Το Μεγάλο κανάλι θεωρούνταν πάντα «μαγαζί γωνία». Μπορεί να μην έδινε τεράστιους μισθούς, αλλά οι άνθρωποι που δουλεύουν στο κανάλι της Μεσογείων ένιωθαν τη...
σιγουριά που είχαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Ο,τι και να γίνει, «μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει» ο μισθός θα πιστωθεί στους λογαριασμούς την τελευταία μέρα του μήνα. Κάποιες φορές και νωρίτερα. Το ίδιο και τα δώρα των Χριστουγέννων, του Πάσχα και το επίδομα άδειας.
Τα Χριστούγεννα όσοι έχουν μικρά παιδιά παίρνουν και δωροεπιταγή από γνωστό κατάστημα παιχνιδιών, ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια έπαιρναν και επιταγή για ψώνια από το σούπερ μάρκετ. Η μισθοδοσία καταβλήθηκε κανονικά ακόμη και όταν επιβλήθηκαν τα capital controls.
Πολλοί εργαζόμενοι μπήκαν στην επιχείρηση από την πρώτη μέρα που άνοιξε, πριν από 27 χρόνια, και έστησαν τη ζωή τους με δεδομένο ότι με τον μισθό τους θα καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους μέχρι να βγουν στη σύνταξη. Και κάποιοι τα κατάφεραν.
Για τους υπόλοιπους το αίσθημα ασφάλειας γκρεμίστηκε πριν από 2,5 μήνες, όταν για πρώτη φορά ενημερώθηκαν πως θα πάρουν μόνο τον μισθό του Μαρτίου και από τότε στους λογαριασμούς τους δεν μπήκε ούτε ένα ευρώ.
Από τον Μάρτιο τα πρόσωπα των εργαζομένων παραμένουν σκυθρωπά, ενώ πολύ συχνά υπάρχουν κάποιοι που ξεσπούν σε κλάματα. Ανδρες και γυναίκες. Σε όλους τους χώρους φτιάχνονται πηγαδάκια με μόνο θέμα συζήτησης τι θα γίνει με τη μισθοδοσία τους και το αύριο του καναλιού.
Απάντηση όμως δεν υπάρχει, αφού οι μέτοχοι κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους και η όποια ενημέρωση τους έχει γίνει μέχρι στιγμής, από ανθρώπους που εξουσιοδοτήθηκαν από τους μετόχους, διαψεύστηκε.
Εχουν κουραστεί να ακούνε πως «οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται σε καλό κλίμα» και ότι «σε λίγες μέρες θα πληρωθούν». Μπορεί οι περισσότεροι να νόμιζαν ότι οι εργαζόμενοι του Mega παίρνουν πολλά χρήματα, αλλά η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς αυτή. Υπάρχουν ρετιρέ και υπόγεια.
Τα χρήματα των περισσοτέρων έχουν εξαντληθεί. Στις συνελεύσεις των εργαζομένων πολλοί έσπασαν τη σιωπή τους και αποκάλυψαν την πραγματικότητα που βιώνουν. Ενας εργαζόμενος -πατέρας δύο ανήλικων παιδιών- είπε ότι του γίνεται έξωση. Αλλος είπε δημόσια ότι τρώει από τα αποφάγια της λαϊκής.
Αλλος ότι του κόβουν το ρεύμα. Αλλος ότι το μόνο του φαγητό είναι λίγα αυγά που του φέρνει ένας συνάδελφος από το κτήμα του. Υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν βενζίνη να πάνε στη δουλειά, ούτε καν το εισιτήριο του μετρό. Υπάρχουν δημοσιογράφοι που περιμένουν το βοήθημα της ΕΣΗΕΑ, το οποίο ακόμη δεν έχει εγκριθεί.
Τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα στις οικογένειες στις οποίες και οι δύο σύζυγοι εργάζονται στο κανάλι, ενώ υπάρχουν και παιδιά. Εκεί δεν μπαίνει κανένας μισθός στο σπίτι κι αν δεν υπάρχει βοήθεια από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, τα πράγματα είναι τραγικά.
Υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν άρρωστα παιδιά και η θεραπεία τους είναι πολυδάπανη. Υπάρχουν έγκυες γυναίκες. Υπάρχουν εργαζόμενοι που υποστηρίζουν τον άνεργο σύντροφό τους ή τους χαμηλοσυνταξιούχους γονείς τους.
Στις ζωντανές συζητήσεις τους αλλά και τις συνομιλίες τους στην κλειστή ομάδα εργαζομένων στο facebook ανακυκλώνονται τα πάσης φύσης δημοσιεύματα με τα σενάρια για το κανάλι. Και κυριολεκτικά κρέμονται από αυτά.
Οταν αυτά αναφέρουν πως υπάρχει θετική εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις των μετόχων μεταξύ τους αλλά και με τις τράπεζες, αισιοδοξούν και βλέπουν φως στο τούνελ, όταν όμως τα sites γράφουν πως έρχεται το τέλος για το κανάλι, θρηνούν. Το ζεστό και κρύο ντους είναι πλέον ρουτίνα για αυτούς.
Στη χειρότερη κατάσταση αναμφισβήτητα βρίσκονται οι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι. Τα εξωτερικά συνεργεία. Εικονολήπτες και ηχολήπτες. Είναι τα παιδιά που κάνουν τη «λάντζα», αυτοί που βγάζουν την περισσότερη δουλειά.
Δεν είναι μόνο ότι παραμένουν απλήρωτοι για 7 μήνες, αλλά έχουν πληρώσει και τον ΦΠΑ της εταιρείας από την τσέπη τους, ενώ είναι υποχρεωμένοι να βάζουν βενζίνη στα αυτοκίνητά τους και να έρχονται στη δουλειά απλήρωτοι περιμένοντας να πάρουν μέρος των δεδουλευμένων τους. Το βάρος είναι τόσο μεγάλο, που δεν το αντέχουν όλοι, γι’ αυτό σιγά σιγά κάποιοι σταμάτησαν να έρχονται πια...
Αδιέξοδο
Συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων των τραπεζών και των μετόχων του καναλιού είχαμε την Πέμπτη, το βράδυ. Των μετόχων, τρόπος του λέγειν, αφού μόνο ο Φώτης Μπόμπολας έδωσε το «παρών» - ήταν και ο Θεοχάρης Φιλιππόπουλος εκ των μελλοντικών μετόχων, αν ποτέ προχωρήσει το σχήμα βέβαια.
Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι αρνητικό, οι τράπεζες διεμήνυσαν πως η προκαταβολή των 3 εκατ. ευρώ για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου δεν επαρκεί. Χώρια που οι μέτοχοι δεν βάζουν ούτε καν αυτά τα 3, κάτι για μόλις 2 εκατ. έλεγαν. Να επαναλάβουμε κάτι που γράψαμε, εδώ, την προηγούμενη εβδομάδα: δεν αποκλείεται το Mega να εξελιχθεί σε νέα Ηλεκτρονική Αθηνών...
σιγουριά που είχαν μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Ο,τι και να γίνει, «μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει» ο μισθός θα πιστωθεί στους λογαριασμούς την τελευταία μέρα του μήνα. Κάποιες φορές και νωρίτερα. Το ίδιο και τα δώρα των Χριστουγέννων, του Πάσχα και το επίδομα άδειας.
Τα Χριστούγεννα όσοι έχουν μικρά παιδιά παίρνουν και δωροεπιταγή από γνωστό κατάστημα παιχνιδιών, ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια έπαιρναν και επιταγή για ψώνια από το σούπερ μάρκετ. Η μισθοδοσία καταβλήθηκε κανονικά ακόμη και όταν επιβλήθηκαν τα capital controls.
Πολλοί εργαζόμενοι μπήκαν στην επιχείρηση από την πρώτη μέρα που άνοιξε, πριν από 27 χρόνια, και έστησαν τη ζωή τους με δεδομένο ότι με τον μισθό τους θα καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους μέχρι να βγουν στη σύνταξη. Και κάποιοι τα κατάφεραν.
Για τους υπόλοιπους το αίσθημα ασφάλειας γκρεμίστηκε πριν από 2,5 μήνες, όταν για πρώτη φορά ενημερώθηκαν πως θα πάρουν μόνο τον μισθό του Μαρτίου και από τότε στους λογαριασμούς τους δεν μπήκε ούτε ένα ευρώ.
Από τον Μάρτιο τα πρόσωπα των εργαζομένων παραμένουν σκυθρωπά, ενώ πολύ συχνά υπάρχουν κάποιοι που ξεσπούν σε κλάματα. Ανδρες και γυναίκες. Σε όλους τους χώρους φτιάχνονται πηγαδάκια με μόνο θέμα συζήτησης τι θα γίνει με τη μισθοδοσία τους και το αύριο του καναλιού.
Απάντηση όμως δεν υπάρχει, αφού οι μέτοχοι κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους και η όποια ενημέρωση τους έχει γίνει μέχρι στιγμής, από ανθρώπους που εξουσιοδοτήθηκαν από τους μετόχους, διαψεύστηκε.
Εχουν κουραστεί να ακούνε πως «οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται σε καλό κλίμα» και ότι «σε λίγες μέρες θα πληρωθούν». Μπορεί οι περισσότεροι να νόμιζαν ότι οι εργαζόμενοι του Mega παίρνουν πολλά χρήματα, αλλά η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς αυτή. Υπάρχουν ρετιρέ και υπόγεια.
Τα χρήματα των περισσοτέρων έχουν εξαντληθεί. Στις συνελεύσεις των εργαζομένων πολλοί έσπασαν τη σιωπή τους και αποκάλυψαν την πραγματικότητα που βιώνουν. Ενας εργαζόμενος -πατέρας δύο ανήλικων παιδιών- είπε ότι του γίνεται έξωση. Αλλος είπε δημόσια ότι τρώει από τα αποφάγια της λαϊκής.
Αλλος ότι του κόβουν το ρεύμα. Αλλος ότι το μόνο του φαγητό είναι λίγα αυγά που του φέρνει ένας συνάδελφος από το κτήμα του. Υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν βενζίνη να πάνε στη δουλειά, ούτε καν το εισιτήριο του μετρό. Υπάρχουν δημοσιογράφοι που περιμένουν το βοήθημα της ΕΣΗΕΑ, το οποίο ακόμη δεν έχει εγκριθεί.
Τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα στις οικογένειες στις οποίες και οι δύο σύζυγοι εργάζονται στο κανάλι, ενώ υπάρχουν και παιδιά. Εκεί δεν μπαίνει κανένας μισθός στο σπίτι κι αν δεν υπάρχει βοήθεια από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, τα πράγματα είναι τραγικά.
Υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν άρρωστα παιδιά και η θεραπεία τους είναι πολυδάπανη. Υπάρχουν έγκυες γυναίκες. Υπάρχουν εργαζόμενοι που υποστηρίζουν τον άνεργο σύντροφό τους ή τους χαμηλοσυνταξιούχους γονείς τους.
Στις ζωντανές συζητήσεις τους αλλά και τις συνομιλίες τους στην κλειστή ομάδα εργαζομένων στο facebook ανακυκλώνονται τα πάσης φύσης δημοσιεύματα με τα σενάρια για το κανάλι. Και κυριολεκτικά κρέμονται από αυτά.
Οταν αυτά αναφέρουν πως υπάρχει θετική εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις των μετόχων μεταξύ τους αλλά και με τις τράπεζες, αισιοδοξούν και βλέπουν φως στο τούνελ, όταν όμως τα sites γράφουν πως έρχεται το τέλος για το κανάλι, θρηνούν. Το ζεστό και κρύο ντους είναι πλέον ρουτίνα για αυτούς.
Στη χειρότερη κατάσταση αναμφισβήτητα βρίσκονται οι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι. Τα εξωτερικά συνεργεία. Εικονολήπτες και ηχολήπτες. Είναι τα παιδιά που κάνουν τη «λάντζα», αυτοί που βγάζουν την περισσότερη δουλειά.
Δεν είναι μόνο ότι παραμένουν απλήρωτοι για 7 μήνες, αλλά έχουν πληρώσει και τον ΦΠΑ της εταιρείας από την τσέπη τους, ενώ είναι υποχρεωμένοι να βάζουν βενζίνη στα αυτοκίνητά τους και να έρχονται στη δουλειά απλήρωτοι περιμένοντας να πάρουν μέρος των δεδουλευμένων τους. Το βάρος είναι τόσο μεγάλο, που δεν το αντέχουν όλοι, γι’ αυτό σιγά σιγά κάποιοι σταμάτησαν να έρχονται πια...
Αδιέξοδο
Συνάντηση μεταξύ εκπροσώπων των τραπεζών και των μετόχων του καναλιού είχαμε την Πέμπτη, το βράδυ. Των μετόχων, τρόπος του λέγειν, αφού μόνο ο Φώτης Μπόμπολας έδωσε το «παρών» - ήταν και ο Θεοχάρης Φιλιππόπουλος εκ των μελλοντικών μετόχων, αν ποτέ προχωρήσει το σχήμα βέβαια.
Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι αρνητικό, οι τράπεζες διεμήνυσαν πως η προκαταβολή των 3 εκατ. ευρώ για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου δεν επαρκεί. Χώρια που οι μέτοχοι δεν βάζουν ούτε καν αυτά τα 3, κάτι για μόλις 2 εκατ. έλεγαν. Να επαναλάβουμε κάτι που γράψαμε, εδώ, την προηγούμενη εβδομάδα: δεν αποκλείεται το Mega να εξελιχθεί σε νέα Ηλεκτρονική Αθηνών...
Δημήτρης Κανελλόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου