Από τον ενθουσιασμό της «πρώτη φορά Αριστερά», τη Ζωή και τις δραματικές εξελίξεις με το δημοψήφισμα και το τρίτο μνημόνιο.
Μια...
χρονιά γεμάτη ένταση, συγκρούσεις και ανατροπές ήταν και για τη Βουλή το 2015, καθώς το πολιτικό κλίμα αστάθειας, μεταφέρθηκε και εντός της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Από την ορκωμοσία της κυβέρνησης του «πρώτη φορά Αριστερά», την εκλογή της Ζωής Κωνσταντοπούπουλου ως τις δραματικές εξελίξεις του δημοψηφίσματος και την αλλαγή κυβερνητικής πλεύσης με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, η Βουλή έζησε με τον δικό της μοναδικό τρόπο όλα τα αναπάντεχα γεγονότα της χρονιάς που φεύγει. Ίσως, να μη μπορούσε να κάνει διαφορετικά με δεδομένη τη παρακαταθήκη αβεβαιότητας που της άφησε το 2014 με την αποτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας και τη συνακόλουθη προκήρυξη εκλογών.
Προγραμματικές δηλώσεις
Στις 5 του Φλεβάρη ορκίζεται η νέα βουλή και ξεκινά η διαδικασία των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η νέα πλειοψηφία που σχηματίζεται είναι ριζοσπαστική και καταθέτει στη Βουλή ένα πρόγραμμα που υπόσχεται την κατάργηση των μνημονιακών νόμων και τη θέσπιση νέων για την υπεράσπιση της κοινωνίας. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται έτοιμος να «πρωτοτυπήσει» και να υλοποιήσει το προεκλογικό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Τελικά στις 10 Φεβρουαρίου η κυβέρνηση παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης (162 υπέρ) και ξεκινά το μαραθώνιο της διαπραγμάτευσης…
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου
Την ίδια περίοδο (6-2-2015), η Ζωή Κωνσταντοπούλου, εκλέγεται Πρόεδρος της Βουλής με 235 ψήφους, αποτέλεσμα ρεκόρ στην κοινοβουλευτική ιστορία. Ωστόσο, το κλίμα συνεννόησης, χαλάει αμέσως, καθώς μετά την ανακοίνωση από τη Πρόεδρο των προγραμματικών της δηλώσεων, η ΝΔ αντιδρά συμπαρασείροντας ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Σε εκείνο το σημείο ουσιαστικά ξεκινά μια δύσκολη σχέση μεταξύ της Προεδρίας και της Αντιπολίτευσης, η οποία όσο περνά ο καιρός και κλιμακώνεται η πολιτική αντιπαράθεση γίνεται όλο και πιο έντονη. Σε κάθε περίπτωση η κ. Κωνσταντοπούλου, αφήνει το στίγμα της στη Βουλή, διχάζει και ξεκινά μια σειρά δράσεων, στις οποίες τίθεται και επικεφαλής, όπως ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους και ο έλεγχος σειράς υποθέσεων διαφθοράς. Διεκδικεί δε- και ως ένα βαθμό πετυχαίνει- η Βουλή να λειτουργεί σχεδόν αυτόνομα ως ένας ανεξάρτητος Πολιτειακός πυλώνας.
Εκλογή Παυλόπουλου στην Προεδρεία της Δημοκρατιάς
Στις 18 Φεβρουαρίου, λίγες μόλις μέρες πριν την πρώτη- ανενεργή συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές, η Βουλή εκλέγει με 233 ψήφους, νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Προκόπη Παυλόπουλο. Ωστόσο σε εκείνο ακριβώς το σημείο εμφανίζονται και τα πρώτα σύννεφα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η επιλογή ενός προσώπου από διαφορετική πολιτική οικογένεια, προκαλεί αντιδράσεις, οι οποίες εκφράστηκαν μέσω της εσκεμμένης απουσίας από τη ψηφοφορία, της βουλευτή Ιωάννας Γαϊτάνη.
Η εξεταστική για τα μνημόνια
Στις 7 του Απρίλη η Βουλή σε ειδική συνεδρίαση, αποφασίζει με 157 ψήφους υπέρ, τη σύγκληση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση των ευθυνών για τα μνημόνια. Στις συνεδριάσεις της επιτροπής που ακολούθησαν ωστόσο, η στάση της αντιπολίτευσης, να ζητήσει ο έλεγχος να αφορά και τη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΖΑ αλλά και οι δραματικές εξελίξεις στο πεδίο της διαπραγμάτευσης, οδήγησαν την όλη διαδικασία σε φιάσκο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η εξεταστική που μεταδιδόταν από το κανάλι της Βουλής, ουσιαστικά διαλύθηκε πριν καν συγκροτηθεί, καθώς στην ολιγόμηνη λειτουργία της δεν πρόλαβε να προχωρήσει στην εξέταση πολιτικών προσώπων.
Το δημοψήφισμα
Ο καιρός περνούσε και η αβεβαιότητα ολοένα και μεγάλωνε, καθώς κυβέρνηση και δανειστές αδυνατούσαν να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση. Η Βουλή γεμάτη συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις, διακατέχονταν από ένα κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας, με τα πρώτα δείγματα σύγκρουσης μεταξύ της Προεδρίας και του Μαξίμου να γίνονται ορατά. Στις 27 Ιουνίου, η κυβέρνηση φέρνει εσπευσμένα στη Βουλή τη πρόταση της για το δημοψήφισμα, η οποία τελικά και κυρώνεται μετά από μια μαραθώνια διαδικασία με 178 ψήφους υπέρ. Κατά τη διαδικασία επικράτησε ένταση, υψηλοί αλλά και δραματικοί τόνοι, ενώ η προσπάθεια ακύρωση της από την αντιπολίτευση με την ένσταση αντισυνταγματικότητας, έπεσε στο κενό.
Η εξουσιοδότηση για τη συμφωνία και… το τρίτο μνημόνιο
Έχοντας στις αποσκευές του το εντυπωσιακό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και όντας ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας ζητά στις 11 του Ιούλη εξουσιοδότηση από τη Βουλή για να υπογράψει συμφωνία με τους Ευρωπαίους. Ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, με τη σκληρή στάση Γερμανών και λοιπόν συμμάχων, προκαλεί εντάσεις και τριβές, καθώς ένα σημαντικό κομμάτι βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένει στη σκληρή διαπραγματευτική γραμμή. Στη ψηφοφορία η Βουλή έδωσε με την ευρεία πλειοψηφία των 251, έδωσε εξουσιοδώτηση για συμφωνία στον κ. Τσίπρα, ωστόσο η διαφοροποίηση δύο βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος που είπαν «όχι» και άλλων οκτώ που δήλωσαν «παρών» (μεταξύ αυτών και η κ. Κωνσταντοπούλου), έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα στο πρωθυπουργό.
Τελικά με μια αιφνιδιαστική κίνηση κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής ραστώνης (13 Αυγούστου), η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή τη συμφωνία- νέο μνημόνιο με τους δανειστές που εκτός από τριετή χρηματοδότηση φέρνει και νέα υφεσιακά μέτρα. Η συνεδρίαση της Βουλής είναι μαραθώνια και εξαντλητική, καθώς η κ. Κωνσταντοπούλου έρχεται σε οριστική ρήξη με το Μαξίμου και ζητά να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα βάσει του κανονισμού και να συνεχιστεί η διαδικασία και την επόμενη μέρα. Η πρότασή της όμως καταψηφίζεται στην Ολομέλεια και η ίδια αποχωρεί με αιχμές. Το μνημόνιο ψηφίζεται με 222 ψήφους υπέρ, αλλά ο ΣΥΡΖΑ βγαίνει λαβωμένος καθώς ένα σημαντικό μπλοκ βουλευτών της αριστερής πλατφόρμας, καταψηφίζουν. Την ίδια ώρα, ο νέος πρόεδρος της ΝΔ, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, δέχεται να στηρίξει τη κυβέρνηση, ζητώντας παράλληλα η χώρα να μην οδηγηθεί σε εκλογές.
Οι εκλογές και η κυβέρνηση της μνημονιακής διαχείρισης
Οι ραγδαίες εξελίξεις ωστόσο και ο μεγάλος αναβρασμός στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγούν τον πρωθυπουργό στην προκήρυξη εκλογών. Η Βουλή διαλύεται, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ιδρύει τη Λαϊκή Ενότητα με την οποία συντάσσεται και η κ. Κωνσταντοπούλου, με τη χώρα να βαδίζει στις κάλπες για δεύτερη φορά μέσα σε ένα επτάμηνο. Ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παίρνει και πάλι τη πλειψοηφία και ο Αλέξης Τσίπρας σχηματίζει τη δεύτερη κυβέρνησή του. Η νέα Βουλή ορκίζεται στις 3 του φλεβάρη, με τον Νίκο Βούτση, τέως υπουργό Εσωτερικών, να διαδέχεται τη κ. Κωνσταντοπούλου στο τρίτο Πολιτειακό αξίωμα της χώρας. Η τελετή παράδοσης παραλαβής, γίνεται μέσα σε κλίμα έντονης καχυποψίας με την τέως και το νυν πρόεδρο να ανταλλάσσουν αμέτρητες αιχμές.
Τα προαπαιτούμενα και το αβέβαιο 2016
Η παρούσα Βουλή δεν θυμίζει σε τίποτα την προηγούμενη, καθώς οι αλλαγές τόσο στις πολιτικές όσο και στα πρόσωπα είναι τεράστιες. Η επιλογή του κ. Βούτση, στην Προεδρία της Βουλής, ενός έμπειρου κομματικού στελέχους με αποδεδειγμένη ικανότητα στη διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων, δείχνει τη πρόθεση της κυβέρνησης να διαχειριστεί τις δύσκολες πολιτικές του μνημονίου. Το τελευταίο τρίμηνο του 2015, κυριαρχήθηκε από τις πολλαπλές ψηφοφορίες για την έγκριση νέων μέτρων αλλά άφησε και αρκετές εκκρεμότητες για το επόμενο. Εντός του 2016, η Βουλή θα κληθεί να ψηφίσει και νέα προαπαιτούμενα, μεταξύ των οποίων και το ασφαλιστικό, ενώ η ίδια της ύπαρξη, αναμένεται να δοκιμαστεί από τις αντοχές της κυβερνητικής πλειοψηφίας αλλά και τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης για το δημόσιο χρέος...
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου