Σε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πεδίο με τον τίτλο “Πρώτη Φορά Αριστερά” εξετάζονται όλες οι παράμετροι της ανόδου του Σύριζα στην κυβέρνηση και της ...
συνθηκολόγησης με τους δανειστές.
Τι ακριβώς σημαίνει αριστερή διακυβέρνηση θεωρητικά πολιτικά, μεθοδολογικά ακόμα και ψυχαναλυτικά καλούνται να απαντήσουν με κείμενα τους ο καθηγητής Ψυχολογίας στο Πάντειο Στάμος Παπαστάμου, ο δημοσιογράφος Τάσος Παππάς, ο Αναπληρωτής καθηγητής Ψυχολογίας Γεράσιμος Προδρομίτης και ο καθηγητής πολιτικής οικονομίας και πρώην προβεβλημένο στέλεχος του Συριζα Γιάννης Μηλιός. Ειδικά ο τελευταίος ρίχνει φως σε άγνωστες πτυχές της οικονομικής διαπραγμάτευσης, εξετάζει τι πήγε λάθος στη μεταστροφή του Σύριζα, κάνει λόγο για “φατριασμό και οργανωτική αποσάθρωση του Γραφείου του Πρωθυπουργού” και φυσικά μιλάει για την ανατροπή που δεν έγινε ποτέ. Μεταξύ άλλων στοιχείων που παραθέτει για την περίφημη “αυτονόμηση” του Τσίπρα και την υπονόμευση του κόμματος, ξεχωρίζει η επίθεση που ασκεί ο Μηλιός στην οικονομική πολιτική του Συριζα και κυρίως στον Γιάννη Δραγασάκη, αλλοτινό συνεργάτη σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής. Ο Γιάννης Μηλιός δεν φοβάται να μιλήσει καθαρά για 'φατριασμό' του γραφείου του Αλέξη Τσίπρα καθώς από πολύ νωρίς “ένας τσακωμός όλων με όλους για όλα ταλάνιζε τις κομματικές δομές από τη βάση μέχρι την κορυφή. Δεν επρόκειτο απλώς για ιδεολογικές πολιτικές συγκρούσεις μεταξύ των διαφορετικών 'συνιστωσών, τάσεων και ρευμάτων, αλλά και για συγκρούσεις στο εσωτερικό των διαφορετικών 'συνιστωσών' τάσεων και ρευμάτων (με εξαίρεση ίσως το Αριστερό Ρεύμα υπό τον Π.Λαφαζάνη) στο εσωτερικό επίσης όλων σχεδόν των οργάνων” με αποτέλεσμα της αυτονόμηση του γραφείου και τη χάραξη ενός προγράμματος διακυβέρνησης από το στενό πυρήνα του Αλέξη Τσίπρα. Για την ακρίβεια ο Μηλιός παραπέμπει στην 'Επιτροπή Προγράμματος υπό τον Γιάννη Δραγασάκη, η οποία καθόρισε “την ακόλουθη διαδικασία εσωκομματικής διαβούλευσης επί των κομματικών κειμένων και θέσεων”. Υπεύθυνο δηλαδή του προγράμματος του Σύριζα, όπως παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ο Γιάννης Μηλιός προκρίνει τον σημερινό αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης καθως και όλης της στρατηγικής που ακολούθησε.
Λανθασμένη φορολογική πολιτική
Αλλά και εδώ κατηγορεί τον Σύριζα για οπισθοχώρηση σε σχέση με αρχικές του θέσεις που έμειναν στο ράφι όπως στο φορολογικό καθώς ο ίδιος ο Δραγασάκης τις έκρινε εκ των υστέρων ως ιδιαίτερα ριζοσπαστικές. Επιλέγοντας ως τίτλο το “Προτάσεις φορολογικής πολιτικής και στρατηγικές διαπραγμάτευσης στο ράφι: προετοιμάζοντας την 'Κυβέρνηση της Αριστεράς' ο Μηλιός είναι ιδιαίτερα κατηγορηματικός σε σχέση με τις επιλογές του Δραγασάκη αλλά και της κυβέρνησης: “Δεν πέρασαν οι επεξεργασίες το πρώτο στάδιο της 'διαδικασίας διαβούλευσης', δηλαδή την κατ'αρχήν συναίνεση της Επιτροπής Προγράμματος υπό τον Γιάννη Δραγασάκη, ώστε να αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του Σύριζα μαζί με τα υπόλοιπα 'Προγραμματικά κείμενα για διαβούλευση'. Η πρώτη χαρακτηριστική περίπτωση είναι η επεξεργασία του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής (Ομάδα Φορολογίας) με τίτλο 'Για ένα δίκιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, το οποίο περιέχεται στο φυλλάδιο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: Τμήμα Οικονομικής Πολιτικής, Νοέμβριος 2012, που μοιράστηκε στους συνέδρους της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, στις Νομαρχιακές Επιτροπές κλπ. (...) Παρά την αξιοποίησή της σε ανώτατο κομματικό επίπεδο και παρά, την τεράστια δημοσιότητά της (το Υπουργείο Οικονομικών, με υπουργό τότε τον Γιάννη Στουρνάρα, εξέδωσε την επομένη ανακοίνωση πολεμικής κατά των προτάσεων φορολογικής πολιτικής του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ), η Επιτροπή Προγράμματος υπό τον Γιάννη Δραγασάκη, μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις επί του θέματος, τελικά ουδέποτε ενέκρινε την ανάρτηση στην Ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ της εν λόγω πρότασης φορολογικής μεταρρύθμισης προς διαβούλευση”.
Η εξήγηση του Μηλιού στο γιατί παρέμεινε το συγκεκριμένο σχέδιο στο συρτάρι παρά την ξαφνική δημοσιότητα ειναι “ότι υπήρχε από τότε σχέδιο να υιοθετηθεί άλλη πολιτική, άλλη στρατηγική-που δεν θα χτυπούσε το κεφάλαιο-στη λογική της βίαιης ωρίμανσης”. Επιτίθεται έτσι στην ακόλουθη στην επιλογή Βαρουφάκη ο οποίος έλεγε πως “συμφωνεί με το 70% του Μνημονίου” και μάλιστα ανακαλεί έναν λόγο του από τις 22/4/2015 σε τραπεζίτες όπου ο αλλοτε κραταιός τσάρος της Οικονομίας έκανε εμφανώς λόγο “για αμοιβαία συμφέροντα 'εργασίας και κεφαλαίου”. Έτσι ο Μηλιός θεωρεί τον Βαρουφάκη υπεύθυνο για την ατυχή κατάληξη των διαπραγματεύσεων αφού αυτή ήταν σύμφυτη με τον 'ιστορικό συμβιβασμό' του Σύριζα με το κεφάλαιο ενω θωρεί οτι το όραμα του Σύριζα για 'Ανάπτυξη' δεν κάνει τίποτα άλλο ακόμα και σήμερα από το να επιβεβαιώνει τη “συνθηκολόγηση της Αριστεράς και η αποκοπή της από τα συμφέροντα της εργασίας που ήταν προδιαγεγραμμένες αρκετό χρόνο πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015”.
“Η πολιτική της ανατροπής που δεν δοκιμάστηκε”
“Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από το Γραφείο του Προέδρου, έχοντας ήδη η ίδια εξαρχής επιλέξει το δρόμο που οδηγούσε στον συμβιβασμό με το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο διακυβέρνησης και τις εγχώριες και διεθνείς δυνάμεις που το στηρίζουν, συνθηκολόγηση διότι εντός του πλαισίου αυτού δεν υπήρχε εναλλακτικός δρόμος” τονίζει ο Μηλιός υποστηρίζοντας ότι υπήρχαν εναλλακτικές όπως “προώθηση μέτρων και ενός νομοθετικού πλαισίου για τη διαφάνεια αλλά και τον περιορισμό του χώρου εξουσίας της αγοράς, συνεταιριστικά-συνεργατικά σχήματα που θα 'ενώνουν' το άνεργο εργατικό δυναμικό με το αργούν παραγωγικό δυναμικό των κλειστών επιχειρήσεων, ενεργητική άσκηση των δικαιωμάτων του Δημοσίου επί των τραπεζών κλπ”. Και φυσικά πιστεύει ότι ποτέ δεν υπήρχε πρόθεση σύγκρουσης ή ρήξης παρά συμβιβασμού εκ μέρους της κυβέρνησης. Παραπέμπει έτσι σε συνέντευξη του Δραγασάκη τον Σεπτέμβρη του 2012 όπου είχε πρωτουποστηρίξει τη λογική της βίαιης ωρίμανσης επιμένοντας πως το δίλημμα για τον “Σύριζα δεν είναι αν θα έπαιρνε δυσάρεστα μέτρα, αλλά αν αυτά θα είναι δίκαια ή άδικα, αν δημιουργούν προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση ή μας βουλιάζουν πιο βαθιά μέσα σ'αυτήν, όπως γίνεται με τη σημερινή πολιτική” κάνοντας εμφανή από τότε τη διάθεση συνθηκολόγησης. Η προβληματική αυτή μάλιστα συνοδευόταν κατά τον Μηλιό από διάφορα 'οράματα' περί παραγωγικής ανασυγκρότησης η οποία 'στο βαθμό που δεν εντάσσεται σε ένα πλαίσιο αναδιανομής πλούτου, εισοδήματος και ισχύος προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας, αποτελεί απλό συνώνυμο της επιταχυνόμενης συσσώρευσης κεφαλαίου, της καπιταλιστικής ανάπτυξης”. Συμπέρασμα για τον Μηλιό: ο Σύριζα είχε εξαρχής σχέδιο μνημονιακής στροφής και αναφανδόν παράδοσης στις επιταγές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου