❶ Νοέμβριος του 2010. Σε μία από τις καθιερωμένες συνεντεύξεις Τύπου του Στρος- Καν, στο κτίριο του ΔΝΤ, στην Ουάσινγκτον, του κάνω την ερώτηση: «Πώς...
ισχυρίζεστε ότι οι πολιτικές του Μνημονίου στην Ελλάδα αποδίδουν, όταν η ύφεση διογκώνεται και η ανεργία αυξάνεται;».
Η απάντησή του ήταν το ίδιο αόριστη με την αναγνώριση των λαθών που επήλθε μερικά χρόνια αργότερα από το Ταμείο και τις άλλες πλευρές των δανειστών: «Είναι πολύ νωρίς να προβούμε σε συμπεράσματα. Τα πράγματα στο μέλλον θα πάνε καλύτερα. Σύντομα οι Ελληνες θα δουν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα».
❷ Νοέμβριος του 2012. Καθώς καθόμαστε αντικριστά στις καρέκλες του γραφείου του στον έκτο όροφο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, ρωτώ τον Τόμας Βίζερ γι’ αυτό που τρία χρόνια μετά το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι πολλαπλασίασε τις αρνητικές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία ως προς τον ρυθμό της δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα.
Η κυνική παραδοχή του Βίζερ ότι «αν το πρώτο Μνημόνιο δεν είχε βασιστεί σε υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις κι αν ο ρυθμός της προσαρμογής ήταν ήπιος, τότε αυτό θα σήμαινε ότι η Ελλάδα το 2010 θα είχε ανάγκη περισσότερα χρήματα, που οι Ευρωπαίοι δεν ήθελαν να δώσουν», ειπώθηκε «χωρίς να ανοίξει ρουθούνι» από την ελληνική κυβέρνηση.
❸ Νοέμβριος 2015. Με μία έκθεση γεμάτη άλλοθι που δόθηκε στη δημοσιότητα, τα στελέχη του ΔΝΤ επιχειρούν να συγκαλύψουν το μερίδιο ευθύνης που φέρει το Ταμείο για την υποχωρητική του στάση απέναντι στις πιέσεις Βερολίνου, Φρανκφούρτης και Βρυξελλών να μην αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος όταν έπρεπε, το 2010.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου