Ένα οδοιπορικό του MEGA για γέλια – και για κλάματα…
Ο, κατά τα άλλα πολύ καλός και εργατικός ρεπόρτερ, Σωτηρόπουλος μετά από 7 ώρες οδήγησης τράβηξε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου. Κοίταξε…
με καταπονημένο ύφος την κάμερα και μας εξομολογήθηκε, πως για λόγους ασφαλούς οδήγησης θα ‘πρεπε, για λίγο, να σταματήσει .
Στον δρόμο, μας έδειχνε τα ακροβολισμένα τρακτέρ και κάθε λίγο και λιγάκι κοίταζε το ρολόι του και μας έλεγε (το παλιό, κλασικό και παλιομοδίτικο) «η ώρα είναι…».
Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να μας δείξει και την ομίχλη και να μας πει, πως δεν είναι μόνο η ταλαιπωρία της οδήγησης μετ’ εμποδίων, αλλά είναι και η ομίχλη που δημιουργεί προβλήματα.
Ο ρεπόρτερ έφτασε μετά από 4 ώρες στο Βελεστίνο. Ξανακοίταξε το ρόλοι του, μας είπε πως είναι 12 και 30 το μεσημέρι και λίγο αργότερα η κάμερα στράφηκε σε έναν οδηγό.
- Πως είναι να πηγαίνεις από την παλιά εθνική οδό;
- Πώς να ‘ναι, μας γυρνάει 40 χρόνια πίσω (παρεμπιπτόντως, την εποχή εκείνη ο κύριος που βλέπαμε στην οθόνη μάλλον ήταν αγέννητος)
Το οδοιπορικό είχε φυσικά και πλάνα από χωματόδρομους.
Ο ρεπόρτερ, όπως σας είπαμε, έκανε ένα διαλειμματάκι πάνω στο 7ωρο – για λόγους ευνόητους - και με το πρώτο φως της νύχτας, μετά από 10 ώρες έφτασε στην Θεσσαλονίκη.
Και μεις, οι τηλεθεατές, δεν ξέραμε αν θα έπρεπε να γελάσουμε μ’ αυτά που είδαμε ή να κλάψουμε. Πολύ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου