Συνέντευξη Αριστείδη Μπαλτά στο tvxs...
Ο συνομήλικος του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η απάντηση στην ερώτηση περί μίας υποθετικής συνάντησης μαζί του «Το τέταρτο είναι λίγο… Εάν είχα μία ώρα στη διάθεση μου, θα διέθετα τη μισή για να του πω ότι…», οι...
μήνες στο Υπουργείο Παιδείας και τα 500 ευρώ (που έγιναν 430 όταν το Υπουργείο χρειάστηκε να στείλει στεφάνι σε κηδεία), ο αυτοσαρκασμός και η προϋπόθεση «ναι, αλλά μην ζητήσετε χρήματα».
Ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς ή, αλλιώς, ο ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ, στο δεύτερο μέρος μίας συνέντευξης που δεν πέρασε από το γνωστικό αντικείμενο του, τη Φιλοσοφία της Επιστήμης -τον Βιτγκενστάιν, τον Νίτσε, τον Σπινόζα, τον Ντεριντά- αλλά από αυτό που ο ίδιος παραδέχθηκε για τον ρόλο του υπουργού: «Ο θεσμός έχει τις δουλείες του και τις σεβόμαστε…».
Διαβάστε το πρώτο μέρος της συνέντευξης:
Μπαλτάς στο Tvxs: Το Φεστιβάλ Αθηνών δεν μπορεί να διεξαχθεί ομαλά πια
-Πώς είναι το έδαφος μεταξύ ιδεών και διαχείρισης, Αριστεράς και Εξουσίας; Σε αυτήν την παράξενη γεωγραφία, ένα πρόσωπο με τη δική σας διαδρομή, πώς πορεύεται;
Α.Μ.: Όταν ανέλαβα πρώτη φορά στην Κυβέρνηση, ένας φίλος είπε μία φράση που με συνοδεύει, ότι η ηθική τελείωση του Ανθρώπου δοκιμάζεται πραγματικά όταν ασκεί εξουσία. Ταυτόχρονα, η δική μου σχέση με την Αριστερά ήταν πάντοτε στην αντίληψη, ωραία τα λόγια, ωραία η θεωρητική αναζήτηση, η κριτική, αλλά χωρίς το πεδίο εφαρμογής όλα αυτά είναι λίγο ασκήσεις επί χάρτου. Άρα, αυτό που ονομάσατε ‘διαχείριση’ και εγώ θα το έλεγα -με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο, αλλά στην ουσία το ίδιο- ‘πρακτική άσκηση πολιτικής’, είναι απαραίτητο για να δεις κατά πόσο οι ιδέες που είχες, οι σκέψεις που έκανες, οι στρατηγικές αντιλήψεις που προσπαθούσες να διατυπώσεις έχουν πεδία εφαρμογής και ποιά. Υπό αυτήν την έννοια, το θεωρώ ως συνέχεια.
-Το πέρασμα από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, πόσο σφοδρό ήταν;
Α.Μ.: Το πέρασμα ήταν απότομο. Διότι όντως, δεν είχαμε εμπειρία διακυβέρνησης, από τη στιγμή που οι περισσότεροι ήταν άνθρωποι, οι οποίοι επί πολλά χρόνια ενδεχομένως, ασχολούνταν με την πολιτική σε επίπεδο ιδεών και διεκδικήσεων και οι οποίοι βρέθηκαν ξαφνικά σε μία θέση, που όπως είπα, είναι εφαρμογή και άσκηση κυβερνητικής πολιτικής.
Είχαμε κάποιον χρόνο να προετοιμαστούμε -τη στιγμή που διαφαινόταν ότι, αργά η γρήγορα θα βρεθούμε σε αυτή τη θέση- ωστόσο, η προετοιμασία ήταν περισσότερο ψυχολογική παρά έμπρακτη. Ψυχικά ήμαστε έτοιμοι, υπό την έννοια ότι αναλαμβάνουμε τις ευθύνες σε αντικείμενα στα οποία δεν έχουμε προηγούμενη εμπειρία, αλλά ταυτόχρονα ήταν και μία πρόκληση ότι, τώρα πρέπει να παίρνονται αποφάσεις γρήγορα, σωστά, αποφάσεις που έχουν επιπτώσεις στη ζωή ανθρώπων και άρα, οφείλουμε να μάθουμε τους όρους και τις διαδικασίες με τις οποίες λαμβάνονται οι αποφάσεις αυτές ώστε να είναι όσο το δυνατόν οι ορθότερες.
- Ποιες ήταν οι σκέψεις σας καθώς τελείωνε η πρώτη εβδομάδα στο Υπουργείο Παιδείας, όταν πήρατε το βάπτισμα του πυρός; Τα βασικά σημεία της (σιωπηλής) ανασκόπηση σας;
Α.Μ.: Όσο θυμάμαι, δύο ήταν τα βασικά σημεία: ‘Α, και την άλλη εβδομάδα έχω πολλά να μάθω’, ‘αλλά θα μπορώ να έχω την εικόνα σε ένα ορίζοντα μικρότερο από ό,τι είχε διαφανεί τις πρώτες ημέρες’. Είχα μία αίσθηση ότι μετά από έναν, ενάμιση μήνα θα έχω επαρκώς προσανατολιστεί στους λαβυρίνθους και του Υπουργείου Παιδείας και του χώρου ευθύνης του Υπουργείου Παιδείας -που είναι τεράστιος- ώστε να αρχίσουν να μπαίνουν τα πράγματα σιγά σιγά σε μία τάξη. Το κίνητρο ήταν το ενδιαφέρον. Έλεγα φεύγοντας το πρωί, πάω σχολείο σήμερα, έχω να μάθω καινούργια πράγματα.
-Πού βρίσκεται ο υπουργός σε σχέση με τον Δάσκαλο και τον στοχαστή; Πώς έχουν διαμορφωθεί πλέον, οι μεταξύ τους αναλογίες;
Α.Μ.: Νομίζω ότι ο Δάσκαλος δεν χάνεται… Βεβαίως, ως λειτουργία μου λείπει. Ο τρόπος σκέψης στον οποίον είχα συνηθίσει -μία καθημερινή άσκηση επί 35 χρόνια-, ο τρόπος να βάζεις το συλλογισμό σου σε μία σειρά πριν αρχίσεις να συζητάς, ο τρόπος να είσαι όσο το δυνατόν σαφής με τον συνομιλητή σου, παραμένει. Επίσης, το γεγονός ότι, ο Δάσκαλος συνηθίζει κατά καιρούς σε απορίες απροσδόκητες, σε έλλειψη κατανόησης σε σημεία τα οποία ξεκινώντας μοιάζουν προφανή, στην εμβάθυνση μιας σκέψης, βοηθά. Όταν εδώ, στο ΥΠΠΟ, βρίσκω ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι στη θέση του φοιτητή μου, ο τρόπος που προσπαθώ να προσεγγίσω αυτά που ακούω είναι πρώτα να καταλάβω και μετά να καταστήσω τον εαυτό μου σαφή. Υπό αυτή την έννοια, το ένα έχει βοηθήσει στο άλλο.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη του υπουργού Πολιτισμού, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου