Είναι πλέον και επίσημο. Σήμερα-αύριο έρχονται οι επικεφαλής του κουαρτέτου στην Αθήνα. Αυτό επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς, ενώ στις...
αρχές της εβδομάδας θα ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις που όμως δεν θα έχουν σε καμία περίπτωση τη μορφή που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.
Ας δούμε πρώτα τι δεν αλλάζει:
Το Ξενοδοχείο. Hilton
Τα πρόσωπα: Βελκουκλέσκου (ΔΝΤ), Κοστέλο (Κομισιόν), Ρέφερ (ΕΚΤ) και Τζιαμαρόλι (ESM) θα βρεθούν και πάλι απέναντι στην κυβέρνηση. Μέσα στο Σαββατοκύριακο θα ακούσουν τα ευρήματα των τεχνικών κλιμακίων τους και φυσικά θα τα βάλουν «πάνω» στα δικά τους στοιχεία και κάπου εκεί θα έρθει και η «καταιγίδα».
Διότι δυστυχώς μόνο με καταιγίδα μπορεί να παρομοιαστεί αυτό που έρχεται, τη στιγμή που η διαπραγμάτευση δεν θα έχει από τη μία την κυβέρνηση και από την άλλη τους δανειστές, αλλά θα χωριστεί στα τρία και κάθε πλευρά θα έχει απέναντί της δύο «εχθρούς». Η κυβέρνηση προφανώς θα είναι απέναντι στους Ευρωπαίους εκπροσώπους (Κομισιόν, ΕΚΤ, ESM) οι οποίοι (περιέργως) έχουν διαφορετική ατζέντα ο καθένας, αλλά τέλος πάντων καταλήγουν σε έναν θεσμό (την Ε.Ε) και ως εκ τούτου κάποια στιγμή συντονίζονται.
Επιπλέον, έχοντας στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους και άλλα γεωπολιτικά «δούναι και λαβείν» (πχ μεταναστευτικό) τελικά έχουν μία φωνή.
Από την άλλη, η κυβέρνηση θα αντιταχθεί στο ΔΝΤ, το οποίο έχει αναλάβει τον ρόλο του «κακού μπάτσου» και αυτή τη στιγμή προβάλει τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της διαπραγμάτευσης. Όχι ότι δεν θα ήθελε να μπορεί να τις εκφράζει και η πλευρά των ευρωπαϊκών Θεσμών, προτιμάει όμως να παραδώσει τον άβολο «ρόλο». Το Ταμείο λοιπόν, έχει ως στόχο του να πείσει για τις θέσεις του την Ελλάδα (που είναι και το λογικό σε αυτή τη διαπραγμάτευση) αλλά και τους άλλους τρεις του Κουαρτέτου. Ας είμαστε ειλικρινής όμως. Στους τελευταίους βέβαια καρφάκι δεν καίγεται αν περάσουν οι απαιτήσεις του ΔΝΤ:
· Αν δηλαδή μειωθούν οι συντάξεις μεσοσταθμικά κατά 15% ή κάπου εκεί.
· Αν απελευθερωθούν οι απολύσεις και αλλάξουν οι συνδικαλιστικοί νόμοι.
· Αν το δημοσιονομικό κενό οριστεί στο 1% (μέτρα 1,8 δισ. €) που λέει η Ουάσιγκτον ή στο 0,5% που λένε οι Ευρωπαίοι (Η κυβέρνηση λέει μηδέν λόγω του ξαφνικού πρωτογενούς πλεονάσματος 0,4% που εμφάνισε το 2015).
Αυτό που ανησυχεί τους Ευρωπαίους είναι μήπως αποδειχθεί για άλλη μία φορά ότι η συνταγή του ΔΝΤ είναι λάθος και τελικά ποιος θα τους ξεπλένει πολιτικά. Μόνο που εδώ τα πράγματα προσκρούουν στην απόφαση των Ευρωπαίων (εκφρασμένη πολλάκις από επίσημα χείλη) ότι το ΔΝΤ πρέπει να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα. Και κάπως έτσι το Ταμείο έρχεται με όποια ατζέντα θέλει.
Έχει αναγάγει μάλιστα (δικαίως) το ασφαλιστικό στο κυρίως πρόβλημα που μετατρέπει το χρέος σε μη βιώσιμο και ως εκ τούτου πετάει τα βέλη του ακριβώς εκεί. Και τα μέτωπα δεν κλείνουν. Υπάρχουν το φορολογικό, τα κόκκινα δάνεια της πρώτης κατοικίας και των ΜμΕ που λήγει η προστασία τους στις 15 Φεβρουαρίου, η απελευθέρωση των αγορών, αλλά και μία σειρά άλλων μεταρρυθμίσεων (καθόλου εύκολων) που απαιτεί το μνημόνιο.
Από την άλλη, Ευρωπαίοι και Έλληνες προσπαθούν με διάφορους τρόπους να γλυκάνουν την Ουάσιγκτον, κάτι όμως που αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολο. Τι κι αν η Κομισιόν ανακοίνωσε χθες ότι τον Ιανουάριο καταγράφηκε βελτίωση του οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα.
Ο σχετικός δείκτης αυξήθηκε στο 91,6 από το 87,6 τον Δεκέμβριο, ενώ την ίδια στιγμή στην Ευρωζώνη συνολικά μειώθηκε στις 105 μονάδες από 106,7. Επίσης, τι κι αν η κυβέρνηση ανακοίνωσε την δική της θεώρηση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο απαντώντας στην κριτική ότι το 2015 ήταν χρονιά εκτίναξης τους.
Το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι η συνολική αύξηση μέσα στην προηγούμενη χρονιά ήταν 11,05 δισ. όταν το 2014 είχε καταγραφεί αύξηση 11,38 δισ. Βέβαια αν κάποιος θελήσει να διαβάσει λίγο πιο ήρεμα τα δύο στοιχεία θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μόλις έκλεισε μία διετία που έγινε πραγματική «έκρηξη» των ληξιπρόθεσμων.
Ως θετικό στοιχείο καταγράφεται η αύξηση των καταθέσεων τον Δεκέμβριο κατά 2,5 δισ. σύμφωνα με τα όσα δημοσίευσε χθες το Reuter’s επικαλούμενο στοιχεία της ΤτΕ.
Συγκεκριμένα οι καταθέσεις έφτασαν τον τελευταίο μήνα του 2015 στα 123,38 δισ. από 120,90 που ήταν τον Νοέμβριο. Βέβαια οι επιστροφές χρημάτων στις τράπεζες παραμένουν πολύ χαμηλές αν αναλογιστεί κανείς ότι από τον Δεκέμβριο του 2014 έως τον Ιούλιο του 2015 οι εκροές από τις ελληνικές τράπεζες ανήλθαν στα 42 δισ. ευρώ.
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου