Ανώμαλη προσγείωση περιμένει το Φθινόπωρο (ίσως και νωρίτερα) όσους επιλέξουν να «διαβάσουν» τις πολιτικές εξελίξεις των επόμενων μηνών, είτε με την...
ατζέντα της κυβέρνησης περί «αναγκαίων θεσμικών αλλαγών» σε εκλογικό νόμο και Σύνταγμα, είτε με αυτή της Ν.Δ περί «Plan X» και παρεμβάσεων στην δικαιοσύνη με βάση την υπόθεση Τσατάνη. Οι πραγματικές «εξελίξεις» βρίσκονται στην εφαρμογή των όσων συμφωνήθηκαν για να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση και σε όσα θα συμφωνηθούν για να κλείσει η δεύτερη.
Το προσκήνιο της πολιτικής επικαιρότητας έχει μεταβληθεί σε μία επικοινωνιακή αρένα, όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η Νέα Δημοκρατία, προσπαθούν να επιβάλλουν την δική τους θεματολογία. Τα στοιχεία δηλαδή τα οποία εκτιμούν ότι θα τους αποδώσουν μεγαλύτερη πολιτική απήχηση και θα αναδείξουν επί μέρους διαφορές. Ακριβώς γιατί στο περιθώριο ή στο παρασκήνιο «τρέχουν» τα επίδικα της περίφημης συμφωνίας της 12ης Ιουλίου, την οποία έχουν ψηφίσει και εγγυηθεί την εφαρμογή της αμφότεροι.
Η κυβέρνηση
Η κυβέρνηση δείχνει να επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του γ.γ της Κ.Ε του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα περί επιδίωξης μίας «εντυπωσιακής» αλλαγής σε θεσμικά ζητήματα αφού στο πεδίο της οικονομίας τα αντίστοιχα περιθώρια είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Έτσι αναζητεί εναγωνίως και με κάθε είδους «νομική» διευκόλυνση τους περίφημους 200 ψήφους που θα επιτρέψουν την ισχύ του νέου εκλογικού νόμου από την επόμενη αναμέτρηση στις κάλπες. Όποτε αυτή γίνει. Για τον λόγο αυτό φαίνεται ότι «ξεπεράστηκαν» αντιρρήσεις στο εσωτερικό της όπως αυτή του υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή περί «ακυβερνησίας» και προτείνεται η κατάργηση του «μπόνους» των 50 εδρών καθώς και η ψήφος στα 17 έτη.
Η τελική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστά βέβαια, ούτε απλή ούτε άδολη αναλογική αφού διατηρεί το πλαφόν του 3%. Δηλαδή μειώνει την αξία της ψήφου για ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών που στις 3 τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις κυμάνθηκε από το 6,4 έως το 19%. Πολιτών που επέλεξαν κόμματα τα οποία δεν συγκέντρωσαν το συγκεκριμένο ποσοστό και αντιστοιχούν σε μεγέθη από 19 έως 57 έδρες στην Βουλή. Η επισήμανση του κινδύνου της εισόδου στην Βουλή «προσωποκεντρικών κομμάτων» δεν αντέχει σε κριτική από την στιγμή που στην Βουλή βρίσκονται κόμματα όπως το Ποτάμι ή η ‘Ένωση Κεντρώων, ενώ τα δύο μεγαλύτερα κόμματα έχουν σαφέστατα και εμφανώς «προεδροκεντρικό» χαρακτήρα.
Αντίστοιχες είναι οι προθέσεις και για την συνταγματική αναθεώρηση, όπου φημολογείται πώς θα περιλαμβάνονται και αλλαγές σχετικά με τις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες. Η πρόταση της κυβέρνησης αναμένεται να παρουσιαστεί στις 24 Ιουλίου, όπου θα διαφανεί το εύρος των άρθρων του συντάγματος που θα κριθούν αναθεωρητέα.
Βέβαια το ισχυρό επικοινωνιακό χαρτί της κυβέρνησης δεν είναι άλλο από το θέμα των Μέσων Ενημέρωσης και της διαπλοκής. Στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιείται τόσο η αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών που θα ολοκληρωθεί στο τέλος Αυγούστου αλλά κυρίως η Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ όπου τα στοιχεία για τα τραπεζικά θαλασσοδάνεια σε Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ και τους μιντιακούς ομίλους πέφτουν «βροχή». Μόνο που η προσοχή εστιάζεται στα δάνεια που δόθηκαν από το 2008 έως και το 2012. ‘Όχι στα δάνεια που δίνονται από το 2013 και μετά οπότε το …μαχαίρι και το πεπόνι κατέχουν οι τοποτηρητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμορφώνοντας τους συσχετισμούς που επιθυμούν στην πολιτική τον επιχειρηματικό χώρο και τα media. Η ίδια κατάσταση δηλαδή που επικρατεί και σήμερα αφού δεν έχει αλλάξει και δεν πρόκειται να αλλάξει το συγκεκριμένο καθεστώς ευρώ-ελέγχου.
Όσον αφορά το θέμα της αδειοδότησης των καναλιών, ας μην ξεχνά κανείς πώς …πάλι σε μεγαλοεπιχειρηματίες θα καταλήξουν. Επίσης ο σχετικός νόμος (παρά τις περί του αντιθέτου απόψεις της αξ.αντιπολίτευσης) είναι πλήρως εναρμονισμένος με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Για τον λόγο αυτό ισχύουν σειρά εξαιρέσεις από την υποχρέωση ονομαστικοποίησης των μετόχων των καναλιών (εταιρίες με έδρα σε κράτη-μέλη με «ειδικά» φορολογικά καθεστώτα, εισηγμένες στα χρηματιστήρια κ.λ.π)...
Για να διαβάσετε το άρθρο του Γεράσιμου Λιβιτσάνου, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου