κατά τη διάρκεια μίας δοξολογίας;..
Σε μία επίσημη δοξολογία, οι θεσμικοί εκπρόσωποι παίρνουν τη θέση που λαμβάνουν οι συγγενείς του μακαρίτη στην κηδεία. Κοινώς, όπως κοιτάζεις το ιερό του ναού, στα δεξιά. Εκ των πραγμάτων, στη δύσκολη θέση του κέντρου στέκεται ο ανώτατος άρχοντας. Παρατηρούσα τους πιο έμπειρους. Παυλόπουλος, Ντόρα, Γεννηματά. Μιλάμε για...
την ανέκφραστη στάση του επαγγελματία που, προφανώς, για να το αντέξει όλο αυτό, στέλνει το μυαλό κάπου μακριά.
Και σκέφτηκα ότι αυτό θα ήταν ένα ωραίο θέμα. Που ταξιδεύει το μυαλό των επισήμων κατά τη διάρκεια μίας δοξολογίας; Αλλά αυτό δεν το διαβάζεις σε ρεπορτάζ, μόνο σε απομνημονεύματα. Εξαίρεση ίσως αποτελεί ο κ. Νίκος Φίλης που, μάλιστα, προσήλθε οικογενειακώς. Φυσιογνωμικά, ο κ. Φίλης, είναι απολύτως ενταγμένος σε εκκλησιαστικό περιβάλλον. Αν, δηλαδή, θέλεις να δείξεις σε έναν ξένο πώς είναι ο ψάλτης σε ελληνική εκκλησία, κάνεις τη δουλειά σου με μία φωτογραφία του. Μάλιστα μία-δύο φορές, έδειξε να ακολουθεί τα λόγια του ψάλτη. Είναι και αυτή μία χαραμάδα ελπίδας, μήπως και περάσει λίγη φώτιση.
Στη Δεξαμενή οι δημοσιογράφοι στριμωχτήκαμε μέσα στη μικρή αυλή, όπως ορίζεται από την περίφραξη. Και για αυτόν τον λόγο δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε τους πέντε (δεν πρέπει να ήταν περισσότεροι) ανθρώπους που χειροκρότησαν τον πρωθυπουργό κατά την άφιξη του. Ολοι συμφωνήσαμε, όμως, ότι αυτή ήταν και η είδηση του πρωινού. Κράτησα μία επιφύλαξη μήπως κάποιος φώναζε με τον μερακλίδικο τρόπο το σερβιτόρο από την παρακείμενη καφετέρια. «Χρόνια πολλά» είπε ο πρωθυπουργός στον κ. Παυλόπουλο που ήρθε λίγο μετά, χωρίς να ακουστεί τίποτα. Οι φακοί στράφηκαν επάνω τους και, δυστυχώς, αγνόησαν ένα υπέροχο ζευγάρι αλλοδαπών αγοριών που, άγνωστο πώς, τρύπωσαν στον χώρο της τελετής.
Μην ήθελαν να τιμήσουν, με τον τρόπο τους, τον κ. Τσίπρα για το σύμφωνο συμβίωσης; Αγνωστο. Ο σταυρός έπεσε στη Δεξαμενή, ο κ. Μαυρωτάς (ως βετεράνος πολίστας) συγκρατήθηκε, χαμόγελα μεταξύ των επισήμων, η μπάντα άρχισε να παιανίζει. Δυστυχώς δεν υπήρχε περιστέρα για να απελευθερώσει ο κ. Τσίπρας. Δεν πειράζει, έχει στο σπίτι. Προφανώς για αυτό ο ίδιος, όπως και ο δήμαρχος Καμίνης, έφυγε χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο. Εμεινε ο Προκόπης Παυλόπουλος να κάνει μία δήλωση. Είπε κάτι για το φως της χριστιανοσύνης που θα διώξει την κρίση. Ηταν η πρώτη και τελευταία φορά που σταυροκοπήθηκα...
Κώστας Γιαννακίδης
Σε μία επίσημη δοξολογία, οι θεσμικοί εκπρόσωποι παίρνουν τη θέση που λαμβάνουν οι συγγενείς του μακαρίτη στην κηδεία. Κοινώς, όπως κοιτάζεις το ιερό του ναού, στα δεξιά. Εκ των πραγμάτων, στη δύσκολη θέση του κέντρου στέκεται ο ανώτατος άρχοντας. Παρατηρούσα τους πιο έμπειρους. Παυλόπουλος, Ντόρα, Γεννηματά. Μιλάμε για...
την ανέκφραστη στάση του επαγγελματία που, προφανώς, για να το αντέξει όλο αυτό, στέλνει το μυαλό κάπου μακριά.
Και σκέφτηκα ότι αυτό θα ήταν ένα ωραίο θέμα. Που ταξιδεύει το μυαλό των επισήμων κατά τη διάρκεια μίας δοξολογίας; Αλλά αυτό δεν το διαβάζεις σε ρεπορτάζ, μόνο σε απομνημονεύματα. Εξαίρεση ίσως αποτελεί ο κ. Νίκος Φίλης που, μάλιστα, προσήλθε οικογενειακώς. Φυσιογνωμικά, ο κ. Φίλης, είναι απολύτως ενταγμένος σε εκκλησιαστικό περιβάλλον. Αν, δηλαδή, θέλεις να δείξεις σε έναν ξένο πώς είναι ο ψάλτης σε ελληνική εκκλησία, κάνεις τη δουλειά σου με μία φωτογραφία του. Μάλιστα μία-δύο φορές, έδειξε να ακολουθεί τα λόγια του ψάλτη. Είναι και αυτή μία χαραμάδα ελπίδας, μήπως και περάσει λίγη φώτιση.
Στη Δεξαμενή οι δημοσιογράφοι στριμωχτήκαμε μέσα στη μικρή αυλή, όπως ορίζεται από την περίφραξη. Και για αυτόν τον λόγο δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε τους πέντε (δεν πρέπει να ήταν περισσότεροι) ανθρώπους που χειροκρότησαν τον πρωθυπουργό κατά την άφιξη του. Ολοι συμφωνήσαμε, όμως, ότι αυτή ήταν και η είδηση του πρωινού. Κράτησα μία επιφύλαξη μήπως κάποιος φώναζε με τον μερακλίδικο τρόπο το σερβιτόρο από την παρακείμενη καφετέρια. «Χρόνια πολλά» είπε ο πρωθυπουργός στον κ. Παυλόπουλο που ήρθε λίγο μετά, χωρίς να ακουστεί τίποτα. Οι φακοί στράφηκαν επάνω τους και, δυστυχώς, αγνόησαν ένα υπέροχο ζευγάρι αλλοδαπών αγοριών που, άγνωστο πώς, τρύπωσαν στον χώρο της τελετής.
Μην ήθελαν να τιμήσουν, με τον τρόπο τους, τον κ. Τσίπρα για το σύμφωνο συμβίωσης; Αγνωστο. Ο σταυρός έπεσε στη Δεξαμενή, ο κ. Μαυρωτάς (ως βετεράνος πολίστας) συγκρατήθηκε, χαμόγελα μεταξύ των επισήμων, η μπάντα άρχισε να παιανίζει. Δυστυχώς δεν υπήρχε περιστέρα για να απελευθερώσει ο κ. Τσίπρας. Δεν πειράζει, έχει στο σπίτι. Προφανώς για αυτό ο ίδιος, όπως και ο δήμαρχος Καμίνης, έφυγε χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο. Εμεινε ο Προκόπης Παυλόπουλος να κάνει μία δήλωση. Είπε κάτι για το φως της χριστιανοσύνης που θα διώξει την κρίση. Ηταν η πρώτη και τελευταία φορά που σταυροκοπήθηκα...
Κώστας Γιαννακίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου