Τι να κάνω, γιατρέ μου;...

Καρτερός Θανάσης

Γιατρέ μου, βλέπω στην τηλεόραση να κακοποιούν χιλιάδες ανθρώπους. Να τους εμφανίζουν σε πανηγυρική σκηνοθεσία δαρμένους, δεμένους, ταπεινωμένους και να τους...
ρωτάνε χαιρέκακα οι ανώνυμοι βασανιστές αν τους αρέσει τώρα αυτό που παθαίνουν. Ένα Αμπού Γκράιμπ -δεν πιστεύω να το ξεχάσατε αυτό- επί εκατό και επί χίλια. Ακόμα πιο Αμπού Γκράιμπ, όταν στις εικόνες λιντσαρίσματος και βασανισμού προστίθενται οι εικόνες εκατοντάδων δυστυχισμένων που τους έχουν ξεγυμνώσει και τους έχουν ξαπλώσει δεμένους και γυμνούς σε κοινή θέα.

Γιατρέ μου, βλέπω στις εφημερίδες να βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρωτοφανές πογκρόμ. Να ξηλώνονται από το δικαστικό σώμα, τον στρατό, την Αστυνομία, τον κρατικό μηχανισμό χιλιάδες χιλιάδων. Διαβάζω δηλώσεις για «ιό» στο κράτος που θα εξοντωθεί από τις ειδικές υγειονομικές υπηρεσίες του τουρκικού έθνους. Διαβάζω επίσης ότι αυτό είναι το πρώτο κύμα τον εκκαθαρίσεων και έπονται δεύτερο και τρίτο, που θα απλωθούν σε όλη τη χώρα. Σε πανεπιστήμια, ακόμα και ΜΜΕ, με βάση τα φρονήματα του καθενός, τα οποία προφανώς έχουν καταγραφεί και καταχωρηθεί.

Γιατρέ μου, με τα εγκεφαλικά τραύματα από πολλαπλές μετωπικές, γλιστράω σε συγκρίσεις. Ο δικός μας έλεγε για γύψο, ο Τούρκος λέει για ιό. Ο δικός μας μάζευε μουλωχτά κόσμο στα ξερονήσια, ο Τούρκος μαζεύει κόσμο αφού πρώτα καλέσει τις τηλεοράσεις. Ο δικός μας ήθελε να σώσει το έθνος από τον κομμουνισμό, ο Τούρκος θέλει να σώσει το έθνος από τον γκιουλενισμό. Ο δικός μας καθάριζε το κράτος με βάση φακέλους που είχαν το ελληνικό εθνόσημο, ο Τούρκος το καθαρίζει προφανώς με βάση φακέλους που φέρουν το τουρκικό εθνόσημο.

Γιατρέ μου, βλέπω ομοιότητες ακόμα και στον λαό. Δείτε τις φωτογραφίες από τον λαό στη Σπανδωνή το '63 ή από τον λαό που χειροκροτούσε τα τσάμικα κάτω από το πουλί κουνώντας σημαιάκια ή από τον λαό με τις καμπαρντίνες που κυνηγούσε τους απείθαρχους φοιτητές, και θα δείτε ότι μοιάζουν με τον λαό που πανηγυρίζει με δικά του σημαιάκια και τσάμικα τη νίκη της Δημοκρατίας στην Τουρκία. Κατόπιν όλων αυτών και πολλών άλλων, αναρωτιέμαι: Πώς γίνεται όλοι να λένε ότι το πραξικόπημα στην Τουρκία ηττήθηκε κι εγώ να το βλέπω να θριαμβεύει σε απευθείας μετάδοση; Τι να κάνω, γιατρέ μου, για να συνέλθω;...