Στις βασικές αρχές της πολιτικής επιστήμης μαθαίνει κανείς ότι ο εκλογικός νόμος αποτελεί βασικό εργαλείο για την επιβίωση...του πολιτικού συστήματος. Ο τρόπος, άλλωστε, με τον οποίον μετριούνται οι ψήφοι και αντιστοιχίζονται σε πολιτική δύναμη και έδρες στο Κοινοβούλιο είναι φανερό ότι αποτελεί το «κλειδί» ή το μέτρο για τη διανομή της πολιτικής ισχύος. Σε κάθε περίπτωση και πάνω απ' όλα ο εκλογικός νόμος είναι το εργαλείο διαιώνισης ενός δεδομένου πολιτικού συστήματος, το οποίο κάθε φορά προκύπτει ως έκφραση του δεδομένου συσχετισμού δυνάμεων μιας κοινωνίας.
Η επιλογή ενός εκλογικού νόμου (παραλλαγές ενισχυμένης αναλογικής), μέσα από τον οποίο θα προέκυπταν ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις, περιγράφει μια κοινωνία όπου οι δυνάμεις που έχουν το πάνω χέρι θέτουν τους κανόνες για την εναλλαγή των πολιτικών τους εκπροσώπων στην εξουσία και τον περιορισμό της πολιτικής επιρροής, εντός του Κοινοβουλίου, των δυνάμεων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εμφανίζονται να αμφισβητούν το σύστημα.
Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα το εν λόγω κόλπο λειτούργησε μέχρι πρόσφατα. Οι «διαφορές» των διαχειριστών του συστήματος - Δεξιά - Κεντροδεξιά - Σοσιαλδημοκρατία - εξασφάλιζαν τη δημοκρατική επίφαση λειτουργίας και βοηθούσαν στην εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας εντός του συστήματος. Όλο αυτό το διάστημα, οι φωνές της «Αριστεράς» για απλή αναλογική δεν ήταν τίποτε περισσότερο από την αυτονόητη απαίτηση για δημοκρατικά αναλογική εκπροσώπηση της ελληνικής κοινωνίας. Και η άρνηση των πολιτικών δυνάμεων που κυβέρνησαν τον τόπο όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια περιγράφει επ' ακριβώς τη χρησιμοποίηση του εκλογικού νόμου ως όπλου επιβολής του ενός συγκεκριμένου συσχετισμού δύναμης.
Το άνοιγμα της συζήτησης για την αλλαγή του εκλογικού νόμου σε μια αναλογικότερη μορφή σήμερα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται σαν μια υλοποίηση της δέσμευσης για την ικανοποίηση ενός πάγιου αιτήματος της Αριστεράς.
Ωστόσο, η αλλαγή του εκλογικού νόμου και σ' αυτήν την περίπτωση δεν είναι τίποτε περισσότερο από τη χρησιμοποίηση του «όπλου» για την επιβίωση του πολιτικού συστήματος. Με πιο απλά λόγια, οι δυνάμεις που από το 2010 μέχρι και σήμερα κυβερνούν τη χώρα, με βάση τους κανόνες που επιβάλλουν τα μνημόνια των δανειστών, εξαντλούν το πολιτικό τους κεφάλαιο με ρυθμούς τόσο έντονους, που μόνο η δημιουργία ενός πλαισίου που επιβάλλει τη «συνεργασία» τους μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωση του πολιτικού συστήματος. Και το όπλο για την εξασφάλιση αυτού του πολιτικού πλαισίου δεν είναι άλλο από τον εκλογικό νόμο...
Πηγή: topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου