Άντα Ψαρρά
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις της ΕΣΗΕΑ ήταν δύσκολες στα χρόνια της κρίσης. Την ώρα που στο κάθε δοκιμαζόμενο μέσο του κάθε υπό χρεοκοπία ομίλου οι εργαζόμενοι προχωρούσαν σε εξαντλητικές απεργίες...
για να διασφαλίσουν απλά και μόνο την εργασία τους, τα κυρίαρχα ΜΜΕ συνέχιζαν να δανειοδοτούνται και να σφυρίζουν αδιάφορα ενώ οι ιδιόκτητες τους έβρισκαν ευκαιρία για να προχωρούν στις δικές τους επιλεκτικές και αθόρυβες απολύσεις.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ μετά κόπου και συχνά με διαφωνίες μελών του παρείχε απλώς κάλυψη στους απλήρωτους απεργούς του κάθε χρεοκοπημένου Μέσου.
Εκλεισαν κανάλια και εφημερίδες, φαγώθηκαν μεγάλα δάνεια από ιδιοκτήτες, άλλαξαν χέρια εκδοτικοί όμιλοι μέσα σε μια νύχτα χωρίς επιπτώσεις, παρένθετες εταιρείες γλίτωσαν χρεοκοπημένους επιχειρηματίες, έκλεισαν εφημερίδες και περιοδικά χωρίς αποζημιώσεις και χωρίς να εξοφληθούν ούτε τα δεδουλευμένα, ενώ παράλληλα εκδότες και καναλάρχες βυσσοδομούσαν κατά της ΕΣΗΕΑ και των άλλων ενώσεων. Χιλιάδες οι άνεργοι στον χώρο του Τύπου με λεηλατημένα Ταμεία και αποθεματικά κυρίως μέσω PSI αλλά και κακής διαχείρισης.
Ο δραματικός επίλογος, το κλείσιμο της ΕΡΤ με προσβολές κατά των εργαζομένων της από πολιτικούς και «δημοσιογράφους» των ΜΜΕ που έβλεπαν τη δική τους χρεοκοπημένη πίτα να μεγαλώνει. Ολα αυτά ενώ ανθούσαν τα θαλασσοδάνεια και οι οφειλές στα Ταμεία χωρίς κανείς να ενοχλεί τους κακοπληρωτές.
Η ΕΣΗΕΑ συνέχιζε την επιλεκτική εγγραφή μελών αφήνοντας απέξω τα μπλοκάκια και φυσικά τους εργαζόμενους στις ηλεκτρονικές ιστοσελίδες. Στο διάστημα της κρίσης και μέχρι το 2015 οι προσφυγές εργοδοτών ήταν συνεχείς στο να χαρακτηρίζεται η κάθε απεργία παράνομη και καταχρηστική.
Τα κυριακάτικα φύλλα δεν «διαταράχτηκαν» μέχρι σήμερα ποτέ, όπως επίσης ποτέ -ακόμα και μετά τις χιλιάδες απολύσεις- δεν κηρύχτηκε απεργία διαρκείας. Ας δούμε το χρονικό των απεργιών της ΕΣΗΕΑ:
Πρώτο Μνημόνιο Ν3845/2010 (Μάιος 2010)
■ 5/5/2010 24ωρη (συμμετοχή σε γενική απεργία) – αναστέλλεται λόγω γεγονότων Μάρφιν.
■ 13/5/2010 Ανακοίνωση ΕΣΗΕΑ: «Στο χώρο του Τύπου, η κυβέρνηση εξαιρεί το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ από τις ενοποιήσεις των Ταμείων. Δυστυχώς όμως αυτή η “ανεξαρτησία” πληρώνεται πολύ ακριβά: το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ οφείλει πλέον “εξ ιδίων πόρων” να καλύπτει όλες τις συντάξιμες αποδοχές και προσδοκίες (βασική και αναλογική σύνταξη). Πρόκειται για πλήρη απόσυρση του δημοσίου από κάθε υποχρέωση εγγύησης ή χρηματοδότησης.
Σε συνδυασμό με τις μεγάλες “απώλειες” στη συλλογή του αγγελιοσήμου, με την παρακράτηση του 10% και την “απροθυμία” της πολιτείας να περιορίσει την εισφοροδιαφυγή και εισφοροκλοπή, δημιουργούνται βάσιμες ανησυχίες ότι όλα τα συνταξιοδοτικά δικαιώματά μας είναι πιθανόν σε λίγα χρόνια να βρεθούν “στον αέρα”. Εξίσου ανησυχητικές είναι οι αλλαγές στον τομέα περίθαλψης, όπου εξαγγέλλεται η ισοπέδωση όλων των κατακτήσεων μέσα στην επόμενη διετία. Ο ΕΔΟΕΑΠ τίθεται σε άμεσο κίνδυνο».
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου