Ήταν μια συνέντευξη, αυτή του Αλέξη Τσίπρα, με ειδήσεις (π.χ. για την υποστήριξη της θέσης για εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από το λαό ή για την...
ανάγκη καθιέρωσης «κλειστής» 4ετούς θητείας μιας κυβέρνησης), μια συνέντευξη εκ βαθέων (για παράδειγμα όταν είπε για τον εαυτό του, «ναι, ρεαλιστής έχω γίνει, αλλά τις αξίες μου δεν τις έχω χάσει»), και ταυτόχρονα με αυτοκριτική (για τα λάθη της δικής του διακυβέρνησης ή όταν αναφέρθηκε στην άρνηση της Αριστεράς να ψηφίσει την απλή αναλογική το 1989).
Έχει όμως, το δικό του ενδιαφέρον να δει κανείς τη συνέντευξη ...κάπως αλλιώς: τι είπε ο Αλέξης Τσίπρας για τους άλλους. Και πρώτα για τους αντιπάλους του: εκείνος που κέρδισε περισσότερο χρόνο δεν ήταν ο ...Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς (ίσως γιατί μεγάλο μέρος της συνέντευξης εστιάστηκε στους πρώτους μήνες διαπραγμάτευσης από τη σημερινή κυβέρνηση).
Ο Αντ. Σαμαράς λοιπόν, είχε σταματήσει το τελευταίο 6μηνο κάθε επαφή με τους ξένους, το χειρότερο όμως ήταν του καταλόγισε σχέδιο αριστερής παρένθεσης, με άδεια ταμεία, κάνοντας λόγο για «εγκληματικές ευθύνες», φράση που θα πρέπει κανείς να συγκρατήσει.
Αντιθέτως, μικρή αναλογικώς η αναφορά του στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως ότι από την πρώτη στιγμή της ανάδειξής του στη θέση αυτή ζητά εκλογές –κάπου εκεί εξάλλου έβαλλε και κατά του αντιπροέδρου της ΝΔ: «Ο Άδωνις παραμένει ακόμη στο ΛΑΟΣ», είπε.
Θετικές όμως ήταν οι αναφορές του σε πρώην προέδρους της ΝΔ, και πρώτα απ’ όλα η διπλή αναφορά του στον Κώστα Καραμανλή: Η τελευταία φορά που η ΝΔ είχε ποσοστά άνω του 30% ήταν επί ημερών του -καρφώνοντας συγχρόνως τον Αντ. Σαμαρά-, επιπλέον αναγνώρισε ότι εκείνος (ο Κ. Καραμανλής) άνοιξε το μονοπάτι, όπως είπε, των σχέσεων με την Κίνα.
Για τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, παρατήρησε πως και αυτός έχει μιλήσει για την αναγκαιότητα ενός Plan B. Ενώ έκανε, στο κλείσιμο της συνέντευξης, και μια απροσδόκητη μνεία στον Κωσταντίνο Μητσοτάκη: ότι, πρώτος αυτός, μίλησε για τη διαπλοκή στη χώρα μας.
Άλλες αναφορές σε πολιτικούς του αντιπάλους δεν έκανε, πλην εκείνης στη Φώφη Γεννηματά και στη θέση της για την απλή αναλογική:
«Σε λίγο καιρό κανείς δεν θα θυμάται τι έλεγε, πώς σκεφτόταν, αλλά τι έκανε».
Αξιομνημόνευτη, συγχρόνως, η διπλή αρνητική αναφορά που έκανε στο διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα: ότι ως υπουργός Οικονομικών της προηγούμενης κυβέρνησης, είχε υπογράψει τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα του 4,5%, ενώ με τη σημερινή του ιδιότητα από τον Φεβρουάριο του 2015 είχε ζητήσει από τον Αλ. Τσίπρα την επιβολή capital controls.
Στη συνέντευξη υπήρχε όμως και ένα διεθνές… δίπολο: Ομπάμα κατά Σόιμπλε. Από τη μια, ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ που είναι αντίθετος στη λιτότητα και στήριξε τον Έλληνα πρωθυπουργό στις κρίσιμες ώρες («τα θυμηθήκαμε αυτά στη Βαρσοβία» είπε παραπέμποντας στην τελευταία συνάντησή τους στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ) και από την άλλη, ο εμπνευστής του Grexit, ο αρχιτέκτονας μιας «ατιμωτικής, εξευτελιστικής συμφωνίας» που πρότεινε στην ελληνική κυβέρνηση. Αντιθέτως, ο Αλ. Τσίπρας έβγαλε από το... κάδρο την Άνγκελα Μέρκελ, με την επισήμανση ότι ήταν εκτός των σχεδιασμών Σόιμπλε.
Μία ονομαστική αναφορά έκανε σε υπουργό του, τον Θοδωρή Δρίτσα, τον οποίον και κάλυψε στο θέμα με την COSCO, λέγοντας ότι επεχείρησε να προστατεύσει τις εργασιακές σχέσεις. Δεν ήταν, τέλος, η πρώτη φορά που αναφέρεται απαξιωτικά στον Γιάνη Βαρουφάκη, και χθες πάντως παρατήρησε πως δεν μπορεί πια να παρακολουθήσει όσα εκείνος λέει. «Έχει πει διάφορα πράγματα!», ήταν η ατάκα του...
Νίκος Παπαδημητρίου
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου