Η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου ελληνικού προγράμματος θα τραβήξει σε διάρκεια, εκτός και αν η κυβέρνηση διευρύνει την πλειοψηφία της και απεγκλωβιστεί από τους...
διάφορους συμβιβασμούς που την εγκλωβίζουν σε λύσεις που προκρίνουν την δυνητική αύξηση των εσόδων έναντι της μείωσης των δαπανών.
Για να υπάρξει ταχύτερη επίλυση της εξίσωσης πρέπει βεβαίως να συντρέχουν και οι δύο προϋποθέσεις. Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση τόσο στο πλαίσιο του ασφαλιστικού, όσο και στο πεδίο του δημοσιονομικού πλαισίου των επομένων ετών, προκρίνει την αύξηση εισφορών και εσόδων.
Στην φάση όμως που βρίσκεται η ελληνική οικονομία, μία τέτοια επιλογή δεν φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αντίθετα, η τρόικα θα εκτιμήσει ότι τα επιπλέον προσδοκώμενα έσοδα θα μείνουν ανείσπραχτα και η απώλεια εισοδήματος από την ιδιωτική οικονομία θα κρατήσει τη χώρα στην ύφεση, απομακρύνοντας το οικονομικό επιτελείο κι άλλο από τους δημοσιονομικούς στόχους.
Το βασικό δόγμα στην αρχή της ελληνικής κρίσης, απαράλλαχτο ως τώρα είναι πως οι δαπάνες του δημοσίου για μισθούς, αποκαθίσταται από τους φόρους που εισπράττει το κράτος από το ξόδεμα του μισθού στην αγορά. Δυστυχώς απεδείχθη ότι αυτό ήταν ένα τεράστιο λάθος. Την ίδια ώρα ο δημόσιος τομέας συνεχίζει τις δαπάνες και σε μη μισθολογικό κόστος (κτίρια, μετακινήσεις, γραφειοκρατία, λειτουργικά έξοδα, διατήρηση δομών και υπηρεσιών χωρίς αντίκρισμα, αναποτελεσματική χρήση πόρων κτλ κτλ).
Για να το θέσουμε απλά, η τρόικα έχει διαμηνύσει ότι δεν θα δεχθεί όλο το ποσό που θα της προτείνει η κυβέρνηση ως εισπράξιμο για τον ισοσκελισμό των δαπανών του 2016, 2017, 2018 κτλ. Σε εκείνο το σημείο η κυβέρνηση θα κληθεί να επιλέξει κάποιον ακόμα κεφαλικό φόρο επί της φορολογητέας ύλης που δεν μπορεί να ξεφύγει, ή θα κληθεί να μειώσει τις δαπάνες μέσω του νέου μισθολογίου. Στην κυβέρνηση, δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για απολύσεις και μειώσεις μισθών στο δημόσιο. Μέχρι να πάρει μια δύσκολη απόφαση η αξιολόγηση θα τραβάει.
Η υπόθεση των αγροτών για την τρόικα είναι εντελώς σουρεαλιστική και κανείς ως τώρα δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει, όλοι όμως κατανοού ότι είναι πιο πιθανό η κυβέρνηση να πέσει από τους αγρότες, παρά από το ασφαλιστικό.
Το ίδιο σχήμα πρέπει να σκεφτεί κανείς και στο ίδιο ασφαλιστικό: εφάπαξ και υψηλές συντάξεις ευγενών ταμείων με αύξηση ασφαλιστικών εισφορών ή εξορθολογισμός παροχών;
Η τρίτη μάχη θα δοθεί στις κλειστές αγορές και τις ιδιωτικοποιήσεις με έμφαση στις κλειστές αγορές.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι εύκολο και κανείς στην ΕΕ δεν θα το κάνει εύκολο. Ακόμα και αν η Ελλάδα πάρει τα 3 δισ. της Τουρκίας για το μεταναστευτικό εις διπλούν, η τρόικα δεν πρόκειται να αφήσει τη χώρα χωρίς προϋπολογισμό, χωρίς ασφαλιστικό και χωρίς μεταρρυθμίσεις για τα επόμενα χρόνια.
real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου