Η ειρωνεία της Ιστορίας...

Μουράτ Εσέκογλου

Δύο εβδομάδες πέρασαν από την αιματηρή και επικίνδυνη απόπειρα πραξικοπήματος και το πολιτικό πεδίο στην Τουρκία φαίνεται χαοτικό.

Το κυνήγι που...
ξεκίνησε με δεκάδες χιλιάδες απολύσεις και απομακρύνσεις από τον δημόσιο τομέα επεκτείνεται και τώρα περιλαμβάνει και το κλείσιμο συλλόγων, ιδιωτικών Πανεπιστημίων κ.ο.κ. και την εθνικοποίηση της περιουσίας τους.

Το κυνήγι εξαπλώνεται πέρα από το κίνημα Χιζμέτ του Γκιουλέν και αρχίζει να περιλαμβάνει ακτιβιστές, δημοσιογράφους (Κούρδοι και μη) και δικηγόρους.

Η υποχώρηση του κράτους δικαίου έγινε και θεσμικά, με τους περιορισμούς στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Η κοινωνία άλλη μια φορά είναι πολωμένη.
Τα πρώτα στοιχεία που έρχονται στο φως από τις καταθέσεις των κρατούμενων στρατιωτικών, δικαστών κ.λπ. (αν και η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεσή της αναφέρεται σε βασανιστήρια στους χώρους κράτησης) γεννάνε πολλά ερωτήματα για το πώς διακυβερνούσε τη χώρα το ΑΚP τόσα χρόνια.

Για παράδειγμα, το ότι δημόσιοι υπάλληλοι περνούσαν συνεντεύξεις σε χώρους του κινήματος Γκιουλέν πριν αναλάβουν θέση στο Δημόσιο (σε μεγάλους αριθμούς, που δείχνει ένα ισχυρό πελατειακό παρακρατικό σύστημα), ότι η κατάληψη του κρατικού μηχανισμού δεν ήταν απλώς θεωρία συνωμοσίας κάποιων αντιφρονούντων αλλά μια συστηματική τακτική, την οποία τώρα καλείται ο τότε σύμμαχος να διαλύσει με προγραφές χιλιάδων ανθρώπων κ.ο.κ...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Μουράτ Εσέκογλου, πατήστε ΕΔΩ