"Πώς το εννοείτε το καλύτερο; Χάνει ένας άνθρωπος τη ζωή του...

... και καμία σύλληψη δεν είχε γίνει"...

Αιχμές της προέδρου κατά της αστυνομικού-μάρτυρα της δολοφονίας Φύσσα... 
Αιχμηρή για τον τρόπο με τον οποίο ενήργησε η αστυνομία το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ήταν η πρόεδρος του δικαστηρίου όπου εκδικάζεται η υπόθεση της Χρυσής Αυγής.

Η...
αστυνομικός Αγγελική Λεγάτου, μέλος της ομάδας ΔΙΑΣ, που το μοιραίο βράδυ βρέθηκε στον τόπο της δολοφονίας δέχτηκε βροχή ερωτήσεων από την πρόεδρο Μαρία Λεπενιώτη. «Θεωρείται ότι λειτουργήσατε σύμφωνα με τις υποχρεώσεις και τον όρκο σας;» ρώτησε η πρόεδρος για να ακούσει την νεαρή αστυνομικό να της απαντά: «Φυσικά». Η μάρτυρας επανέλαβε κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της ότι εκείνη και οι συνάδελφοι της «κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε».

Πρόεδρος: Πώς το εννοείτε το καλύτερο; Χάνει ένας άνθρωπος τη ζωή του και καμία σύλληψη δεν είχε γίνει από αυτούς που τρέχουν στην περιοχή.

Μάρτυρας: Θα μπορούσε να μην έχει συλληφθεί ο κατηγορούμενος.

Η πρόεδρος αναρωτήθηκε γιατί οι αστυνομικοί δεν πυροβόλησαν στον αέρα ώστε να αποφευχθεί  η δολοφονία. «Υπάρχει η δυνατότητα να ρίξουμε στον αέρα για εκφοβισμό αλλά υπήρχε πολύς κόσμος και εγώ δεν θα το έκανα» απάντησε η μάρτυρας η οποία παραδέχτηκε ότι εκείνο το βράδυ φοβήθηκε.

Μάρτυρας: Εμάς το σήμα που μας δόθηκε ήταν για άλλο σκοπό. Έπρεπε να δίνουμε εικόνα αυτό μας ζήτησαν. Μας είπαν για 50 άτομα που θα πήγαιναν στο «Κοράλλι». Ήμασταν 8 άτομα και ήταν 50. Καλέσαμε ενισχύσεις.

Πρόεδρος: Άλλο τρόπο είχατε  για να προστατεύσετε αυτό που έχετε να κάνετε; Θεωρείται ότι αυτό οφείλατε να κάνετε;

Μάρτυρας: Δεν είμαστε εκπαιδευμένοι για αυτό. Έπρεπε να έρθουν τα ΜΑΤ, η ομάδα ΔΕΛΤΑ.

«Όταν φτάσαμε ο Φύσσας είχε ήδη μαχαιρωθεί»

Η αστυνομικός, κατάθεσε στο δικαστήριο ότι όταν έφτασε στο σημείο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, εκείνος είχε  ήδη μαχαιρωθεί από τον Γιώργο Ρουπακιά. «Είδαμε τέσσερα με πέντε άτομα να χτυπιούνται και να παίζουν ξύλο» και ότι κατάλαβε πως ο Π. Φύσσας ήταν μόνος.

Η αστυνομικός περιέγραψε στο δικαστήριο: «Φτάσαμε στο σημείο και είδαμε τέσσερα με πέντε άτομα να χτυπιούνται. Τραβήξαμε τον Φύσσα προς τα πίσω, γιατί ήταν ο πιο νευριασμένος, του είπαμε να ηρεμήσει. Μου λέει: "Εμένα ρε;" και σηκώνει τη μπλούζα του και είδαμε πως ήταν μαχαιρωμένος. Τον ρώτησα ποιος σε μαχαίρωσε; Μας έδειξε το Ρουπακιά που εκείνη την ώρα έφευγε προς το αυτοκίνητό του. Άνοιγε την πόρτα να μπει μέσα. Είπα στους συναδέλφους μου πως αυτός είναι ο δράστης και εκείνοι τον πλησίασαν και τον κατέβασαν από το αμάξι». Όπως κατέθεσε η μάρτυρας, ο Ρουπακιάς ήταν «ήρεμος κατά την αποχώρησή του, δεν έτρεχε» ενώ σε ερώτηση των αστυνομικών που τον συνέλαβαν εκείνος απάντησε «γιατί χτύπησε κάτι δικούς μου».

Η κ. Λαγάτου αναγνώρισε στην κατάθεσή της μόνο τον Γ. Ρουπακιά και ανέφερε πως δεν  είδε συνοδηγό στο αυτοκίνητό του. Η ίδια απαντώντας σε ερώτηση της προέδρου ανέφερε πως ισχύουν τα όσα είχε καταθέσει προανακριτικά, ότι δηλαδή τα τέσσερα πέντε άτομα που βρίσκονταν στο σημείο της δολοφονίας, στην ουσία βοηθούσαν τον Γιώργο Ρουπακιά να μαχαιρώσει τον 34χρονο μουσικό.

«Κάνατε ό,τι μπορούσατε;»

Η πρόεδρος της έδρας ρώτησε αρκετές φορές την αστυνομικό, αν εκείνο το βράδυ η ίδια και οι συνάδελφοί της λειτούργησαν σύμφωνα με τις υποχρεώσεις και τον όρκο τους, για να αποτρέψουν τη στυγερή δολοφονία. «Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, ήμασταν τέσσερις απέναντι σε 50 άτομα» ήταν η απάντηση που έλαβε από την αστυνομικό η οποία κατέθεσε ότι: «Στις 17 Σεπτεμβρίου ήμουν σε υπηρεσία στο Κερατσίνι, με τους συναδέλφους  μου, με δυο μηχανές. Μας δόθηκε σήμα από το κέντρο που έλεγε πως στην οδό Ιφιγενείας και Παν. Τσαλδάρη 50 άτομα με ρόπαλα κατευθύνονται στην καφετέρια "Κοράλι". Ξεκινήσαμε να πάμε. Αριστερά από την καφετέρια είχε τέσσερα με πέντε άτομα. Συζητούσαν ήρεμα. Στη δεξιά πλευρά είδαμε 40 με 50 άτομα, μαυροφορεμένοι, κάποιοι φορούσαν άσπρα κράνη και κάποιοι κρατούσαν πιθανόν ρόπαλα. Μετά από λίγα λεπτά έρχεται ένας κύριος και μας δηλώνει ότι είναι συνάδελφος και ότι συνέβη κάτι μεταξύ αναρχικών και χρυσαυγιτών μια παρεξήγηση και ότι το περιστατικό έληξε».

Η κ. Λεγάτου ανέφερε στο δικαστήριο πως όταν πλησίασαν στο σημείο γύρω στα 15 άτομα άρχισαν να κατευθύνονταν προς την Π. Τσαλδάρη. «Τους ακολουθήσαμε και τότε άκουσα να φωνάζουν πιάστε τους. Έτρεχαν, φώναζαν και έβριζαν» είπε .

Πρόεδρος: Είδατε αυτούς τους 15 να τρέχουν και να βρίζουν. Δεν είδατε γιατί το έκαναν;

Μάρτυρας: Όχι. Ακολουθήσαμε τους 15 εγώ με το Δεληγιάννη, και ο Τσολακίδης έγραφε (σ.σ. επίσης αστυνομικοί της ΔΙΑΣ).

Πρόεδρος: Αυτό το βρίσκετε σωστό. Να τρέχουν και να φωνάζουν και ο Τσολακίδης να γράφει ονόματα;

Μάρτυρας: Όχι δεν το βρίσκω σωστό, αλλά όλα έγιναν πολύ γρήγορα.

Συνεχίζοντας την περιγραφή της η κ. Λεγάτου ανάφερε: «Καθώς ανέβαινα την Κεφαλληνίας ήρθε μια κοπέλα και μου τράβηξε το χέρι και μου είπε: "πήγαινε, βαράνε την παρέα μου"».

Πρόεδρος: Συγγνώμη από αυτούς τους 15 δεν ρωτήσατε ένα που πάει; Ποιοι είναι;

Μάρτυρας: Φωνάξαμε «αστυνομία, σταματήστε». Δεν μας έδωσαν σημασία, μας προσπέρασαν.

Πρόεδρος: Φτάνετε Κεφαλληνίας και Τσαλδάρη. Τι βλέπε;

Μάρτυρας: Υπήρχε μεγάλη ένταση, έτρεχαν άτομα αριστερά δεξιά. Μια οχλαγωγία ένας χαμός. Τρέχανε και βρίζανε.

Πρόεδρος: Τι λέγανε βρίζοντας;

Μάρτυρας: Ελάτε εδώ ρε μ...

Πρόεδρος: Τι άλλο βλέπετε;

Μάρτυρας: Στον αριθμό 62 βλέπω 4 - 5 άτομα να τσακώνονται. Ήταν όλοι μαζί ένα κουβάρι. Χτυπιόντουσαν, κλωτσιές και μπουνιές. Φωνάξαμε αστυνομία σταματήστε. Όταν φτάσαμε στο σημείο και φωνάξαμε οι άλλοι που ήταν συγκεντρωμένοι, έφυγαν και έμειναν μόνο οι 4 με 5 άτομα.

Πρόεδρος: Τους 15 δεν τους προλαβαίνετε που φεύγουν; Με τι ρυθμούς κινείστε; Εσείς Θεωρείται ότι οι κινήσεις που κάνατε ήταν αυτές που έπρεπε να κάνει ένας αστυνομικός;

Μάρτυρας: Κάναμε ό,τι μπορούσαμε.

Πρόεδρος: Πώς αυτό που έγινε θα μπορούσε να αποτραπεί;

Μάρτυρας: Εμάς το σήμα μας ήταν για άλλο σκοπό. Μας είπαν για 50 άτομα που θα πήγαιναν στο «Κοράλλι». Ήμασταν 8 άτομα και ήταν 50. Καλέσαμε ενισχύσεις. Ήρθαν τα παιδιά μετά από πέντε λεπτά.

Πρόεδρος: Άλλο τρόπο είχατε για να δράσετε; Θεωρείται ότι αυτό οφείλατε να κάνετε;

Μάρτυρας: Δεν είμαστε εκπαιδευμένοι για αυτό.

Πρόεδρος: Κάποιος έκανε λάθος πάντως. Ή αυτός που έκανε τη διαβίβαση ή εσείς.

Μάρτυρας: Έπρεπε να στείλουν την ομάδα ΔΕΛΤΑ, τα ΜΑΤ. Δεν είμαστε εκπαιδευμένοι για αυτό.

Πρόεδρος: Άλλο τρόπο δεν είχατε;

Μάρτυρας: Πιστεύω, ότι κάναμε αυτό που μπορούσαμε, έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Ήμασταν 4 άτομα και αυτοί 50. Κάναμε ό,τι καλύτερο.
Πρόεδρος: Πως το εννοείται το καλύτερο; Χάνει ένας άνθρωπος τη ζωή του και καμία σύλληψή δεν είχε γίνει από αυτούς που τρέχουν;

Διαβάστε όλοκληρη την κατάθεση, ΕΔΩ...