Σχεδόν την επιδιώκω»...Κάτω από τον αφοπλιστικό ήλιο, με ένα ποτήρι κρασί στα χέρια και την απαραίτητη νικοτίνη, ο παρ' ολίγον διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ μοιάζει σχεδόν ανέμελος: ιδιαίτερα εύχαρις, παρά την...
αναστάτωση που δημιουργήθηκε στη συνέντευξη Τύπου, απολαμβάνει το τοπίο και τις ερωτήσεις. Η Ακρόπολη απέναντί μας μοιάζει σχεδόν ειρωνική, σαν να μας περιπαίζει, κρύβοντας τα δικά της μυστικά, τις δικές της ερμητικές υποδηλώσεις για όσα θα ακολουθήσουν. Του επισημαίνω το ειρωνικό του πράγματος – αυτός, ένας τόσο μπαρόκ και αλλόκοτος τύπος, κάτω από την Ακρόπολη. «Μου αρέσει η ειρωνεία. Είναι ένας πολύς ωραίος τρόπος να αναλύεις τα πράγματα και είναι εντελώς αντίθετη από τον κυνισμό. Η ειρωνεία είναι ένα γλυπτό που σε βοηθάει να επανακαθορίσεις τα πράγματα με τρόπο παιχνιδιάρικο και χιουμοριστικό». Και ο ίδιος το ξέρει καλά: με τις γυμνές μαινάδες του, τα σχεδόν ιερά και χλευαστικά σκαθάρια του, έναν τρόπο να μετατρέπει το υψιπετές παρελθόν της φλαμανδικής παράδοσης σε καλοστημένη φάρσα. Σαν αυτήν που ζήσαμε ή αυτήν που ζούμε αυτές τις μέρες στη δική μας χώρα. Αλλά, προς έκπληξή μου, δηλώνει αμετανόητος λάτρης της ομορφιάς: «Η ομορφιά οφείλει να είναι παρηγορητική, να σε απαλύνει από τα βάρη. Κάτι που πρέπει να καταλάβουν όλοι οι πολιτικοί, γιατί αν πάψουν να δίνουν λεφτά για την τέχνη, θα τερματιστεί και η κοινωνία».
Φωτ.: Μενέλαος Μυρίλλας/ LIFO
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη Γιαν Φαμπρ στο LIFO, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου