Φυσικό είναι να στάζουν μέλι οι λόγοι των Ευρωπαίων πολιτικών για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πόσο καλά τα κάνει όλα, πόσο...
υπάκουη είναι, πόσο συνετέλεσε στο να αποκατασταθούν οι σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ Ελλάδας και Ε.Ε.
Τσούρμο θα ’ρχονται οι επενδυτές, οι τράπεζες θα ανοίξουν, χαράς ευαγγέλια.
Θα πάψουν να γκρινιάζουν δεξιοί και πολύ αριστεροί, ναζιστές, ποτάμια, λίμνες, θάλασσες και η φύσις όλη.
Η κοινωνία θα ξαναγαπήσει την πολιτική, ο πολιτισμός θα εκραγεί, η παιδεία θα εξυψωθεί, οι ουρανοί αγάλλονται, όλα, όλα μες σε μια ανυπόφορη μακαριότητα.
Είναι να τραβάς το μαλλιά σου ή, αν δεν έχεις, να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.
Αυτό δηλαδή ήταν όλο; Να μας επαινούν οι δανειστές κι εμείς να νιώθουμε ότι είμαστε καλοί και υπάκουοι;
Αυτό ήταν το όλον της κυβερνώσας Αριστεράς;
Να υπακούει και να προστατεύει τις ελίτ της χώρας, να αφαιμάσσει τον ταλαίπωρο λαό, να κολακεύεται με τα ίδια της τα ψεύδη, να ηδονίζεται με τη στρεψοδικία της και να αποφεύγει να λέει την πικρή αλήθεια, ότι δηλαδή άρχισε να μη φαίνεται η διαφορά της από τις φλύαρες φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις του τόπου;
Τόσο ήταν το μπόι της;
Μπα, κάτι άλλο έχουν στον νου τους, πιο ριζοσπαστικό· μας το φυλάνε για έκπληξη ίσως.
Εχουν άσους στα μανίκια τους, αλλά πού να το ξέραμε εμείς οι φτωχοί και κατατρεγμένοι;
Θα ’ρθει και για μας άσπρη μέρα, ας τους συγχωρήσουμε λίγο ακόμη και... με χρόνια και καιρούς ίσως ξανασυναντηθούμε με το σώμα μας και την αξιοπρέπειά του.
Αν έπαυαν τουλάχιστον να παλιλλογούν και αδολεσχούν, εάν έβαζαν λίγο πιπέρι στις μεγαλοστομίες τους, εάν ήσαν εις θέσιν να αποκρύψουν την έπαρση και αμηχανία τους, ίσως τότε γίνονταν πιο ανθρώπινοι και ίσως κάποιοι να τους δικαιολογούσαν κάπως για την τεράστια (μετα)στροφή και (μετ)αλλαγή τους.
Βλέπεις, όμως, πως επιμένουν να αυτοαποκαλούνται αριστεροί ακόμη και όταν γελάνε -ενίοτε- και οι πέτρες μαζί τους.
«Είμαστε -λέει- η μόνη εναλλακτική, αλλιώς θα (σας) ξανακυβερνήσουν οι φιλελεύθεροι δεξιοί».
Πλάκα πλάκα το ’χουν πιστέψει οι περισσότεροι ότι είναι η μόνη λύση και ότι η κοινωνία εξακολουθεί να τρώει κουτόχορτο· καλό θα είναι να συνέλθουν και να πάψουν να κοκορεύονται ή να διαστρέφουν τη φαινομενικότητα ώστε να πέσουν στα μαλακά όταν έλθει η ώρα της πτώσης -δεν φαίνεται να ’ναι και πολύ μακριά, εκτός εάν...
Εκτός αν θυμηθούν την καταγωγή τους την ιδεολογική, εκτός εάν καταφέρουν να ξανακοιτάξουν στα μάτια την κοινωνία.
Κάτι σοβαρό, πάντως, πρέπει να κάνουν, σύντομα.
Γιώργος Σταματόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου