Νομίζω το έχουμε ζήσει οι περισσότεροι. Κάποια στιγμή στη ζωή μας είχαμε μια...φίλη ή ένα φίλο με τον οποίο κάναμε παρέα, περνούσαμε ωραία, τα πηγαίναμε καλά. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε, ότι τα πάμε καλά, επειδή εκείνος δεν μας είχε δείξει ποτέ ότι ισχύει το αντίθετο. Δεν είχε δυσανασχετήσει ποτέ μαζί μας, δεν μας είχε πει ότι κάτι τον ενοχλεί με την πάρτη μας.
Και ξαφνικά, κάτι γίνεται, κάπου δεν συμφωνούμε, κάπου ραγίζει το γυαλί που λένε και τα σπάμε. Μπορεί να φταίμε κι εμείς, αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει που τότε ο φίλος ανακαλύπτει ξαφνικά όλα μας τα στραβά κι ανάποδα.
Ακόμα και στραβά κι ανάποδα που δεν έχουμε μας φορτώνει και παίρνει το φτυάρι και αρχίζει ένα θάψιμο χωρίς έλεος. Όπου σταθεί και όπου βρεθεί, έχει κάτι κακό να πει για μας, για τη συμπεριφορά, το χαρακτήρα, τις επιλογές μας. Κάτι κακό που πριν, όσο μας έκανε παρέα, κατά έναν περίεργο τρόπο δεν έβλεπε.
Τέτοιου είδους φίλους θυμάμαι κάθε φορά που ακούω και διαβάζω όσα λέει η Ραχήλ Μακρή, αφότου έφυγε απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ: δικτάτορας ο Τσίπρας, μακιγιάζ ο έρπης του το καλοκαίρι, καραγκιοζιλίκια όσα κάνει, αμόρφωτοι, άχρηστοι, ανίκανοι, τεμπέληδες και καιροσκόποι στη διακυβέρνηση της χώρας, δεν μπορούν να χειριστούν ούτε κοτέτσι. Όσο για την πιο πρόσφατη φαρμακερή τσιμπιά της, έπεσε πάνω στον Παπαδημούλη: αχώνευτος και παρτάκιας.
Εσύ, τόσο καιρό κυκλοφορούσες εκεί μέσα, δεν διέκρινες κάτι στραβό στους φίλους σου; Μετά τα ανακάλυψες όλα και τώρα έχεις τρελαθεί να τους χαρακτηρίζεις και να τους θάβεις;
Εγώ ένα πράμα ξέρω, αυτές οι συμπεριφορές χαρακτηρίζουν πάντα εμάς. Στην περίπτωση της Ραχήλ δηλαδή, οι δηλώσεις της χαρακτηρίζουν την ίδια. Αν ισχύουν όσα λέει είναι κατάπτυστη που συναίνεσε σε μια τέτοια πολιτική. Αν δεν ισχύουν, ή δεν έχει πολιτικό κριτήριο ή είναι τσαντισμένη που έχει μείνει απέξω.
ΥΣ: Για να μην πω πόσα κακά κι ανάποδα ανακαλύπτεις μόλις χωρίζεις έναν άνθρωπο και πώς ο Νυν Kύριος Τέλειος, γίνεται εν μια νυκτί ο Μαλάκας Πρώην.
Λίλα Σταμπούλογλου
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου