Βιομηχανία διώξεων κατά MME...

Η εφημερίδα «Zαμάν» έχει τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Τουρκία. Πουλάει καθημερινά 700.000 φύλλα, τυπώνεται σε 11 χώρες και ο όμιλος στον οποίο ανήκει εκδίδει τη...
μεγαλύτερη αγγλόφωνη καθημερινή εφημερίδα της χώρας με τίτλο Zaman Today.

Στην είσοδο των κεντρικών γραφείων δεσπόζει ένα τεράστιο ταμπλό με φωτογραφίες εκατοντάδων διανοούμενων και προσωπικοτήτων που συμπαραστάθηκαν στη «Zαμάν» όταν άρχισαν εις βάρος της συντακτικής της ομάδας οι διώξεις του κράτους.

Η εφημερίδα θεωρείται φίλα προσκείμενη στο κίνημα Hizmet, του φιλελεύθερου ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν. Δύο ημέρες μετά τη ρήξη Γκιουλέν-Ερντογάν, η αστυνομία έκανε έφοδο στα γραφεία για να συλλάβει τον διευθυντή, Εκρέμ Ντουμανλί.

Ο Εκρέμ Ντουμανλί, διευθυντής της εφημερίδας «ΖΑΜΑΝ» | 
Οι δημοσιογράφοι περίμεναν τους αστυνομικούς με πλακάτ που έγραφαν «Η ελευθεροτυπία δεν φιμώνεται». Ο Ντουμανλί και άλλοι 20 συνάδελφοί του συνελήφθησαν με κατηγορίες για συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση». Πολύ αργότερα αφέθηκε ελεύθερος λόγω έλλειψης στοιχείων, όμως δέκα από τους «υπόπτους» κρατούνται ακόμα.

«Αυτή είναι η πιο δύσκολη περίοδος να είσαι δημοσιογράφος στην Τουρκία», μου λέει καλωσορίζοντάς με ο αρχισυντάκτης της Zaman Today, Τζελίλ Σαγκίρ. «Ενα μετά το άλλο, θέλουν-δεν θέλουν, τα ΜΜΕ υποκύπτουν, αλλάζουν γραμμή υπέρ της κυβέρνησης.

Τζελίλ Σαγκίρ αρχισυντάκτης της αγγλόφωνης έκδοσης | 
Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να αντισταθείς. Γίνεται συστηματική δουλειά. Οι τρόποι είναι πολλοί. Αρχικά, με τηλεφωνήματα, ασκείται πίεση στους εκδότες και τους διευθυντές. Στη συνέχεια, αν υπάρχει πρόβλημα χρηματοδότησης, εμφανίζεται ένας βαρόνος της οικονομίας που έχει καλές σχέσεις με την κυβέρνηση, συνήθως έχει και επιχειρήσεις που παίρνουν κρατικά συμβόλαια, και εξαγοράζει την εφημερίδα ή το τηλεοπτικό κανάλι που είναι στόχος.

»Αλλοτε ασκείται οικονομική ασφυξία. Ξαφνικά παύει εντελώς η κρατική διαφήμιση, ακόμη και η ιδιωτική, καθώς οι οικονομικοί παράγοντες-φίλοι της κυβέρνησης σταματούν να διαφημίζονται σε μη αρεστά μέσα. Στο σχέδιο συμμετέχουν και οι δήμοι που ελέγχει το κυβερνών κόμμα

Η διευθύντρια σύνταξης της αγγλόφωνης έκδοσης της εφημερίδας «Ζαμάν», Σεβγκί Ακαρτσεσμέ | 
Οχι μόνο σταματούν τις συνδρομές, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις πιέζουν τους ιδιοκτήτες των καφενείων να μην έχουν στα τραπέζια των πελατών την εφημερίδα, να μην έχουν στην τηλεόραση κανάλι της αντιπολίτευσης. Αυτό συνέβαινε συχνά με το τηλεοπτικό κανάλι του Σαμανίογλου - τώρα ο ιδιοκτήτης του ομίλου είναι στη φυλακή.

»Εχουμε πιάσει υπαλλήλους καθαριότητας δήμων να πετάνε στα σκουπίδια τις εφημερίδες μας που αφήνουν οι κούριερ στις εξώπορτες των συνδρομητών.

»Δεν περιορίζονται στις μεγάλες εφημερίδες, όπως η “Ζαμάν” ή η “Τζουμχουριέτ”. Ακόμη και σε μικρές εφημερίδες, πιέζουν εκδότες να απολυθούν μη αρεστοί δημοσιογράφοι για ένα άρθρο που άσκησε κριτική. Αλλος τρόπος πίεσης είναι η οικονομική αστυνομία. Πολλά ΜΜΕ δέχονται εξονυχιστικούς ελέγχους με πολιτική απόφαση.

Ασφυκτικός έλεγχος

»Τον τελευταίο καιρό έχουν ανακαλύψει νέα μέθοδο. Βάζουν πολίτες να κάνουν μηνύσεις για δυσφήμηση και κρατούν “ομήρους” τους αρθρογράφους ή τους συντάκτες μέχρι να γίνει η δίκη. Τα πινάκια των δικαστηρίων έχουν γεμίσει με υποθέσεις “για δυσφήμηση του προέδρου”.

»Υπάρχουν όμως και πιο σκληρές μέθοδοι. Στην εφημερίδα “Χουριέτ” έστειλαν “αγανακτισμένους πολίτες” να σπάσουν τα γραφεία. Επίθεση έγινε και στην “Τζουμχουριέτ”. “Αγνωστοι” έσπασαν στο ξύλο τον αρθρογράφο της “Χουριέτ”, Αχμέτ Αρκάν, έξω από το σπίτι του, μπροστά στα παιδιά του.

»Ορισμένες φορές ξεπερνούν κάθε φαντασία. Η διευθύντριά μας, Σεβγκί Ακαρτσεσμέ, καταδικάστηκε σε έναν χρόνο και πέντε μήνες με αναστολή για την επαναπροώθηση ενός tweet που θεωρήθηκε δυσφημιστικό. Εγώ καταδικάστηκα σε έναν χρόνο επίσης για ένα tweet. Ο πρώην διευθυντής σύνταξης, Μπουλέντ Κένες, πάλι για tweet, καταδικάστηκε σε 21 μήνες.

»Η αρχή των διώξεων των ΜΜΕ έγινε με την εξέγερση στο πάρκο Γκεζί και συνεχίζεται χωρίς κανέναν φραγμό. Από τότε έως σήμερα έχουν χάσει τη δουλειά τους 2.000 εργαζόμενοι στα ΜΜΕ. Σήμερα η κυβέρνηση ελέγχει περίπου το 80% των τηλεοπτικών σταθμών και τη συντριπτική πλειονότητα των εφημερίδων. Ομως αυτό δεν τους είναι αρκετό.

»Τώρα, πήραν σειρά στις διώξεις και οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι ακαδημαϊκοί, οι διανοούμενοι. Παλιά, στο στόχαστρο ήταν οι αριστεροί και οι Κούρδοι. Τώρα είναι όλοι όσοι δεν συμμορφώνονται με τις επιταγές της κυβέρνησης».

efsyn.gr