Από τον χαμένο τελικό της Λισαβόνας το 2004 έως σήμερα, ο Κριστιάνο
Ρονάλντο έχει κερδίσει Χρυσές Μπάλες, Τσάμπιονς Λιγκ, πρωταθλήματα και
Κύπελλα...σε Αγγλία και Ισπανία και είναι πλέον 31 ετών και όχι ο 19χρονος πιτσιρίκος που δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Στα πολύ σημαντικά παιχνίδια, για όσους το έχουν προσέξει, μέσα στα πρώτα λεπτά επιχειρεί ένα ανάποδο ψαλίδι μέσα στην περιοχή των αντιπάλων.
Οχι απαραίτητα για να βάλει γκολ, αλλά είναι κάτι σαν ιεροτελεστία για τον ίδιο –το σημάδι ότι έχει μπει για τα καλά στον αγώνα και ότι θα αναζητήσει ξανά και ξανά τις ευκαιρίες για να σημειώσει το γκολ της νίκης για την Πορτογαλία (ή τη Ρεάλ Μαδρίτης).
Πλέον ως παίκτης έχει περάσει σε άλλη διάσταση. Ασχετα από το αν είναι μέτριος, καλός ή φανταστικός σε έναν αγώνα, δεν χρειάζεται πάνω από δύο-τρία λεπτά για να «καθαρίσει» το ματς. Τον διευκολύνει ιδιαίτερα και η ευφυΐα του Φερνάντο Σάντος.
Ο Πορτογάλος τεχνικός είναι ο πρώτος εδώ και μια δεκαετία που αντιμετώπισε αποτελεσματικά το χρόνιο πρόβλημα των Λουζιτανών: αν και παράγουν παγκόσμιας κλάσης εξτρέμ, δεν διαθέτουν σέντερ φορ υψηλών προδιαγραφών.
Ο Σάντος είπε το απλό: «Δεν μας ενδιαφέρει η θέση του σέντερ φορ». Και αφήνει στον Ρονάλντο την ελευθερία να χτυπάει από κάθε απόσταση και να εκμεταλλεύεται την αλτικότητά του στις στημένες φάσεις... Ο αρχηγός του είναι ευτυχής και η ομάδα διαρκώς ανεβαίνει!
Στο γαλλικό στρατόπεδο, πριν ξεκινήσει η διοργάνωση, ακουγόταν ότι ο καλύτερος παίκτης της Γαλλίας θα απουσιάσει από το τουρνουά. Ομως ο Καρίμ Μπενζεμά έχει ξεχαστεί.
Ο Αντουάν Γκριζμάν έχει αναδειχθεί πλέον σε εθνικό ήρωα, καθώς έχει έξι γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια και σχεδόν εξασφαλισμένο τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης...
Δύο από αυτά στη μητέρα όλων των μαχών, απέναντι στη Γερμανία. Ειδικά το πέναλτι που πέτυχε ήταν απίστευτα σημαντικό. Οχι μόνο γιατί ήρθε στην τελευταία φάση του 45ου λεπτού «σκοτώνοντας» τον αντίπαλο, αλλά επειδή η ανάμνηση του χαμένου πέναλτι στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ δεν τον πτόησε: «Ηθελα την ευκαιρία να σκοράρω άλλο ένα πέναλτι σε σημαντικό αγώνα».
Με απίστευτη ηρεμία, έκανε το τέλειο χτύπημα από την άσπρη βούλα, δυνατό, στέλνοντας τον Μάνουελ Νόιερ στην άλλη πλευρά. Ο 25χρονος επιθετικός είναι πρωταγωνιστής στην πορεία της Γαλλίας μέχρι τον τελικό και «πρώτο βιολί» στη φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ Ατλέτικο Μαδρίτης.
Και στις δύο ομάδες είναι ο παίκτης που θα κάνει το απρόβλεπτο, κινούμενος σεμιναριακά μεταξύ των γραμμών, παίζοντας το πιο απλό ποδόσφαιρο και έχοντας εντυπωσιακά ποσοστά ευστοχίας.
Οπως λέει ο Ζιρού, «ο Αντουάν βελτιώνεται από αγώνα σε αγώνα και μας βοηθάει αφάνταστα. Είναι ο μικρός Κύριος Συν, που μας προσφέρει το κάτι παραπάνω».
Ρονάλντο και Γκριζμάν φορούν και οι δύο το Νο 7, αριθμό συνυφασμένο με την εκτελεστική δεινότητα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ομως οι ίδιοι επιμένουν ότι ο τελικός του «Σταντ ντε Φρανς» δεν είναι η προσωπική τους μονομαχία. Γνωρίζουν ότι στο τέλος της βραδιάς θα χαμογελάσει αυτός που βάζει το «εμείς» πάνω από το «εγώ».
Σε ανύποπτες στιγμές στη διοργάνωση, έχουν κάνει παρόμοια δήλωση: «Το ίδιο κάνει είτε σκοράρω εγώ είτε κάποιος άλλος. Μόνο οι ομάδες κερδίζουν. Ολοι δουλεύουμε για την ομάδα». Λόγια ηγετών…
Βασιλική Παπαντωνοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου