκεντρωμένοι πάνω στην γέφυρα του Βοσπόρου  πολίτες, που τάσσονταν υπέρ της δημοκρατίας, ψεκάζονταν με τροχιοδεικτικά πυρομαχικά από στρατιωτικά ελικόπτερα. Σύμφωνα με τις αρχικές  αναφορές, οι ηγέτες του πραξικοπήματος ήταν μέλη του κινήματος Γκιουλέν,  του πρώην συμμάχου που μετετράπη σε ορκισμένο εχθρό του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Παρέμεινα ήρεμος, εν μέρει χάρις στην αδιάλειπτη σύνδεσή μου με τον έξω κόσμο, με την βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. "Συγγνώμην για την μέτρια ποιότητα των φωτογραφιών, αλλά δεν είναι εύκολα τα πράγματα, όταν γίνονται μαζικές συλλήψεις στη διάρκεια μιας απόπειρας πραξικοπήματος," έγραψα στο twitter. Τότε απευθύνθηκα σε έναν από τους στρατιώτες λέγοντάς του να αφήσει το όπλο και να πάει σπίτι του, διότι παραβίαζε το Σύνταγμα. Εκείνος, απλώς χαμογέλασε.

Ξεθαρρεύοντας από την προφανή αδιαφορία τού εν λόγω στρατιώτη, περπάτησα γύρω από το κτίριο, αντί να το εγκαταλείψω. Έπειτα, ξαναεισχώρησα σε αυτό από την πόρτα του γκαράζ. Κάποιος αστυνομικός που βρισκόταν ακριβώς μπροστά και περίμενε ενισχύσεις, με ενημέρωσε ότι υπήρχαν όμηροι εντός και ότι πολύ σύντομα οι ειδικές δυνάμεις θα συγκρούονταν με τους πραξικοπηματίες.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...