πάρουν θέση αντιλαμβανόμενοι ότι το παιχνίδι αλλάζει. Αν δεν κινηθούν και δεν αναλάβουν πρωτοβουλίες, θα τους καταπιεί, είτε ο Κυριάκος, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βέβαια, δεν βλέπουν όλοι με τους ίδιους όρους τη συμπόρευση, τη διεύρυνση, ή τη συνένωση δυνάμεων. Υπάρχουν γραμμές στις οποίες κόμματα και παίκτες τέμνονται και άλλες όπου διαχωρίζονται. Για παράδειγμα, ο Σταύρος Θεοδωράκης με τη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» κάνει άνοιγμα σε προσωπικότητες με μεταρρυθμιστικό προφίλ, όπως ο Τάσος Γιαννίτσης, η Αννα Διαμαντοπούλου και ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, αλλά καίει τις γέφυρες με το ΠΑΣΟΚ αμφισβητώντας ευθέως τη μεταρρυθμιστική του διάθεση.
Η Φώφη Γεννηματά με το άρθρο της στα «ΝΕΑ» προτείνει διεύρυνση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και σε άλλα σχήματα μέσα από Συνδιάσκεψη τον Μάρτιο. Ενώ η Αννα Διαμαντοπούλου με συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» προτείνει Ιδρυτικό Συνέδριο όλων των προοδευτικών δυνάμεων (και δεν εννοεί μόνο όσες έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά και προσωπικότητες που είναι εκτός Βουλής, όπως η ίδια, ο Γιαννίτσης, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Φλωρίδης, αλλά και πρόσωπα που συνδέθηκαν με τον Γ., Παπανδρέου, όπως ο Φίλιππος Σαχινίδης). Με απλά λόγια, προτείνει ένα νέο κόμμα και όχι ένα patchwork των υπαρχόντων...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Αλέξη Πετρόπουλου, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου