Η εξομολόγηση ενός εκδότη που ζητούσε κατανόηση…
Εκδότης με την πλάτη στον τοίχο από τα χρέη και με απλήρωτους εργαζόμενους για δύο μήνες… Ζήτησε την κατανόηση του προσωπικού, προκειμένου να μην καταβάλει μισθό και δώρο Χριστουγέννων!
Ωστόσο, στην…
αυθόρμητη αυτή συζήτηση που ειπώθηκαν «σκληρές» αλήθειες, χωρίς περιορισμούς ή προϋποθέσεις, ανάμεσα στον εκδότη και τους απλήρωτους εργαζόμενους και πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες… Δηλαδή ένα κρύο βράδυ του Δεκέμβρη με την αιθαλομίχλη να στολίζει τον αττικό ουρανό και τους κατοίκους αυτής της πόλης να αναπνέουν με δυσκολία περιμένοντας τα Χριστούγεννα…
Το ενδιαφέρον – τελικά, δεν συγκέντρωσαν οι πανομοιότυπες δραματικές ιστορίες επιβίωσης του προσωπικού, αλλά οι βαθιές εξομολογητικές κουβέντες του αφεντικού που βάλλεται και ένιωσε την ανάγκη να βρεθεί κοντά με τους δικούς του ανθρώπους, με τους δικούς του εργαζόμενους, που θα τον καταλάβουν και θα τον συμπονέσουν. Άλλωστε τι χρειάζεται ο άνθρωπος; Έναν καλό λόγο, μια αγκαλιά και όλα διορθώνονται! Κι έτσι έγινε! Η κατάμαυρη ψυχή του εκδότη ξαφνικά ζεστάθηκε με το που βρέθηκε μαζί με το προσωπικό του… Το αμήχανο χαμόγελο της νεαρής απλήρωτης εργαζόμενης που χρωστάει κι αυτή τρία ενοίκια, απέναντί του… Αλλά και το υγρό βλέμμα του απλήρωτου πατέρα που καθόταν δίπλα της… Ήταν αρκετά για να μαλακώσουν τον πόνο που είχε φωλιάσει στην ψυχή του!
Κι αυτός όμως, δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια, ανταπέδωσε μοιράζοντας ζεστά και πλατιά χαμόγελα, γλυκές υποσχέσεις και έναν καλό λόγο για όλους που βάζουν πλάτη, «Για να σταθεί η επιχείρηση στα πόδια της» όπως είπε χαρακτηριστικά, λίγο πριν τους εξοντώσει με την αποστομωτική ατάκα, «Άλλωστε τι διαφορά έχει αν είστε δύο ή τρεις μήνες απλήρωτοι»!
enimerosi24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου