Ενα Μνημόνιο Κατανόησης, το περίφημο MoU, ανάμεσα στην εταιρεία «Ελληνικόν Α.Ε.» και τη Lamda Develpoment είναι πιθανόν...να αλλάξει αρκετά από τα γκρίζα σημεία της σύμβασης για το Ελληνικό η οποία είχε υπογραφεί τον Νοέμβριο του 2014.
Τις τελευταίες ημέρες η εικόνα έχει αλλάξει και πλέον οι συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές γίνονται με βάση το πόρισμα της ομάδας έργου, που είχε υποβληθεί στην κυβέρνηση στο τέλος Μαρτίου.
Η συμφωνία σε κάθε περίπτωση θα δίνει νέο χρονοδιάγραμμα για την επικύρωση της σύμβασης από τη Βουλή, αλλά δεν αποκλείεται να κάνει αναφορές σε βελτιώσεις που αφορούν το μητροπολιτικό πάρκο, τη δόμηση και κυρίως το αντιστάθμισμα προς όφελος των γύρω δήμων και το υπόλοιπο Λεκανοπέδιο.
Οι δύο πλευρές έχουν επίσης συμφωνήσει ότι η έκδοση προεδρικού διατάγματος θα γίνει πριν από την κατάθεση της σύμβασης στη Βουλή, όπως άλλωστε προβλέπει ο νόμος 4062/2012.
Θα στηρίζεται σε στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και θα προηγηθεί δημόσια διαβούλευση.
Αξιόπιστες πηγές ανέφεραν στην «Εφ.Συν.» ότι προωθείται ο επανέλεγχος της σύμβασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο στην αρχή είχε κάνει δεκτή την παρέμβαση της Περιφέρειας Αττικής, αλλά στη συνέχεια είχε επικαλεστεί τυπικούς λόγους και στις αρχές Νοεμβρίου του 2014 είχε δώσει το «πράσινο φως» να υπογραφεί η σύμβαση, παρακάμπτοντας το ουσιώδες θέμα του χαμηλού τιμήματος που είχε τεκμηριώσει η μελέτη του Τεχνικού Επιμελητηρίου.
«Μόνο με ένα πολύ ισχυρό κοινωνικό αντιστάθμισμα μπορεί να γίνει αποδεκτό το τίμημα», μας εξήγησε ο Νίκος Μπελαβίλας, αναπληρωτής καθηγητής του Πολυτεχνείου και μέλος της ομάδας έργου για το Ελληνικό.
Το αντιστάθμισμα αυτό, με βάση τη μελέτη της ομάδας, επικεντρώνεται στις εξής παραμέτρους:
■ Την αύξηση της επιφάνειας του πάρκου από τα 2.000 στα 3.200 στρέμματα, ώστε να αντιπροσωπεύει το 51% της έκτασης. Θα πρέπει να είναι ανοιχτό στους πολίτες και, το σπουδαιότερο, να φτάνει ώς την παραλιακή ζώνη για την οποία το master plan των επενδυτών προβλέπει πολύ πυκνή δόμηση, αντίθετα με το διάταγμα του 2004, που θεσπίζει ελευθέρωση των ακτών και απομάκρυνση εντατικών χρήσεων, αλλά τόσα χρόνια έχει μείνει στα χαρτιά.
■ Τη μείωση της δόμησης, που προτείνεται να φτάσει τα 3 εκατ. τετραγωνικά, με το σκεπτικό ότι είναι αντιπεριβαλλοντική και επιπλέον δεν είναι βιώσιμη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις εμπορικές χρήσεις, αφού μόνον οι διάφορες εγκαταστάσεις τύπου mall ξεπερνούν τα 300.000 τετραγωνικά, ενώ προβλέπονται και μικρότερες ζώνες καταστημάτων. Αν υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια, θα καταστραφεί το εμπορικό κέντρο της Γλυφάδας και θα αφανιστούν τα μικρής και μεσαίας κλίμακας μαγαζιά που λειτουργούν σήμερα στην Αργυρούπολη.
■ Τη δημιουργία ενός αποθέματος γης, συνολικής επιφάνειας 500 στρεμμάτων, το οποίο θα διατεθεί για κοινωφελείς σκοπούς. Υπάρχει η δυνατότητα να διατεθούν τμήματά του για να αποζημιωθούν ιδιοκτησίες σε διάφορες γειτονιές του Λεκανοπεδίου που κινδυνεύουν να δομηθούν, όπως η έκταση της Columbia στον Περισσό, της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό, το εργοστάσιο Ρετσίνα στον Πειραιά. Θα μπορεί όμως να αξιοποιηθεί για να κατασκευαστούν κοινωνικές υποδομές που λείπουν από τη γύρω περιοχή.
Η ομάδα έργου, που συγκροτήθηκε με ευθύνη της κυβέρνησης, κοσκίνισε τη σύμβαση του 2014 και εντόπισε αρκετά σημεία της αρχικής σύμβασης που επιδέχονται αλλαγές.
● Προβλέπεται μεγάλη ευελιξία στην εκταμίευση των κονδυλίων για επενδύσεις που θα ξεπεράσουν τα 9 δισ. ευρώ αλλά κατανέμονται σε βάθος 15ετίας, για παράδειγμα το 50% των κονδυλίων μπορούν να μεταφερθούν σε επόμενη φάση. Προτείνεται να ολοκληρωθούν στα πρώτα 5-7 χρόνια όλα τα έργα υποδομής και κυρίως το μητροπολιτικό πάρκο.
● Υπάρχει ασάφεια για τη χρηματοδότηση των έργων συντήρησης του μητροπολιτικού πάρκου. Δημιουργείται φορέας διαχείρισης, αλλά δεν είναι σαφές αν αυτό το κόστος θα βαρύνει τον επενδυτή.
● Προτείνεται η δημιουργία πράσινων διαδρόμων κατά μήκος των δύο ρεμάτων, των Τραχώνων και της Ευρυάλης, που διατρέχουν την έκταση του παλιού αεροδρομίου. Στην ουσία υιοθετείται η βασική ιδέα της ομάδας που είχε κερδίσει το πρώτο βραβείο στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του 2003 και αξιοποιούσε τα ρέματα για να συνδέσει την παράκτια ζώνη με τον ορεινό όγκο του Υμηττού.
● Διατυπώνονται ερωτήματα για τη χρησιμότητα της «βύθισης» της παραλιακής λεωφόρου, αφού δεν αποτελεί λύση για το κυκλοφοριακό και έχει υψηλό κατασκευαστικό κόστος. Η σύνδεση με το παράκτιο μέτωπο μπορεί να γίνει με πεζογέφυρες.
● Γίνεται πρόταση να διατηρηθούν όλες οι κοινωνικές χρήσεις που λειτουργούν σήμερα στο παλιό αεροδρόμιο (τραμ, αμαξοστάσιο λεωφορείων, FIR Αθηνών, ΕΜΥ, δομές του υπουργείου Υγείας κ.λπ.) και να ενταχθούν αρμονικά στις ζώνες του πάρκου οι ολυμπιακές υποδομές. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ανάδειξη του κτιρίου του ανατολικού αεροσταθμού, έργο της δεκαετίας του 1960 του μοντερνιστή Ε. Σααρίνεν, που μπορεί να αποτελέσει τοπόσημο για όλη την έκταση. Προτείνεται να αντιμετωπιστεί με σεβασμό το αθλητικό χωριό του Αγίου Κοσμά, που το βασικό του τμήμα αποτελεί έργο του κορυφαίου Ελληνα πολεοδόμου Κωνσταντίνου Δοξιάδη.
● Προτείνεται να εκπονηθεί ειδικό πρόγραμμα για τις αρχαιότητες, που υπάρχουν σε διάφορες ζώνες και κυρίως στη χερσονησίδα του Αγίου Κοσμά, για τις αποθηκευμένες αρχαιολογικές συλλογές και τον ιστορικό εξοπλισμό της παλιάς «Ολυμπιακής».
Εκτός από τον Νίκο Μπελαβίλα, στην ομάδα έργου μετέχουν ο καθηγητής του Πολυτεχνείου και πρώην πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας Γιάννης Πολύζος, η νομικός Βίβιαν Γλένη και οι αρχιτέκτονες-πολεοδόμοι Πολίνα Πρέντου, Πασχάλης Σαμαρίνης και Λουκάς Τριάντης...
Χαρά Τζαναβάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου