...Η δουλειά μας είναι διαφορετική»...
Το όνομα του Δημήτρη Μπούρα έχει συνοδεύσει πολλά απ' τα πιο δυνατά φωτορεπορτάζ των τελευταίων δεκαετιών. Με αφορμή την... ομιλία του στο TEDx του Παντείου (μίλησε στο πρώτο TEDxPanteionUniversity στην Αθήνα, το Σάββατο 19 Μαρτίου), συζητήσαμε για τη φωτογραφία και την επικαιρότητα – και το πώς μπλέκονται συχνά αυτά τα δύο... «Η απαγόρευση της εισόδου των δημοσιογράφων και φωτογράφων στους χώρους φιλοξενίας -αν μπορούμε να αποκαλέσουμε αυτά τα μαντριά που τους έχουν βάλει μέσα- έγινε προφανώς απ' την κυβέρνηση για να κρύψει την ανεπάρκειά της», μου λέει ξεκινώντας. « Όμως στο εξωτερικό, σ' όλες αυτές τις δομές, όντως δεν μπαίνει μέσα όποιος δημοσιογράφος ή φωτογράφος θέλει. Και για να μπει κάποτε κάποιος πρέπει -με μεγάλη δυσκολία- να εξασφαλίσει κάποια σημαντική άδεια.»
«Η απαγόρευση της εισόδου των δημοσιογράφων και φωτογράφων στους χώρους φιλοξενίας -αν μπορούμε να αποκαλέσουμε αυτά τα μαντριά που τους έχουν βάλει μέσα- έγινε προφανώς απ' την κυβέρνηση για να κρύψει την ανεπάρκειά της», μου λέει ξεκινώντας. « Όμως στο εξωτερικό, σ' όλες αυτές τις δομές, όντως δεν μπαίνει μέσα όποιος δημοσιογράφος ή φωτογράφος θέλει. Και για να μπει κάποτε κάποιος πρέπει -με μεγάλη δυσκολία- να εξασφαλίσει κάποια σημαντική άδεια.» Γιατί όμως; Για να μην ενοχλούν τους πρόσφυγες; Ο φωτογράφος εν ώρα εργασίας «Όχι μόνο γι' αυτό. Αλλά και γιατί αλλιώς, όποιος θέλει “ντύνεται” δημοσιογράφος ή φωτογράφος, μπαίνει μέσα και πλησιάζει με άνεση τους πρόσφυγες. Οι περισσότεροι τράφικερς, κι όσοι κάνουν αγοραπωλησίες παιδιών, αυτό το ρόλο υποδύονται. Κάνουν τους ρεπόρτερ... Επίσης όμως, βεβαιώνονται πως όποιος μπει εκεί μέσα για να καταγράψει τις συνθήκες το κάνει για τους σωστούς, δεοντολογικούς λόγους.» Η γραφειοκρατία που χρειάζεται για να πλησιάσεις τον φωτογραφικό σου στόχο Στην Ελλάδα πώς την βλέπει άραγε την κατάσταση τώρα;
«Σε μας αυτές τις μέρες πήραν όλοι από μια μηχανή, χωρίς να συνεργάζονται με έντυπα ή πρακτορεία, και δηλώνουν φωτογράφοι. Τρέχουν στους πρόσφυγες και κάνουν προσπάθειες καριέρας. Φτιάχνουν πορτφόλιο. Η Ειδομένη μοιάζει με ζωολογικό κήπο φωτογραφίας, ενώ η δουλειά μας είναι διαφορετική.»
Μιλάμε για το εξώφυλλο του DownTown με τους σελέμπριτι που ντύθηκαν πρόσφυγες. «Φρίκαρα, το είδα και φρίκαρα. Για ποιο λόγο να δω τον οποιονδήποτε με τα σωσίβια, λες και είναι καρναβάλια... Πρέπει να προσέχουμε πολύ, να προσεγγίζουμε με ευαισθησία αυτό το θέμα, ειδικά γνωρίζοντας πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της εικόνας.»
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Άρη Δημοκίδη στο lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου