22.6.16

«Θάβει ρεπόρτερ και λαμόγια δικαστές»…

Φυγή με Σινούκ...

Κομμουνιστής από τα γεννοφάσκια του, ο Μιχάλης Μπεζεντάκος πρωτοβλέπει το φως σ' ένα μικρό χωριό του Γυθείου στα 1912. Η οικογένειά του μεταναστεύει μερικά χρόνια αργότερα στη...
Δραπετσώνα, όπου ο ίδιος δουλεύει τεχνίτης σε μεγάλη βελονοποιία. Συνδέεται νωρίς με το εργατικό κίνημα, αρχικά με τους αρχειομαρξιστές, ενώ περί το 1930 εντάσσεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Τον Αύγουστο του 1931 η κυβέρνηση Βενιζέλου απαγορεύει τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια, που οργανώνει το ΚΚΕ σε όλη τη χώρα. Σε συμπλοκή στον Πειραιά σκοτώνεται ο αστυφύλακας Γυφτοδημόπουλος και οι αρχές αποδίδουν στον Μπεζεντάκο την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση. Η επιβολή της θανατικής ποινής φαντάζει περισσότερο από βέβαιη, οπότε το Κόμμα αποφασίζει την απόδρασή του από τις φυλακές Συγγρού στον Ταύρο, προτού δικαστεί.

Εμεινε στην ιστορία η κινηματογραφική του δραπέτευση, έγινε ώς και τραγούδι που διασώζεται παρ' ημίν από τον Πάνο Τζαβέλα...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Δημήτρη Νανούρη, πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: