Το ζήτημα του νερού επιστρέφει. Μπορεί η κυβέρνηση να αποφεύγει να το φέρει για συζήτηση στη Βουλή, μια σειρά από ενέργειες όμως δείχνουν ότι το...
ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης μέρους της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ αλλά και της διαχείρισης των υδάτων γίνεται όλο και πιο πιθανό, ενώ οι «μνηστήρες» για την εκμετάλλευση ενός δημοσίου αγαθού ετοιμάζονται
Τελευταίο «κρούσμα» ήταν η υπογραφή του οδικού χάρτη στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας - Γαλλίας, που συνυπέγραψαν την Παρασκευή ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο Γάλλος ομόλογος του, Μανουέλ Βαλς, κατά την επίσκεψη του δεύτερου στην Αθήνα. Ανάμεσα στα όσα προβλέπει, περιλαμβάνεται η «ενθάρρυνση των επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στις προσκλήσεις ενδιαφέροντος των ελληνικών αρχών στο πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων που έχουν δρομολογηθεί, ιδίως του νέου αεροδρομίου Κρήτης, της διαχείρισης των υδάτων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, για τις οποίες εξετάζεται νέο σχήμα, καθώς και οι σιδηρόδρομοι (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΕΣΣΤΥ)». Η επίσκεψη Βαλς λοιπόν φαίνεται ότι είχε στόχο, μεταξύ άλλων, «η Γαλλία να κάνει τα ψώνια της» όπως είχαν σχολιάσει τα γαλλικά ΜΜΕ μια προηγούμενη επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ.
Άλλωστε το ενδιαφέρον γαλλικών εταιρειών για την εκμετάλλευση του νερού σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι γνωστό εδώ και χρόνια, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την εταιρεία Suez που προσπαθεί να αναμειχθεί με κάθε τρόπο στην ΕΥΑΘ, κατέχει το 5% των μετοχών και μάλιστα το 2013 είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας. Ήταν η εποχή που το ΤΑΙΠΕΔ και η τότε κυβέρνηση προωθούσαν την πλήρη ιδιωτικοποίηση του νερού των δύο μεγαλύτερων πόλεων της χώρας, πολιτική που αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση εδώ και περίπου μια πενταετία.
Οι επιδιώξεις αυτές προσέκρουσαν στην ισχυρή αντίθεση κινημάτων και πολιτών. Επιστέγασμα αυτών των αντιστάσεων ήταν αφενός το άτυπο δημοψήφισμα που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη, τον Μάιο του 2014, όταν 213.508 πολίτες (το 98% όσων συμμετείχαν) έστειλαν μήνυμα κατά της πώλησης του νερού και αφετέρου η απόφαση ης Ολομέλειας του ΣτΕ 1906/2014, με την οποία κρίθηκε αντισυνταγματική η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ (κατ'επέκταση και της ΕΥΑΘ) και όπου ορίστηκε ότι το 50% συν μία μετοχή της εταιρίας όπως και το μάνατζμεντ θα πρέπει να παραμείνουν στο κράτος. Τα γεγονότα αυτά έβαλαν στον «πάγο» κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης μέρους των εταιρειών ύδρευσης, τουλάχιστον μέχρι πριν λίγες εβδομάδες. Το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο, κατά τη συζήτηση στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο με τα (προτελευταία) προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της αξιολόγησης...
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το άρθρο του Θάνου Καμηλάλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου