Τα πάσης φύσεως φιλονεοδημοκρατικά μέσα ενημέρωσης, που είναι τα περισσότερα (άραγε η κυβέρνηση -κόπια αυτής της Βόρειας Κορέας- πώς επιτρέπει να υπάρχουν και να λειτουργούν;), ανέδειξαν, για να υπερθεματίσουν, το...
αίτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη για πρόωρες εκλογές.
Γούστο τους και καπέλο τους, θα πει κάποιος. Σωστά. Ωστόσο, επειδή δεν έχει περάσει πολύς καιρός, οφείλουμε να θυμίσουμε πως τα ίδια μέσα, όταν ζητούσε εκλογές ο Τσίπρας, είχαν βγει από τα ρούχα τους -μεταφορικώς το λέμε για να μην πάει ο νους σας στο πονηρό μετά την επιμονή ορισμένων πολιτικών να χρησιμοποιούν με μεγάλη συχνότητα τη φράση «στα τέσσερα».
Τον κατηγορούσαν με πύρινα κείμενα και χολερικά σχόλια για απύλωτο λαϊκισμό (η πιο δημοφιλής λέξη για δημοσιολόγους και αντιπολίτευση), αποκαλώντας τον υπονομευτή της πολιτικής ομαλότητας, δυναμιτιστή της οικονομικής σταθερότητας και εξουσιομανή.
Σημείωναν, όπως άλλωστε και ο κ. Μητσοτάκης την ίδια περίοδο, ότι οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις βλάπτουν τη χώρα, αποθαρρύνουν τους επενδυτές και διώχνουν τις καταθέσεις από τις τράπεζες. Σε κάποια φάση (αναφερόμαστε στον Αύγουστο του 2015) είχαν ταχθεί υπέρ του σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης για να αποτραπεί το έγκλημα των εκλογών.
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ισχύει σήμερα γιατί, κατά την άποψή τους, η χώρα διοικείται από την πιο ανίκανη και την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος από τη Μεταπολίτευση και μετά, αν και για τον κ. Μητσοτάκη το χρονικό σημείο σύγκρισης είναι «από την απελευθέρωση και μετά» -φαντάζομαι ότι εννοούσε από τους Γερμανούς και όχι από τους Τούρκους..
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Τάσου Παππά, πατήστε εδώ
αίτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη για πρόωρες εκλογές.
Γούστο τους και καπέλο τους, θα πει κάποιος. Σωστά. Ωστόσο, επειδή δεν έχει περάσει πολύς καιρός, οφείλουμε να θυμίσουμε πως τα ίδια μέσα, όταν ζητούσε εκλογές ο Τσίπρας, είχαν βγει από τα ρούχα τους -μεταφορικώς το λέμε για να μην πάει ο νους σας στο πονηρό μετά την επιμονή ορισμένων πολιτικών να χρησιμοποιούν με μεγάλη συχνότητα τη φράση «στα τέσσερα».
Τον κατηγορούσαν με πύρινα κείμενα και χολερικά σχόλια για απύλωτο λαϊκισμό (η πιο δημοφιλής λέξη για δημοσιολόγους και αντιπολίτευση), αποκαλώντας τον υπονομευτή της πολιτικής ομαλότητας, δυναμιτιστή της οικονομικής σταθερότητας και εξουσιομανή.
Σημείωναν, όπως άλλωστε και ο κ. Μητσοτάκης την ίδια περίοδο, ότι οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις βλάπτουν τη χώρα, αποθαρρύνουν τους επενδυτές και διώχνουν τις καταθέσεις από τις τράπεζες. Σε κάποια φάση (αναφερόμαστε στον Αύγουστο του 2015) είχαν ταχθεί υπέρ του σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης για να αποτραπεί το έγκλημα των εκλογών.
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ισχύει σήμερα γιατί, κατά την άποψή τους, η χώρα διοικείται από την πιο ανίκανη και την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος από τη Μεταπολίτευση και μετά, αν και για τον κ. Μητσοτάκη το χρονικό σημείο σύγκρισης είναι «από την απελευθέρωση και μετά» -φαντάζομαι ότι εννοούσε από τους Γερμανούς και όχι από τους Τούρκους..
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Τάσου Παππά, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου