1.6.16

46 «διαμάντια» της Θεσσαλονίκης...


Εικόνες απ' το παρελθόν της πόλης, μέσα απ' το ομώνυμο Facebook Group, κι ένα εξαιρετικό βίντεο «Τότε και Τώρα»...

Το γκρουπ "Παλιές Φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης" υπάρχει απ' το 2008, και μαζεύει οπτικά κειμήλια και ντοκουμέντα απ' τη ζωή και την αρχιτεκτονική της πόλης. Έχει...
διοργανώσει εκθέσεις, φτιάχνει βίντεο και βοηθά ερευνητές. Σήμερα το γκρουπ έχει πάνω από 56.000 μέλη, κι ένα απ' αυτά είμαι και εγώ.

Οι ανανεώσεις είναι συνεχείς και οι χωροχρονικές εναλλαγές με ταξιδεύουν συνεχώς σε μέρη που (κι αυτό είναι το απολαυστικό) έχω πάει, αλλά συχνά δεν πρόσεξα. Βλέποντας τις εικόνες, σκέφτομαι τις ζωές που πέρασαν, και προσπαθώ να τις φανταστώ.

Δεν υπάρχει τίποτα που θα ήθελα περισσότερο απ' το να μπορούσα να μπω σε κάθε μία απ' τις φωτογραφίες, έστω και για λίγα λεπτά, να τηλεμεταφερθώ εκεί: Να μυρίσω τα αρώματα, να ακούσω πώς μιλούσαν, να δω τα χρώματα, τα σπίτια και τα μέρη όπως ήταν τότε, να περπατήσω σε έναν κόσμο τόσο αλλόκοτα οικείο αλλά αποφασιστικά διαφορετικό. Βάζω σήμερα μερικές εικόνες που είδα πρόσφατα εκεί, με τις χρονολογίες μπερδεμένες. Όπως άλλωστε εμφανίζονται στο timeline της σελίδας στο Facebook, με τα συνεχή μπρος πίσω στο χρόνο (που συχνά αποτελεί μυστήριο).

Ως επικεφαλίδα της κάθε φωτογραφίας βάζω το όνομα του ανθρώπου που την ανέβασε στην ομάδα.

Αθανάσιος Ευθύμιος Νικόπουλος
Τσιμισκή 77. Μακεδονία, πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960. Στις καλές μέρες, πολύ πριν τα πράγματα πάρουν άλλη τροπή. 

Thanos Takis
Καρύδας (Εγνατία). Πλέον, σβηστό. Αλλά στο πέρασμα από την πόλη μας του σημαντικού Γάλλου φωτογράφου Bernard Plossu, το 1987, έλαμπε, κι εκείνος μας χάρισε μια ωραία εικόνα για το ντεπό της μνήμης μας.

Frapidis Gregory
Το μανεκέν ἐφυγε το παπούτσι έμεινε. 

Theodoros Natsinas

Αρετσού - αρχές της δεκαετίας του 50. η μητέρα μου στην βεράντα στο σπίτι που έκτισε ο παππούς μου - η βεράντα πρόσφατη τότε προσθήκη στο κτίριο.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΕΡΑΦΙΔΗΣ
Στη σκιά των πεύκων του Λευκού Πύργου....1934 και η προτομή του Βότση, στραμμένη στο σημείο βύθισης του Φετχί Μπουλέντ...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το αφιέρωμα του Άρη Δημοκίδη, πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: