Σίγουρα όχι δια νόμου, όπως αφελώς πρέσβευε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν την ήττα στην διαπραγμάτευση. Ας δούμε όμως γιατί: Αν, υποθετικά μιλώντας, αύριο ψηφιστεί ένας νόμος που ορίζει ότι ο κατώτατος μισθός ανέρχεται στα...
800 ευρώ τι περιμένουμε ότι θα συμβεί;
Όσοι δουλεύουν για λιγότερα στον ιδιωτικό τομέα είτε θα απολυθούν είτε θα περάσουν σε καθεστώς αδήλωτης εργασίας. Οι του δημοσίου θα επωφεληθούν μεν των αυξήσεων, πλην όμως θα επιβαρυνθούν μαζί με το σύνολο της κοινωνίας με νέους φόρους - αφού τα δημοσιονομικά περιθώρια του ελληνικού κράτους είναι συγκεκριμένα- οι οποίοι με τη σειρά τους θα εντείνουν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Για να ξεφύγουν οι μισθοί από το επίπεδο των 400 ή 500 ευρώ πρέπει να πάψουν να υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να δουλέψουν για τόσα. Με άλλα λόγια η μείωση της ανεργίας είναι το κλειδί για την αύξηση των μισθών.
Να, λοιπόν, ένας ωραίος στόχος τόσο για το εργατικό κίνημα, όσο και για την κοινωνία και -ελπίζουμε- για την κυβέρνηση. Η με κάθε τρόπο μείωση της ανεργίας στο συντομότερο δυνατό διάστημα. Πρώτος στόχος θα μπορούσε να είναι η μείωσή της κάτω από το 20% μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Πολλοί θα αμφισβητήσουν την εφικτότητά του, αφού αντιστοιχεί ούτε λίγο ούτε πολύ σε μισό εκατομμύριο θέσεων εργασίας, ουδείς την αναγκαιότητά του.
Εργαλεία για την επίτευξη του στόχου αυτού, πέρα από τις πολυσυζητημένες επενδύσεις, είναι η κοινωνική οικονομία, η συνεργασία κράτους - επιχειρηματιών στη λογική των φοροαπαλλαγών αντί θέσεων εργασίας και φυσικά η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας η οποία θα άρει τα εμπόδια εισόδου νέων επιχειρήσεων στην ελληνική αγορά.
Θα πει κανείς, μα δεν υπάρχει εναλλακτική; Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην επιχειρηματικότητα; Βεβαίως και υπάρχει: είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω κρατικών επενδύσεων κάτι που ουσιαστικά απαγορεύεται στα μέλη της Ε.Ε. Δεν είναι το μνημόνιο, ούτε η ευρωζώνη το πρόβλημα, αλλά οι ίδιες οι δομές της Ένωσης. Η υλοποίηση μιας πολιτικής δυναμικών κρατικών παρεμβάσεων και μεγάλων δημοσίων επενδύσεων έχει ως προϋπόθεση ένα σοβαρό και δημόσια επεξεργασμένο σχέδιο εξόδου από την ΕΕ. Κάτι που παραδόξως δεν έχει εμφανιστεί ως σήμερα στη δημόσια σφαίρα...
Κώστας Παπαπαναγιώτου
* Ο κ. Κώστας Παπαπαναγιώτου είναι Μαθηματικός, M.Sc. Οικονομική Θεωρία και Πολιτική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου