22.7.16

Ποιος φοβάται τα δεκαεπτάχρονα;...


Αναστασία Γιάμαλη

Υπάρχει μία παράμετρος του νομοσχεδίου για την απλή αναλογική η οποία είναι εξίσου σημαντική με την κατάργηση του bonus των 50 εδρών, καθώς αφορά την ίδια τη...
συγκρότηση του εκλογικού σώματος, το ποιοι δηλαδή μέσα στην κοινωνία καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον.

Η αξιωματική αντιπολίτευση διά στόματος Βορίδη τάχθηκε σθεναρά κατά της ψήφου στα 17 καταλογίζοντας στην κυβέρνηση «ρητορική θωπείας» της νεολαίας, ενώ άλλοι βουλευτές της γαλάζιας παράταξης έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για την κομματικοποίηση των σχολείων και υποστήριξαν μια απίθανη συνάρτηση των δικαιωμάτων των 17άρηδων που θα μπορούν να ψηφίσουν αλλά όχι να πιουν αλκοόλ... (;)

Με δεδομένο το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας και του μεγαλύτερου προσδόκιμου ζωής έχουμε ένα γερασμένο εκλογικό σώμα, το οποίο χρειάζεται απελπισμένα ανανέωση και σφρίγος.

Οι 65 και άνω υπερεκπροσωπούνται και επειδή ακριβώς υπερεκπροσωπούνται ασχολούμαστε κυρίως με τις συντάξεις και το εφάπαξ και την προσωπική διαφορά παρά με την ανεργία... 

Βασικό πρόβλημα των νέων σήμερα είναι αδιαμφισβήτητα η ανεργία, αλλά η ατζέντα δεν καθορίζεται σχεδόν καθόλου από τους νέους.

Ακόμη, η ρητορική θωπεία που ισχυρίζεται η αντιπολίτευση, η λογική που θέλει τους 17άρηδες να ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ γιατί ο καλός ο Τσίπρας τούς έδωσε δικαίωμα ψήφου, κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι. 

Αντίθετα αποτελεί τεράστιο ρίσκο, τα παιδιά που είναι σήμερα 17 δεν έχουν επίγνωση ούτε εμπειρία για το τι σημαίνει κράτος πρόνοιας, για το πόσο σημαντικό είναι... 

Είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στο Μνημόνιο, που ακούνε κάθε μέρα ότι η λιτότητα είναι απαραίτητη, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κορόιδεψε τον κόσμο... 

Οι 17άρηδες μεγαλώνουν σε μια εποχή που ακόμη και οι πιο βασικές διεκδικήσεις επερωτήθηκαν, θεωρήθηκαν πολυτέλεια
ή έστω αναγκαία περικοπή. 

Υπό προϋποθέσεις, ένα εκλογικό σώμα μεγαλυτέρων που θα είχε μνήμες από ένα λειτουργικό σε σύγκριση με σήμερα κράτος πρόνοιας θα ήταν πιο θετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε τελική ανάλυση, αν θεωρούμε τους 17άρηδες αρκετά ώριμους να αποφασίσουν «τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν» συμπληρώνοντας μηχανογραφικά, τότε σίγουρα είναι αρκετά ώριμοι για να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία. 

Ίσως έτσι να γλιτώσουμε τις επόμενες γενιές από την αποπολιτικοποίηση της πολιτικής, από το επικίνδυνο «όλοι ίδιοι είναι»...

Υ.Γ. Μέχρι να γίνουν εκλογές η κυβέρνηση πρέπει να βρει τρόπο να ψηφίσουν οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, και όταν λέω Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό δεν εννοώ την ομογένεια, αλλά τους 400.000 νέους και νέες που αναγκάστηκαν να φύγουν στα χρόνια των Μνημονίων... 

Το ζήτημα του κατά πόσο πρέπει να ψηφίζουν άνθρωποι που είναι εγκατεστημένοι μόνιμα επί δεκαετίες σε χώρες του εξωτερικού και ζουν τη ζωή τους εκεί, είναι δευτερεύον ζήτημα. 

Ενδεικτικά, στο πρόσφατο δημοψήφισμα στη Βρετανία δικαίωμα ψήφου είχαν όσοι Ιρλανδοί, Βρετανοί και πολίτες της Κοινοπολιτείας ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και όσοι έχουν ζήσει στο εξωτερικό για διάστημα μικρότερο των 15 ετών...

Πηγή: Η Αυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: