Τομά Πικετί: «Πρέπει να αλλάξουμε την Ευρώπη τώρα»...

Η κρίση συνεχίζεται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ένωσης. Αυτό είναι το κυρίαρχο αφήγημα που σερβίρουν όλες οι χριστιανοφιλελεύθερες και σοσιαλοφιλελεύθερες κυβερνήσεις μας στους λαούς τους. Αυτό τον επικίνδυνο μύθο οφείλουμε να τον κατεδαφίσουμε. Πρόκειται για...
μια αντίληψη σύμφωνα με την οποία η κρίση αφορά όλους εκείνους που θίγονται από την έλλειψη κοινωνικής Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας. Για τους άλλους, που συγκεντρώνουν στα χέρια τους ολοένα και περισσότερα κεφάλαια, μαζί και την εξουσία που αυτά τους προσφέρουν, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια ήταν μια υπέροχη περίοδος.

Οι κερδισμένοι γνωρίζουν όλα τα παραπάνω περισσότερο και καλά. Η επιτυχία τους στηρίζεται στο ότι πέτυχαν να επιβάλουν ως κυρίαρχο αφήγημα το ασήκωτο δημόσιο χρέος, που όλοι, έχοντες και μη έχοντες, οφείλουμε να ξεπληρώνουμε. Πρόκειται για ένα εργαλείο που χρησιμοποιούν ανενδοίαστα για να εξαπατήσουν τους πολίτες / ψηφοφόρους. Είναι η πιο πετυχημένη, μέχρι σήμερα, μέθοδος για την αποπολιτικοποίηση κάθε δημόσιου διαλόγου γύρω από το χρέος, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο σε μια αέναη, χωρίς τέλος λιτότητα, για μια πολιτική που επιτρέπει την επικυριαρχία και τα εξωφρενικά κέρδη των σημερινών μας ελίτ δηλαδή του 1% του πληθυσμού μας.

Σ' αυτόν τον χώρο κινείται και ο γνωστός Γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί, που το Podemos φρόντισε εγκαίρως να τον πάρει για σύμβουλο, ενώ εμείς του ΣΥΡΙΖΑ, που τα ξέρουμε όλα, δεν καταφέραμε να μαζέψουμε μια μικρή ομάδα τέτοιου υψηλού επιπέδου πρόθυμων ξένων συμβούλων για την οικοδόμηση της νέας οικονομίας της χώρας (παραγωγικό - αναπτυξιακό σχέδιο, φορολογική πολιτική, ουσιαστική παρουσία της Ελλάδας στα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη κ.λπ.).

Να τι λέει, μεταξύ άλλων, αυτός ο άνθρωπος στο blog του, ξεκινώντας με τον τίτλο - προτροπή ότι «Πρέπει να αλλάξουμε την Ευρώπη τώρα».

* «Πληρώνουμε τις συνέπειες της καταστροφικής διαχείρισης της χρηματοπιστωτικής κρίσης που ήρθε από τις ΗΠΑ το 2008 και που καταφέραμε, με τα λάθη μας, να τη μετατρέψουμε σε μια ευρωπαϊκή κρίση διαρκείας, εξαιτίας πλήρως απροσάρμοστων στην κατάσταση αυτή θεσμικών (ευρωπαϊκών) οργάνων και των πολιτικών τους. Ένα ενιαίο νόμισμα με 19 διαφορετικά δημόσια χρέη, 19 διαφορετικά επιτόκια με τα οποία οι αγορές μπορούν ελεύθερα να κερδοσκοπούν, 19 διαφορετικούς φόρους στις επιχειρήσεις που επιδίδονται σε έναν έξαλλο ανταγωνισμό μεταξύ τους, χωρίς κοινή κοινωνική βάση, χωρίς κοινό εκπαιδευτικό σχέδιο. Μια κατασκευή που δεν μπορεί να λειτουργήσει και δεν θα λειτουργήσει ποτέ».

Δημοκρατική και κοινωνική αναθεμελίωση της Ευρωζώνης

* «Μόνο μια δημοκρατική και κοινωνική αναθεμελίωση της Ευρωζώνης, που θα τεθεί στην υπηρεσία της ανάπτυξης και της απασχόλησης, γύρω από έναν μικρό, σκληρό πυρήνα χωρών, που θέλουν να βαδίσουν προς τα εμπρός, με δικά τους, κοινά θεσμικά όργανα, μπορούν να προχωρήσουν δημιουργικά».

* «Μετά το ελληνικό φιάσκο του καλοκαιριού, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ άρχισε να υιοθετεί την ιδέα για ένα νέο Κοινοβούλιο της Ευρωζώνης... που θα αποτελείται από βουλευτές που έχουν εκλεγεί στα εθνικά Κοινοβούλιά τους και που ο αριθμός τους θα είναι αναλογικός προς τον πληθυσμό της κάθε χώρας».

* «Το σημαντικό, όμως, είναι η Γαλλία και η Γερμανία να αναγνωρίσουν τα λάθη τους. Μπορούμε να συζητούμε χωρίς πρόβλημα για κοινές πολιτικές στο άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές, τη λειτουργία της αγοράς εργασίας, τις συντάξεις κ.λπ. Τίποτε όμως απ' όλα αυτά δεν μπορεί να εξηγήσει το γεγονός της απότομης νέας πτώσης του ΑΕΠ της Ευρωζώνης την περίοδο 2011-2013, την ίδια ώρα που οι ΗΠΑ συνέχιζαν την οικονομική τους ανάκαμψη. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι την ανάκαμψη στην Ευρώπη έπνιξε η προσπάθεια για μείωση των ελλειμμάτων την ίδια περίοδο (2011-2013) και ιδιαίτερα η επιβολή δυσβάστακτων φόρων σε όλες τις κοινοτικές χώρες».

Ο Τομά Πικετί αποδίδει την αδυναμία του ΑΕΠ της Ευρωζώνης το 2015 να ξαναβρεί το ύψος που είχε το 2007 στους «τυφλούς δημοσιονομικούς κανόνες». Ακόμη κι αν οι πυροσβεστικές παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) κατάφεραν να σβήσουν την πυρκαγιά που είχε ανάψει, δεν μπόρεσαν να λύσουν τα προβλήματα ουσίας από τα οποία πάσχει το σύστημα.

Η πρόταση του Τομά Πικετί για την αντιμετώπιση αυτής της καταστροφικής κατάστασης είναι συγκεκριμένη:

* «Χρειάζεται μια διάσκεψη των χωρών της Ευρωζώνης για το χρέος, όπως είχε γίνει μετά τον Πόλεμο, από την οποία τότε είχε επωφεληθεί συγκεκριμένα η (ηττημένη) Γερμανία».

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του  Γιώργου Δαράτου  (Η ΑΥΓΗ), ΕΔΩ...