Αρθρο του Δημήτρη Μάρδα, στο tvxs...
Ο κ. Βενιζέλος με τον γνωστό, χωρίς ουσία, στόμφο και με σωρεία προσωπικών χαρακτηρισμών - που θεωρεί ότι μάλλον του εξασφαλίζουν ψήφους - υποστήριξε για μια ακόμη φορά, ότι το πραγματικό κούρεμα του χρέους του 2012 (το γνωστό PSI) ήταν...
πολύ υψηλότερο, ακόμη και από τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις.
Αυτές όμως δε λαμβάνουν υπόψη τις «παράπλευρες» απώλειες που προκάλεσε το κούρεμα του χρέους, και οι οποίες αναλύονται ακολούθως. Θεώρησε λοιπόν, ότι ψεύδομαι ασύστολα(!), καθώς ανακοίνωσα στη Βουλή ότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), το πραγματικό κούρεμα μαζί με την επαναγορά του χρέους οδήγησαν σε ένα καθαρό αποτέλεσμα της τάξης του 52,1 δισ. ευρώ.
O κ. Βενιζέλος ως νομικός «παίζει» με τις λέξεις, εγώ όμως ως οικονομολόγος «παίζω» με τους αριθμούς και τα νοήματα που περικλείουν. Το PSI και τα όσα σχετικά ακολούθησαν φαίνεται ότι αποτελούν έργο ζωής για τον κο Βενιζέλο. Ως εκ τούτου, αρνείται να αποδεχθεί οποιαδήποτε αλήθεια κινείται εκτός της ορθοδοξίας που έχει χαράξει η πολιτική του στο εξεταζόμενο θέμα.
Η αλήθεια για το PSI αποτυπώνεται με σαφήνεια και πλήρη επιστημονική επάρκεια στην έκδοση της ΤτΕ με τίτλο: «Το χρονικό της μεγάλης κρίσης» 2008-2013. Αυτά τα στοιχεία κατέθεσα και στην βουλή. Ως προς τα δικά του στοιχεία που παρουσίασε στη Βουλή ως απάντηση, αυτά οριακά έχουν σχέση με την ουσία της υπόθεσης.
Θα επαναλάβω όσα ανέφερα από το βήμα της Βουλής, αναπαράγοντας τα όσα γράφονται στην έκθεση της ΤτΕ αναφορικά με το PSI. Γράφει λοιπόν η εν λόγω έκθεση στη σελίδα 107.
«To ύψος των παλαιών δανείων προς τους ιδιώτες επενδυτές μειώθηκαν τον Φεβρουάριο (του 2012) κατά 106 δισ. ευρώ περίπου. Επίσης με την επαναγορά χρέους τον Δεκέμβριο του 2012, το χρέος μειώθηκε περαιτέρω κατά 31,9 δισ. ευρώ δηλαδή συνολικά κατά 137,9 δισ. ευρώ. Όμως το καθαρό όφελος από την αναδιάρθωση του χρέους μετριάστηκε σημαντικά, κυρίως λόγω:
1. της ανάγκης ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών (41 δισ.)
2. του δανεισμού για επαναγορά χρέους (11,3 δισ.)
3. της μείωσης της αξίας των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων ( 16,2 δισ.)
4. του δανεισμού για παροχή ομολόγων του EFSF στα ασφαλιστικά ταμεία (4,5 δισ.)
5. της ανάγκης δανεισμού για την κάλυψη του ελλείμματος του 2012 (11,9 δισ.)
6. λοιπών υποχρεώσεων του Δημοσίου (1,9 δισ.)
Το καθαρό λοιπόν τελικά αποτέλεσμα όλων των συναλλαγών, ήταν η μείωση του χρέους εντός του 2012 κατά 51,2 δισ. ευρώ».
Τέλος, ο κος Βενιζέλος αναφέρεται συχνά στο κέρδος, που προέκυψε σε όρους καθαράς παρούσης αξίας, παραπέμποντας στην ετήσια έκθεση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας του 2014. Εδώ σημειώνεται το ακόλουθο: Η μεθοδολογία της έκθεσης είναι σωστή αλλά είναι τεχνικά εσφαλμένος και αδόκιμος ο τρόπος με τον οποίο ο κος Βενιζέλος επικαλείται τα ευρήματά της.
Από την άλλη διερωτώμαι, γιατί ενδιαφέρεται γι’ αυτό, εφόσον η καθαρά παρούσα αξία είναι η αποτίμηση των ομολόγων μας από τις αγορές και μόνο, στις οποίες εμείς ως χώρα δεν έχουμε πρόσβαση. Εκτός αν ενδιαφέρεται για την κερδοφορία των hedge funds που αγόρασαν Ελληνικά ομόλογα πάμφθηνα στο 10-20% της αξίας τους, κοντά στην ημερομηνία του PSI και εγγράφουν τεράστιες υπεραξίες σήμερα της τάξης του 100-200% σε σχέση με τις τιμές που τα αγόρασαν. Αυτοί είναι οι μόνοι νικητές του «Βενιζέλειου PSI».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του υφυπουργού Εξωτερικών, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου