Οι εργαζόμενοι στα τηλεφωνικά κέντρα τραπεζών με χθεσινή ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν πως «δεν μπορούν να βασανίζουν άλλο τον κύριο Μητσοτάκη». Έπειτα από δέκα ολόκληρα χρόνια καθημερινών οχλήσεων, απειλών και προειδοποιήσεων και κοντεύοντας να....
σπάσουν το τηλεφωνικό κέντρο του προέδρου της Ν.Δ. -που, παρ' ότι τεχνικής Siemens, διαλύθηκε από τα απανωτά τηλεφωνήματα- οι τηλεφωνητές της δανείστριας τράπεζας αποφάσισαν να κατεβάσουν τα ακουστικά τους ως ένδειξη διαμαρτυρίας προς τα ανάλγητα αφεντικά τους και πράξη αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο για 300 ψωροχιλιάρικα πολιτικό. Τη συμπαράστασή τους στον μη ενήμερο δανειολήπτη Κυριάκο Μητσοτάκη εκφράζουν αυτοί που υπό την πίεση των προϊσταμένων τους τόσα χρόνια πίεζαν ασφυκτικά τον μη έχοντα βουλευτή Χανίων και έπαιζαν καθημερινά με την αξιοπρέπειά του απαιτώντας την καταβολή δόσεων για ένα κόκκινο δάνειο που αδυνατούσε να αποπληρώσει.
Συναισθανόμενοι το μέγεθος της δικής τους ευθύνης, τόσο για τον κλονισμό της υγείας του οφειλέτη όσο και τη φθορά που προκάλεσαν στο made in Germany τηλεφωνικό κέντρο του Κ. Μητσοτάκη, οι υπάλληλοι της τράπεζας και της εισπρακτικής εταιρείας ζητούν την κατανόηση του «θύματός» τους και απαιτούν από τους εργοδότες τους, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση, να σκύψουν με μεγαλύτερη κατανόηση πάνω από τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν πολίτες και μικροεπιχειρηματίες, μια και, όπως επισημαίνουν, «η λογική της πλήρους εξάντλησης του δανειολήπτη είναι κοντόθωρη και αναποτελεσματική».
Να κόψουμε, όμως, λίγο την πλάκα και να σοβαρευτούμε αφού όντως συγκλονιστική ανακοίνωση των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα τραπεζών αφορά τους πληβείους αυτού του τόπου και του χρηματοπιστωτικού του συστήματος και ουδεμία σχέση έχει με τους πατρίκιους του «δανεικά κι αγύριστα», των οποίων το τηλέφωνο δεν χτύπησε ποτέ -ούτε για τα μάτια του κόσμου, βρε αδερφέ- για μια ολόκληρη δεκαετία επιλεκτικής αμνησίας των τραπεζών. Χωρίς ίχνος τσίπας πάνω τους, ρούφηξαν και το τελευταίο διαθέσιμο ευρώ των τραπεζικών ταμείων οι καταβόθρες του σάπιου συστήματος και δεν βρέθηκε ούτε ένας να τους ενοχλήσει τόσα χρόνια. Ούτε ένα τηλεφώνημα. Ούτε μια επιστολή. Και ούτε λόγος για εξώδικα, καταγγελίες και απειλές κατασχέσεων. Λες και τα έγραφαν στο χιόνι αυτά τα δάνεια. Λες και δεν είχαν ούτε τηλέφωνα ούτε διευθύνσεις να ψάξουν, να βρουν και να διεκδικήσουν τα χρήματά τους από τις ρουφήχτρες. Κι ας τύχαινε να συναντιούνται συχνά - πυκνά σε δεξιώσεις και σε φιλανθρωπικά γκαλά δανειστές και δανειζόμενοι.
Και την ίδια ώρα, οι τράπεζες, που δεν προλάβαιναν να τα φέρουν βόλτα με το υπάρχον προσωπικό τους, «νοίκιαζαν» τηλεφωνητές και τηλεφωνήτριες να χτυπάνε κι αυτοί 12ωρα πάνω από τηλεφωνικές συσκευές, μοιράζοντας φόβο και απειλές σε όσους δεν τα φέρουν βόλτα με τη δόση. Μόνο εκείνο το διαβόητο τηλεφωνικό κέντρο της Siemens δεν έλεγε να κουδουνίσει τόσα χρόνια. Εκτός αν τηλεφωνούσαν και η Φιλιππινέζα απαντούσε «Το κύριο Κυριάκο ντεν είναι σπίτι», οπότε αδίκως τους κακολογούμε τους χριστιανούς και αδίκως τους σέρνουν μέρα παρά μέρα στις επιτροπές της Βουλής...
Πέτρος Κατσάκος
Avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου