Τιτανομαχία: Πολλάκις εναντίον Αδ-όνειδος. Σπάνε ταμεία στη λαϊκή απογευματινή των επιθεωρήσεων. Ο εκ Σφακίων ορμώμενος πολλά βαρύς και «όχι» αναμορφωτής της Υγείας πετάει το γάντι. Το...
σηκώνει αγογγύστως ο ελαφρύς νερόβραστος και «ναι» προκάτοχός του. Ο καβγάς γίνεται ασφαλώς για το πάπλωμα. Για το ποιος άφησε δηλαδή τα νοσοκομεία χωρίς σεντόνια, γάζες, λοιπά αναλώσιμα και χειρουργικά υλικά. Υποπτεύεται ο ένας ότι επιχειρεί να του κλέψει όλη τη δόξα ο άλλος με χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη και τα παίρνει στην κράνα. Σηκώνει λοιπόν το δόρυ του κι όποιον πάρει ο χάρος, ο οποίος παρεμπιπτόντως ευφραίνεται στις πάλαι ποτέ δομές του ΕΣΥ.
Υψηλού επιπέδου η σύγκρουση. Τυχεροί όσοι την παρακολουθούμε. Ως αριστερός, βεβαίως, ο Πολλάκις διατηρεί πολλαπλώς το ηθικό πλεονέκτημα. Φαντασιώνεται ότι σώζει τη χώρα, παραδίδοντάς την βορά στις διαθέσεις των ξένων αρμοστών. Πως, εφάμιλλος του Αρη, γράφει ιστορία και προπαντός διδάσκει δημοκρατική αρετή. Τρανό παράδειγμα ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. Σύμφωνα με τον κανονισμό, οι υπουργοί οφείλουν να απαντούν αυτοπροσώπως στις επίκαιρες ερωτήσεις. Πολυάσχολος ο Πολλάκις, δεν προλαβαίνει. Καταναλώνει δαψιλή χρόνο στην προσπάθεια να επανενώσει το καπίστρι που του ’χει κοπεί. Ως ακραιφνής δημοκράτης, ωστόσο, δεν μπορεί να μη σχολιάσει τις έωλες και κακόβουλες αιτιάσεις των αντιπάλων του. Του Αδ-όνειδος εν προκειμένω. «Τηλεβιβλιοπώλη, άκουσα ότι περιφέρεσαι στα κλουβιά των παπαγάλων και με ύφος χιλίων καρδιναλίων μιλάς για μένα και τα Σφακιά» γράφει στο φέισμπουκ.
Χωρίς αμφιβολία το εν λόγω μέσο κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί προπύργιο των θεσμών και γι’ αυτό εν πολλοίς το επιλέγει ο Πολλάκις. Με το «κλουβιά παπαγάλων» εννοεί προφανώς τις οθόνες της τιβί. Διαβλέπω τάση ανελέητης κριτικής στους συναδέλφους του υπουργούς που κελαηδούν νυχθημερόν στα «βοθροκάναλα», κατά πώς τα αποκαλεί σε άλλες αποστροφές των νηφάλιων λόγων του. «Τις απαντήσεις που ζητάς/ σε μια βδομάδα θα ’χεις/ της γάτας της περίεργης/ το πάθημα θα πάθεις» βάλλει ακάθεκτος κατά του Αδ-όνειδος με αυτοσχέδια μαντινάδα: Εγκριτοι ριμαδόροι της Κρήτης θα χαρακτήριζαν «κουζουλές» τις ομοιοκαταληξίες του. Για να ’ναι σωστές πρέπει να ταιριάζουν με απόλυτη ακρίβεια οι δύο τελευταίες συλλαβές.
Η λέξη «πάθεις» ομοιοκαταληκτεί με τα «μάθεις», «Βάθης», «εκουζουλάθης», αλλά ποτέ με το «θα ’χεις», το οποίο συνδυάζεται επαρκώς με τα «μάχης», «ράχης», «Σάχης», άντε και το «καναλάρχης». Προς επίρρωσιν των μαντιναδολόγων, τον παραπέμπω στον Ρωτόκριτο του Κορνάρου. Πολλάκις ο Πολλάκις έχει καταπλήξει με το βάθος και την αισθητική της στιχουργικής του: «Το “όχι” θέλει Ελληνες/ το “ναι” θέλει προδότες/ καιρός να ξεχωρίσουνε/ τα αγρίμια από τις κότες» έγραφε τον περασμένο Ιούλιο. Θα μπορούσε να λάβει πληρωμένη απάντηση: «Κρατάς ψηλά τον αμανέ/ κι ας έκανες το “όχι” “ναι”/ του κοτετσιού μαϊντανέ». Πάντως οι υγειονομικοί επιδίδονται με καλύτερη τύχη στις μαντινάδες: «Ως πότε οι εργαζόμενοι/ θα βάζουμε τις πλάτες/ κι εσύ Πολάκη και Ξανθέ/ θα ζείτε μ’ αυταπάτες»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου