Το τελευταίο διάστημα τα συριζέικα τρολ του Διαδικτύου είχαν εξαφανιστεί. Ομως ο παλαιός κομμουνιστής, υπουργός Παιδείας, κατάφερε να τους βγάλει από τη σύγχυση και την αποδιοργάνωση. Τους...
ενέπνευσε και πάλι θυμό και αποφασιστικότητα ώστε να σταθούν απέναντι στον εξίσου θυμωμένο εχθρό
Ο Φίλης, ο Κατρούγκαλος, ο Νεφελούδης και αρκετοί ακόμα, γιατί κάνουν τόσο προκλητικές δηλώσεις, στα όρια της πολιτικής φάρσας, εναντίον των διαδηλωτών της ερχόμενης Τετάρτης; Τους αποκαλούν ακροδεξιούς και τους παραλληλίζουν με τους δολοφόνους του Λαμπράκη, χαρακτηρισμοί που αφού εμφανώς δεν μπορούν να σταθούν πολιτικά, το μόνο που καταφέρνουν είναι να στοχεύσουν στο θυμικό των διαδηλωτών και να τους πολλαπλασιάσουν από καθαρή τσαντίλα. Είναι αφελείς να θέλουν να συσπειρώσουν τον αντίπαλο;
Για το Νίκο Φίλη που τον γνωρίζω μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι όχι μόνο δεν είναι αφελής αλλά και οι κατηγορίες που τον συνοδεύουν περί έλλειψης μόρφωσης είναι εκτός πραγματικότητας. Πρόκειται για έναν πολιτικό με παιδεία, συγκρότηση και σοβαρή πολιτική σκέψη, ασχέτως αν εσείς διαφωνείτε με τον προσανατολισμό της. Ο υπουργός Παιδείας ποτέ δεν θα έπεφτε στην παγίδα να συσπειρώσει του αντιπάλους του, εκτός αν το ήθελε. Και το ήθελε.
Έχετε προσέξει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι τον τελευταίο καιρό είχαν εξαφανιστεί τα συνήθη συριζέικα τρολς; Έχετε προσέξει πόσο είχαν λουφάξει οι λογής τιμητές που τα προηγούμενα χρόνια έβγαιναν με συνέπεια στο μεϊντάνι να δώσουν την καθημερινή τους μάχη εναντίον των κάθε εκδοχής «μένουμε Ευρώπη»; Πλην του διαδικτυακού στρατού της πρώην Προέδρου της Βουλής που έμεινε να δώσει μικρές μάχες οπισθοφυλακής, χωρίς πάντως τον συνήθη ναρκισσισμό του και αυτός, οι υπόλοιποι είχαν βουβαθεί. Η κυβέρνηση είχε φροντίσει να αποψιλώσει ένα προς ένα όλα τα βροντερά επιχειρήματα με τα οποία πυροβολούσαν σε ομαδικές και ομοιόμορφες ριπές επί μία πενταετία όποιον είχε άλλη γνώμη από τους ίδιους. Οι καημένοι είχαν μείνει άσφαιροι. Ο,τι κατήγγελλαν το λούστηκαν χειρότερο από τους αγαπημένους τους, και στο τέλος είχαν αρχίσει να μοιάζουν στους εχθρούς τους. Ο ιερός τους πόλεμος είχε απομαγευτεί.
Μπορεί τώρα η εχθρότητα να μη στοχεύει σε σκισίματα Μνημονίων, αλλά απέκτησε πάλι την ένταση που χρειαζόταν για να λειτουργεί έστω και ως αυτοσκοπός
Οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν τη χρησιμότητα των περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένων διαδικτυακών πολεμιστών του και τον αποφασιστικό ρόλο που έπαιξαν στη γιγάντωσή του.
Οι μαχητές όμως τώρα βρίσκονται σε σύγχυση και αποδιοργάνωση. Το κλάμα του Σπίρτζη και το αυτομαστίγωμα του Κατρούγκαλου δεν προσφέρει πρώτη ύλη στον άγριο κόσμο του ιντερνετικού πολέμου όπου δεν υπάρχουν ενδιάμεσοι τόνοι. Εκεί δεν μπορούν να απαντήσουν με τη θλίψη, τις αυταπάτες, την αυτοκριτική τους και τα «ναι μεν αλλά εμείς πολεμάμε τη διαπλοκή». Η ειρωνεία των απέναντι τους ταπεινώνει και τους κάνει να θυμώνουν πρώτα με τους εαυτούς τους, όπως συμβαίνει πάντα στις ήττες, Έπρεπε κάποιος να τους κάνει να ξαναθυμώσουν με τον εχθρό.
Και τη βρώμικη δουλειά την ανέλαβε ο χαλκέντερος Φίλης.
Ο παλιός κομμουνιστής ήξερε ότι δεν είχε τίποτα να προσφέρει που θα αναζωογονούσε τον φανατισμό του στρατού του, τίποτα που θα αναζωπύρωνε το εκπνέον μαχητικό του φρόνημα. Του ήταν πολύ εύκολο όμως να εμπνεύσει τον θυμό, τη συσπείρωση και τη μαχητικότητα των αντιπάλων, έτσι που οι δικοί του θα είχαν πάλι μπροστά τον εχθρό ολόκληρο, θυμωμένο και προκλητικό. Τον αντίπαλο που θα αφύπνιζε τους δικούς του, όπως και έγινε. Σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή ξεπρόβαλαν οι παλιοί γνώριμοι με την παράξενη γλώσσα που όλοι μας είχαμε αγαπήσει και ξανάπιασαν τα όργανα σαν να μην είχε περάσει μια μέρα. Μπορεί τώρα η εχθρότητα να μη στοχεύει σε σκισίματα Μνημονίων, αλλά απέκτησε πάλι την ένταση που χρειαζόταν για να λειτουργεί έστω και ως αυτοσκοπός.
Είναι απλό, ο Νίκος Φίλης γνωρίζει ότι αυτός ο τόσο πολύτιμος για το κόμμα του στρατός του ίνερνετ υπάρχει, έχει υπόσταση και τρέφεται μόνο από το διχασμό. Και αφού το πάθος των δικών του είχε εξανεμιστεί δανείστηκε από τους αντιπάλους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου