Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, δύο σε ένα...

Όπως στις παλιές, καλές εποχές του ΠΑΣΟΚ...

Κάπου εκεί στα ξημερώματα της Τρίτης, ο Βελζεβούλης αισθάνθηκε μια δροσούλα στην Κόλαση. Μια πνοή κρύου αέρα, που σιγά σιγά εξελίχθηκε σε δριμύ ψύχος, σε θερμοκρασίες υπό το μηδέν, σε...
χιονιά ακατάπαυστο με νιφάδες μισό μέτρο έκαστη. Και η Κόλαση πάγωσε!

Μια δύσκολη στιγμή αναμφιβόλως για τον Κάτω Κόσμο, που χιλιάδες χρόνια τώρα βασίζεται στις φλόγες, στα καζάνια, στη λάβα για να βασανίζει τις ψυχές των αμαρτωλών. Και να τρομάζει τους ζωντανούς, που τα ακούνε κάτι τέτοια και φοβούνται και μένουν μακριά απ’ την αμαρτία. Πώς να λιποψυχήσουν όμως, όταν πλέον στην Κόλαση θες παλτό αντί να φλέγεται ο τόπος;

Το έψαξε ο Σατανάς να δει τι συνέβη, το κοίταξε, το ερεύνησε και τελικά τη βρήκε την απάντηση: Κυκλοφόρησε την Τρίτη η «Αυγή» με πρωτοσέλιδο τίτλο που πήγαινε κόντρα στην κυβερνητική πολιτική. Με ένα οκτάστηλο (ας το πούμε έτσι, τέλος πάντων) που μίλαγε για τη νομοθετική ρύθμιση περί εταιρειών offshore και την έβγαζε offside. Έτσι στεγνά, χωρίς παραμύθι, δίχως ειρωνεία, όλο ντουγρού που λέμε και στο χωριό μου. Μετωπική, τελεία και παύλα.

Το διάβασε ο εκπεσών άγγελος στον Άδη και κόντεψε να ξαναπεθάνει. «Αμ γι’ αυτό την πατήσαμε», σκέφτηκε και αναρωτήθηκε τι άλλο κακό τον περιμένει. Και πριν αλέκτωρ λαλείσαι, η θερμοκρασία συνέχισε να πέφτει στην Κόλαση και τα διαβολίνια τα δόλια έψαχναν να βρούνε καμιά φουφού μπας και ζεστάνουν το κοκκαλάκι τους. Διότι η κυβέρνηση, αντί να τηλεφωνήσει στα ΟΥΚ και να εξαερώσει την «Αυγή», το προσωπικό της και τα στελέχη της εν ριπή οφθαλμού, αποφάσισε να ακολουθήσει τις συμβουλές του κομματικού φύλλου και να αποσύρει τη διάταξη για τις offshore!

Ήταν εκείνη τη στιγμή που ο Βελζεβούλης εγκατέλειψε κάθε ελπίδα κι εγώ αποφάσισα να τηλεφωνήσω στον φίλο μου τον Πάνο που γεννήθηκε με πράσινο αίμα στις φλέβες του. Όχι λόγω Παναθηναϊκού (αν και είναι βαμμένος βάζελος), αλλά λόγω ΠΑΣΟΚ. Το μόνο κόμμα που ποτέ αγάπησε και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με αισθήματα τρυφερά. Είπαμε τα τυπικά και ακολούθησε διάλογος:

Ξανθάκης: Πάνο, σου θυμίζει τίποτα αυτή η ιστορία;
Πάνος: Τι να μου θυμίζει ρε Χρήστο, ξαναζούμε μεγάλες μέρες της Πασοκάρας;
Ξανθήκς: Δηλαδή;
Πάνος: Τι θα πει «δηλαδή»; Όπως παλιά, επί Αντρέα και Σημίτη, το ίδιο κόμμα κυβερνάει και αντιπολιτεύεται. Δύο σε ένα, όπως σαμπουάν. Η ατζέντα δικιά του και όλοι οι άλλοι τέζα.
Ξανθάκης: Λες;
Πάνος: Εγώ λέω; Δεν είδες τη Νέα Δημοκρατία που πρώτα παρακάλαγε να αποσυρθεί η διάταξη και ύστερα πήγε στη Βουλή έκατσε ένα τεταρτάκι κι έφυγε τροχάδην;
Ξανθάκης: Λες να μπήκε το πνεύμα του Λαλιώτη στο κορμί του Παππά;
Πάνος: Τώωωωωρα;
Ξανθάκης: Έφυγε κι ο Παναγιωτακόπουλος που θα διασκέδαζε με όλα αυτά. Κρίμα…
Πάνος: Έφυγε ο σύντροφος…
Ξανθάκης: Και ποιος θα κάνει τώρα αντιπολίτευση στη Φώφη;
Πάνος: Ο ΣΥΡΙΖΑ ρε! Όπου υπάρχει αντιπολίτευση εργολαβία την έχει πάρει.
Ξανθάκης: Αλήθεια είναι αυτό.
Πάνος: Είμαι ΠΑΣΟΚ, μόνο αλήθειες λέω!...


Χρήστος Ξανθάκης