Η θεωρία και πρακτική του «καλού μαθητή» των δανειστών χρεοκόπησε ολοκληρωτικά τα προηγούμενα χρόνια και οδήγησε όσες πολιτικές δυνάμεις την υιοθέτησαν στην...
ανυποληψία, στο περιθώριο και στην εκλογική παρακμή. Το μάθημα αυτό δεν θα πρέπει να το ξεχνά σε καμία στιγμή η σημερινή κυβέρνηση, κάτι που ήρθε να μας θυμίσει με ηχηρό τρόπο με δημοσίευμά της η έγκυρη «Ντόιτσε Βέλε».
Σ’ αυτό, θύμιζε ότι το σενάριο του Grexit, σε περίπτωση που η Αθήνα δεν εφαρμόσει κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της, δεν έφυγε ποτέ από το τραπέζι, αφού ο εμπνευστής του παραμένει μια ηγετική φιγούρα στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας.
Ο κατά Βαρουφάκη «δόκτωρ Σόιμπλε», παρ’ ότι έχασε προσωρινά τη μάχη με την Ανγκελα Μέρκελ και η Ελλάδα παρέμεινε το καλοκαίρι στο ευρώ, είναι έτοιμος να επαναφέρει το σενάριο εξόδου από την ευρωζώνη στο πρώτο παραπάτημα.
Τα δεδομένα δείχνουν ότι τα δύσκολα είναι μπροστά, διότι εδώ και καιρό οι κάθε είδους νέες περικοπές (σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα κ.λπ.), αλλά και οι νέοι φόροι, δεν αγγίζουν πλέον το περίφημο «λίπος» της κοινωνίας, αλλά τη σάρκα της, επιβάλλοντας οδυνηρούς ακρωτηριασμούς.
Και η κυβέρνηση, έστω και καθυστερημένα, θα πρέπει να σκεφτεί εάν σήμερα πια θα αρχίσει να εκπονεί ένα πραγματικό σχέδιο Β, για το οποίο θα πρέπει να προετοιμάσει πολιτικά και ιδεολογικά τους πολίτες. Κυρίως όμως θα πρέπει να οργανώσει πρακτικά τα βήματα που θα χρειαστεί να γίνουν «όταν και εάν...».
Το πρόγραμμα που υλοποιεί η κυβέρνηση, και αυτό το ξέρουν όλοι, «δεν βγαίνει». Θα επιφέρει μεγαλύτερη αποσύνθεση του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού, αλλά και περισσότερες ανθρώπινες τραγωδίες. Θα προκαλέσει ακόμα περισσότερα ανθρώπινα ναυάγια, όπως αυτά που καθημερινά συναντάμε στα μέσα μεταφοράς, στα πεζοδρόμια, στις γωνιές και στις στοές της πόλης.
Η τραγικότητα στο κοινωνικό πεδίο, κατά έναν ειρωνικό τρόπο, συμβαδίζει με την κωμωδία στο πολιτικό σκηνικό. Κωμωδία με πρωταγωνιστές ελάχιστους μπροστά στις ανάγκες τού σήμερα και των πολιτών. Αδωνις, Τζιτζικώστας, Μεϊμαράκης, Μητσοτάκης τζούνιορ, Φώφη, Σταύρος, Λεβέντης και πάει λέγοντας. Βέβαια ήταν πολλές οι περιπτώσεις στην Ιστορία που πολιτικά συστήματα κατέρρευσαν μέσα στη γελοιότητα, στην παρακμή και την ανυποληψία. Και από κοντά οι ναζί της Χρυσής Αυγής, ως υποπροϊόντα μιας κρίσης του πολιτικού συστήματος που έχει τις ρίζες της στα σαράντα τελευταία χρόνια.
Το ότι η Ελλάδα στα μάτια των δανειστών δεν μετρά παραπάνω από μια μισο-αποικία επιβεβαιώνεται από τις ακάματες προσπάθειές τους να συγκροτηθεί μια οικουμενική κυβέρνηση-θίασος, με μοναδικό προσόν την υποτακτικότητα στα κελεύσματά τους. Αλλωστε, για την καθημερινή διοίκηση, για τη νομοθέτηση, αλλά και για την πορεία της χώρας έχουν συνταχθεί λεπτομερείς οδηγίες μέσω των μνημονίων. Κάτι σαν «οδηγός αποβίωσης».
Μπορεί το προσφυγικό να κυριαρχεί σήμερα στη Γερμανία, αλλά το «ελληνικό ζήτημα» και η σκληρή στάση Σόιμπλε ήταν εκείνα που εξασφάλισαν το καλοκαίρι την πλειοψηφία στην Μπούντεσταγκ για την κυρία Μέρκελ. Και αυτό το έχει πιστωθεί πολιτικά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών. Σήμερα παραμένει στο βάθος της σκηνής, αλλά -σαν άλλο ζόμπι- στην πρώτη ευκαιρία θα επανέλθει στο προσκήνιο, προκαλώντας ρίγη ανατριχίλας. Και τότε;
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου