Από το ναυάγιο της 22ας Νοεμβρίου και την αναβολή της διαδικασίας εκλογής νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία κύλησαν σχεδόν δύο εβδομάδες. Μέσα σε αυτό το διάστημα, που οι...
σχέσεις των τεσσάρων μονομάχων έδειξαν να παγώνουν, μπαίνοντας σε νέα φάση δοκιμασίας, το γαλάζιο οικοσύστημα δοκίμασε πολλές φορές το όριο της αντοχής του. Δηλώσεις δημόσιες, καρφιά σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, αιχμές για τη στάση των εκάστοτε στρατοπέδων, αλλά και θεωρίες συνωμοσίας, που μένει να απαντηθούν και να ξεκαθαριστούν, προκειμένου να μη μείνουν σκιές, διαμόρφωσαν ένα τοπίο εκρηκτικό, στο οποίο ήχησε πολλάκις ο κόκκινος συναγερμός της ενότητας. Όταν ο...κόμπος έφτασε στο χτένι, τα ανακλαστικά της πολιτικής επιβίωσης φαίνεται πως κράτησαν δεμένες τις λαβωμένες ενώσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που βρέθηκε να μετρά ημέρα με την ημέρα τις πλέον βαθιές πληγές της ιστορίας της. Ο χρόνος που θα στηθούν οι κάλπες στη νέα απόπειρα ανάδειξης του επόμενου αρχηγού βρήκε απάντηση στην 20η του Δεκεμβρίου.
Το πρώτο στοίχημα, να βαδίσει η λεωφόρος Συγγρού προς την εσωτερική εκλογή κερδήθηκε στο δια ταύτα, αν και πρώτα χρειάστηκε να κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι της αντιπαράθεσης. Εάν η 20η Δεκεμβρίου, πάντως, είναι η πρώτη σταθερά στα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, η δεύτερη είναι πως το κόμμα οδηγείται σε μία άκρως πολωτική αναμέτρηση, με το μείζον διακύβευμα να μην είναι πλέον ποιος θα κληθεί να το οδηγήσει στη νέα ημέρα του, αλλά ποια θα είναι η στάση της παράταξης απέναντι στη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που αναζητά σανίδα σωτηρίας σε κορυφαία για τη χώρα ζητήματα. Σε αυτό το καυτό ερώτημα θα κληθεί να δώσει απάντηση η επόμενη ηγεσία. Οι σχέσεις με την Κουμουνδούρου αποτελούν, ως φαίνεται, τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις ομάδες της λεωφόρου Συγγρού, την ώρα που σενάρια επί σεναρίων κάνουν λόγο ακόμα και για διάσπαση. Για πολλούς βουλευτές και πολλά στελέχη η μετωπική σύγκρουση στον απόηχο του εκλογικού Βατερλό ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Από κάτω κρύβονται ακόμα μεγαλύτερες διαφορές, σε πολιτική και ιδεολογική διάσταση, που ίσως αναζητούν απλά το επόμενο άλλοθι, για να ξεσπάσουν.
Οι δύο προσεγγίσεις
Ορθά κοφτά, οι διαφορετικές προσεγγίσεις εντός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα στρατόπεδα είναι χωρισμένα στα δύο. Από τη μία βρίσκεται το μετριοπαθές καραμανλικό μπλοκ, το οποίο και εκπροσωπείται, κατά κύριο λόγο, από τον πρώην πρόεδρο και νυν υποψήφιο, Βαγγέλη Μεϊμαράκη και στο οποίο πολύ κοντά βρίσκεται η βουλευτής και πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη και ο βουλευτής και πρώην υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης. Από την άλλη, βρίσκονται οι... σαμαρικοί βουλευτές, που έχουν στόχο την εξέλιξη της εικόνας του κόμματος προς μία... νέα δεξιά, με πομπούς των μηνυμάτων τους υποψήφιους προέδρους, Άδωνι Γεωργιάδη και Απόστολο Τζιτζικώστα. Μέσα σε αυτό το δίπολο, αίσθηση προκαλεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα η σεναριολογία περί νέων πολιτικών πρωτοβουλιών από τον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά. Νερό στο μύλο έριξαν τοποθετήσεις στενού συνεργάτη του πρώην πρόεδρου της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος, σε συνομιλία με εκπροσώπους των ΜΜΕ, υποστήριξε ότι σε περίπτωση που ο κ. Τσίπρας καταρρεύσει το επόμενο διάστημα, οι μόνοι που θα μπορούσαν να κληθούν και να αναλάβουν την ευθύνη διαχείρισης της όλης κατάστασης είναι οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος. Μόλις πριν λίγα εικοσιτετράωρα, ο βουλευτής και πρώην υπουργός, Μάκης Βορίδης, είχε αναφερθεί και αυτός από την πλευρά του στο ενδεχόμενο επιστροφής Σαμαρά στην πρωθυπουργία.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Δημήτρη Γκάτσιου ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου