αφορούν και τα δύο τις σχέσεις ενός κράτους-μέλους με την Ευρωπαϊκή Eνωση, ωστόσο κάποιοι που πέφτουν στην παγίδα της «ελληνικής εξαιρετικότητας» επιμένουν διαφορετικά.
Oσοι αναπαράγουν τα στερεότυπα του «ανάδελφου έθνους» και μια εκσυγχρονιστική μίρλα που θυμίζει τη δυστυχιολογία του Νίκου Δήμου, μας λένε ότι στη βρετανική περίπτωση το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι άμεσα εφαρμοστέο και το ερώτημα σαφές, ενώ στην Ελλάδα αποφανθήκαμε επί ενός προσχηματικού ερωτήματος, για ένα σχέδιο συμφωνίας που είχε ήδη αποσυρθεί από το τραπέζι. Αυτή είναι η μισή αλήθεια...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Μαύρου, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου