θα προκαλέσει την πτώση της, χωρίς βεβαίως να μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν ποιο θα είναι το διάδοχο σχήμα και ποια πολιτική θα μπορούσε να εφαρμόσει.
Είναι όντως «η μητέρα των μαχών», γιατί από την έκβασή της θα επηρεαστεί το επίπεδο ζωής των σημερινών συνταξιούχων και θα κριθεί το μέλλον των ανθρώπων που ευελπιστούν πως στο τέλος του εργασιακού βίου τους θα πάρουν μια αξιοπρεπή σύνταξη.
Το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο. Σ’ αυτό συμφωνούν οι πάντες, από το ΔΝΤ μέχρι το ΚΚΕ. Επίσης, οι πάντες συμφωνούν ότι η βασική αιτία που το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί σε δραματικό βαθμό είναι η έλλειψη πόρων. Και πώς να μη συμβαίνει αυτό όταν η ανεργία είναι εκτός ελέγχου, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στα όρια του αφανισμού, η απλήρωτη εργασία θάλλει, η μαύρη οικονομία καλά κρατεί και η εισφοροδιαφυγή δεν συλλαμβάνεται.
Το πώς και το γιατί φτάσαμε έως εδώ είναι μια μεγάλη συζήτηση. Ο νεοφιλελευθερισμός και τα κόμματά του χρεώνουν την ευθύνη στο σπάταλο κράτος, στα υπερδιογκωμένα κοινωνικά δίκτυα που συντηρούνταν από τον εξωτερικό δανεισμό, αλλά και στις υπερβολικές απαιτήσεις των συνδικάτων που υιοθετήθηκαν από τις κυβερνήσεις την περίοδο της Μεταπολίτευσης, οι οποίες για να εδραιωθούν στην εξουσία έστησαν εκτεταμένους και φαύλους πελατειακούς μηχανισμούς...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Τάσου Παππά, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου